سرطان کبد: مراقبت از یک عزیز مبتلا به سرطان
زمان تقریبی مطالعه
۳ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان کبد: مراقبت از یک عزیز مبتلا به سرطان
اعضای خانواده و دوستان اغلب نقش مهمی در مراقبت از فرد مبتلا به HCC دارند. به این می‌گویند مراقب بودن. مراقبین می‌توانند از بیمار حمایت فیزیکی، عملی و عاطفی ارائه دهند، حتی اگر در دوردست زندگی کنند. مراقب بودن نیز می‌تواند استرس‌زا و از نظر عاطفی چالش‌برانگیز باشد. یکی از مهم‌ترین وظایف مراقبین مراقبت از خود است.
مراقبین ممکن است طیف وسیعی از مسئولیت‌ها را به صورت روزانه یا برحسب نیاز داشته باشند، از جمله:
ارائه حمایت و تشویق
صحبت با تیم مراقبت‌های سلامتی
دادن داروها
کمک به مدیریت علائم و عوارض جانبی
هماهنگی نوبت‌های پزشکی
ارائه یک سفر به و از قرار ملاقات
کمک در وعده‌های غذایی
کمک به کارهای خانه
رسیدگی به مسائل بیمه و صورت‌حساب
یک طرح مراقبتی می‌تواند به مراقبین کمک کند تا سازماندهی شده و به شناسایی فرصت‌هایی برای واگذاری وظایف به دیگران کمک کند. ممکن است مفید باشد که از تیم مراقبت‌های سلامتی بپرسید که در طول و بعد از درمان به چه میزان مراقبت در خانه و با انجام کارهای روزانه نیاز است.
سرطان کبد: مراقبت‌های پیگیرانه
مراقبت از افراد مبتلا به سرطان پس از پایان درمان فعال پایان نمی‌یابد. تیم مراقبت‌های سلامتی شما به بررسی عدم بازگشت سرطان، مدیریت عوارض جانبی و نظارت بر سلامت کلی شما ادامه خواهد داد. به این مراقبت‌های بعدی می‌گویند.
مراقبت‌های بعدی شما ممکن است شامل معاینات فیزیکی منظم، آزمایش‌های پزشکی یا هر دو باشد. پزشکان می‌خواهند روند بهبودی شما را در ماه‌ها و سال‌های آینده پیگیری کنند.
تحقیقات برای یافتن راه‌هایی برای پیشگیری از سرطان‌های دوم و کارسینوم سلول‌های کبدی مکرر (HCC) در حال انجام است، اما در حال حاضر هیچ روش پیشگیری استانداردی وجود ندارد.
توان‌بخشی سرطان ممکن است توصیه شود، و این می‌تواند به معنای هر یک از طیف گسترده‌ای از خدمات باشد، مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی، مشاوره شغلی، مدیریت درد، برنامه‌ریزی تغذیه، و/یا مشاوره عاطفی. هدف از توان‌بخشی کمک به افراد برای بازیابی کنترل بر بسیاری از جنبه‌های زندگی و ماندن تا حد امکان مستقل است. درباره توان‌بخشی سرطان بیشتر بدانید.
در مورد اهمیت مراقبت‌های پیگیرانه بیشتر بدانید.
مراقبت از عود
یکی از اهداف مراقبت‌های بعدی بررسی عود است، به این معنی که سرطان عود کرده است. سرطان عود می‌کند؛ زیرا مناطق کوچکی از سلول‌های سرطانی ممکن است در بدن شناسایی نشده باقی بمانند. با گذشت زمان، تعداد این سلول‌ها ممکن است افزایش یابد تا زمانی که در نتایج آزمایش ظاهر شوند یا علائم یا نشانه‌هایی ایجاد کنند.
در طول مراقبت‌های بعدی، یک پزشک آشنا با سابقه پزشکی شما می‌تواند اطلاعات شخصی در مورد خطر عود بیماری به شما بدهد. پزشک سؤالات خاصی در مورد سلامتی شما خواهد پرسید. برخی از افراد ممکن است آزمایش‌های خون یا آزمایش‌های تصویربرداری را به‌عنوان بخشی از مراقبت‌های پیگیری منظم انجام دهند، اما توصیه‌های آزمایش به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله سرطانی که برای اولین بار تشخیص داده شده و انواع درمان انجام شده بستگی دارد.
پیش‌بینی قبل از انجام آزمایش بعدی یا انتظار برای نتایج آزمایش ممکن است به شما یا یکی از اعضای خانواده استرس اضافه کند. گاهی اوقات به این «اضطراب پیگیری» می‌گویند. در مورد چگونگی مقابله با این نوع استرس بیشتر بدانید.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.