ابلیشن و آمبولیزاسیون برای درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش
زمان تقریبی مطالعه
۶ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
ابلیشن و آمبولیزاسیون برای درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش
اگر تومور استرومایی دستگاه گوارش (GIST) به کبد گسترش یافته باشد، ممکن است از درمان‌هایی مانند ابلیشن و آمبولیزاسیون استفاده شود، به خصوص اگر جراحی برای برداشتن تومورها امکان‌پذیر نباشد.
ابلیشن
ابلیشن (ablation) به معنای تخریب تومورها با استفاده از گرما یا سرمای شدید یا با استفاده از مواد شیمیایی است. گاهی اوقات می‌توان از آن برای از بین بردن GISTهایی که به صورت تومورهای کوچک در کبد گسترش یافته‌اند، استفاده کرد. از آنجا که ابلیشن اغلب برخی از بافت‌های طبیعی اطراف تومور را از بین می‌برد، ممکن است انتخاب خوبی برای درمان تومورهای نزدیک ساختارهای مهم مانند رگ‌های خونی اصلی، دیافراگم (عضله تنفسی نازک بالای کبد) یا مجاری اصلی کبد نباشد.
انواع مختلفی از ابلیشن وجود دارد:
- فرسایش با فرکانس رادیویی (RFA) که از امواج رادیویی پرانرژی برای گرم کردن تومور و از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
- ابلیشن اتانول (الکل) که در آن الکل غلیظ مستقیماً به تومور تزریق می‌شود تا سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.
- گرمادرمانی مایکروویو که در آن از امواج مایکروویو منتقل شده از طریق یک پروب قرار داده شده در تومور برای گرم کردن و از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
- کرایوسرجری (کرایوتراپی) که با استفاده از یک پروب فلزی نازک، تومور را با انجماد آن از بین می‌برد. این روش گاهی اوقات نیاز به بیهوشی عمومی دارد (شما در خواب عمیق هستید و قادر به احساس درد نیستید)
چه انتظاری باید داشت
معمولاً برای این نوع درمان نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. اغلب می‌توان با وارد کردن یک سوزن یا پروب به داخل تومور از طریق پوست، بدون جراحی، عمل ابلیشن را انجام داد. سوزن یا پروب با سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن به محل هدایت می‌شود. این کار ممکن است با بیهوشی عمومی (شما در خواب عمیق هستید) یا با آرام‌بخشی هوشیار (شما بیدار هستید؛ اما خواب‌آلود هستید و نباید هیچ دردی احساس کنید) انجام شود. با این حال، گاهی اوقات، برای اطمینان از اینکه درمان به محل مناسب هدایت می‌شود، این کار در حین جراحی انجام می‌شود.
عوارض جانبی احتمالی ابلیشن
عوارض جانبی احتمالی پس از درمان با ابلیشن شامل درد شکم، عفونت در کبد و خونریزی در حفره قفسه سینه یا شکم است. عوارض جدی نادر هستند، اما می‌توانند رخ دهند.
آمبولیزاسیون
آمبولیزاسیون روشی است که در آن پزشک موادی را تزریق می‌کند تا جریان خون به سلول‌های سرطانی در کبد را مسدود یا کاهش دهد.
کبد از این نظر غیرمعمول است که دو منبع خون دارد. اکثر سلول‌های طبیعی کبد توسط شاخه‌های ورید پورتال تغذیه می‌شوند، در حالی که سلول‌های سرطانی در کبد معمولاً توسط شاخه‌های شریان کبدی تغذیه می‌شوند. مسدود کردن شاخه شریان کبدی که تومور را تغذیه می‌کند به از بین بردن سلول‌های سرطانی کمک می‌کند، اما به اکثر سلول‌های سالم کبد آسیبی نمی‌رساند؛ زیرا خون خود را از ورید پورتال دریافت می‌کنند.
آمبولیزاسیون مقداری از خون‌رسانی به بافت طبیعی کبد را کاهش می‌دهد، بنابراین ممکن است برای برخی از بیمارانی که کبدشان قبلاً در اثر بیماری‌هایی مانند هپاتیت یا سیروز آسیب دیده است، گزینه خوبی نباشد.
چه انتظاری باید داشت
نوع اصلی آمبولیزاسیون مورد استفاده برای درمان GISTهایی که به کبد گسترش یافته‌اند، آمبولیزاسیون شریانی است (همچنین به عنوان آمبولیزاسیون ترانس – آرتریال یا TAE شناخته می‌شود). در این روش، یک کاتتر (یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر) از طریق یک برش کوچک در ران داخلی وارد شریان شده و به شریان کبدی در کبد هدایت می‌شود. در این زمان معمولاً یک ماده رنگی به جریان خون تزریق می‌شود تا به پزشک کمک کند مسیر کاتتر را از طریق آنژیوگرافی، نوع خاصی از اشعه ایکس، ببیند. پس از قرار گرفتن کاتتر در محل، ذرات کوچکی به داخل شریان تزریق می‌شوند تا آن را مسدود کنند.
آمبولیزاسیون همچنین می‌تواند با تزریق گوی‌های رادیواکتیو ریز به داخل شریان کبدی (رادیوآمبولیزاسیون) یا با تجویز مستقیم شیمی‌درمانی به داخل شریان درست قبل از مسدود کردن آن (کموآمبولیزاسیون) انجام شود. اما مشخص نیست که هیچ یک از این تکنیک‌ها بهتر از TAE باشد.
این عمل ممکن است با بیهوشی عمومی (که در آن شما در خواب عمیق هستید) یا با آرام‌بخشی هوشیار (که در آن بیدار هستید؛ اما خواب‌آلود هستید و نباید هیچ دردی احساس کنید) انجام شود. معمولاً برای عمل آمبولیزاسیون نیازی به بستری شدن در بیمارستان نخواهید داشت.
عوارض جانبی احتمالی آمبولیزاسیون
عوارض احتمالی پس از آمبولیزاسیون شامل درد شکم، تب، حالت تهوع، عفونت در کبد، التهاب کیسه صفرا و لخته شدن خون در رگ‌های خونی اصلی کبد است. از آنجا که بافت سالم کبد می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد، این خطر وجود دارد که عملکرد کبد پس از درمان بدتر شود. اگر شاخه بزرگی از شریان کبدی آمبولیزه شود، این خطر بیشتر است. عوارض جدی شایع نیستند، اما ممکن است رخ دهند.
بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحت‌کننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااین‌حال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، می‌توانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها می‌توانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده می‌کنند متوجه می‌شوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگ‌تری است.
تغییر طعم و بو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو می‌شوند. این تغییرات می‌تواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث می‌شود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو می‌تواند خوردن را سخت‌تر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی می‌تواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.
نشانه‌های استرس روانی
استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواسته‌ای است که به‌عنوان یک چالش یا مانع دیده می‌شود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاه‌مدت را انگیزه‌بخش می‌دانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااین‌حال، استرس زیاد گاهی اوقات می‌تواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، به‌خصوص اگر استرس خود را به‌خوبی مدیریت نکنید.