سرطان مقعد: عوامل خطر و پیشگیری
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان مقعد: عوامل خطر و پیشگیری
عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلای فرد به سرطان را افزایش دهد. اگرچه عوامل خطر اغلب بر پیشرفت سرطان تأثیر میگذارند، اما بیشتر آنها مستقیماً باعث سرطان نمیشوند. برخی از افراد با چندین عامل خطر هرگز به سرطان مبتلا نمیشوند، درحالیکه برخی دیگر که هیچ فاکتور خطر شناخته شدهای ندارند، دچار سرطان میشوند. دانستن عوامل خطر و صحبت در مورد آنها با پزشک ممکن است به شما کمک کند شیوه زندگی و انتخابهای مراقبت سلامتی آگاهانهتری داشته باشید.
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به سرطان مقعد را در فرد افزایش دهد:
عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). تحقیقات نشان میدهد که عفونت با این ویروس یک عامل خطر برای سرطان مقعد است. فعالیت جنسی با فردی که دارای HPV است، رایجترین راه ابتلا به HPV است. انواع مختلفی از HPV وجود دارد که به آنها سویه میگویند. تحقیقات برخی از گونههای HPV را با انواع خاصی از سرطانها مرتبطتر میداند. واکسنهای HPV میتوانند از ابتلای افراد به برخی سرطانها جلوگیری کنند. درباره HPV و سرطان بیشتر بدانید.
سن. اکثر افرادی که سرطان مقعد تشخیص داده میشود بین ۵۰ تا ۸۰ سال سن دارند.
تحریک مکرر مقعد. قرمزی، تورم و درد مکرر مقعد ممکن است خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد.
فیستول مقعدی. فیستول مقعدی یک تونل غیر طبیعی بین کانال مقعد و پوست خارجی مقعد است. تونل اغلب چرک یا مایعی را تخلیه میکند که میتواند لباس را کثیف یا لکهدار کند. فیستول مقعدی ممکن است بافتهای خارجی را تحریک کند یا باعث ناراحتی شود. فیستول مقعدی ممکن است خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد.
سیگار کشیدن. استعمال تنباکو میتواند به کل بدن آسیب برساند. مواد شیمیایی حاصل از دود میتوانند وارد جریان خون شوند و تقریباً بر هر اندام و بافت بدن تأثیر بگذارند. احتمال ابتلا به سرطان مقعد در افراد سیگاری ۸ برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است.
کاهش ایمنی. احتمال ابتلا به سرطان مقعد در افراد مبتلا به بیماری یا شرایطی که بر سیستم ایمنی بدن آنها تأثیر میگذارد – مانند نقص ایمنی انسانی (HIV) یا پیوند اعضا. افرادی که از داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی استفاده میکنند که باعث میشود سیستم ایمنی کمتر قادر به مبارزه با بیماریها باشد، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مقعد هستند.
پیشگیری
عوامل مختلفی باعث ایجاد انواع سرطان میشوند. محققان به بررسی عواملی که باعث ایجاد سرطان مقعد میشوند، از جمله راههای پیشگیری از آن ادامه میدهند. اگرچه هیچ راه اثبات شدهای برای پیشگیری کامل از سرطان مقعد وجود ندارد، اما ممکن است بتوانید خطر ابتلا به آن را کاهش دهید. برای اطلاعات بیشتر در مورد خطر ابتلا به سرطان با تیم مراقبتهای سلامتی خود صحبت کنید.
با پزشک خود در مورد واکسیناسیون HPV صحبت کنید. واکسن HPV Gardasil توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای پیشگیری از سرطان مقعد تأیید شده است. درباره واکسن سرطان بیشتر بدانید.
رابطه جنسی مقعدی میتواند خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد؛ زیرا خطر ابتلا به HPV و HIV را افزایش میدهد. آزمایش منظم STD میتواند به جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن کمک کند و به شما کمک کند تا بدانید در گذشته در معرض چه چیزی بودهاید. این میتواند به شما و ارائهدهنده مراقبتهای سلامتی شما کمک کند تا بدانید که آیا غربالگری سرطان مقعد برای شما مناسب است (به غربالگری مراجعه کنید).
تعداد شرکای جنسی را محدود کنید. داشتن شرکای زیاد خطر ابتلا به HPV و HIV را افزایش میدهد.
هنگام فعالیت جنسی از کاندوم استفاده کنید. بااینحال، حتی اگر کاندوم میتواند در برابر HIV محافظت کند، نمیتواند بهطور کامل در برابر HPV محافظت کند.
سیگار را ترک کنید. در مورد نحوه ترک سیگار بیشتر بدانید.

گوشتهای فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشتهای فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشتها شامل گوشت اغذیهفروشی در ساندویچ مانند هاتداگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجهبه رایج بودن گوشتهای فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.

خواب بهتر زمانی که بیخوابی مرتبط با سرطان دارید
بیخوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بیخوابی میتواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بیخوابی را تجربه میکنند و متوجه میشوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر میشود. تجربه بیخوابی در طول سرطان میتواند منجر به احساس ناخوشی و بیقراری در طول روز شود.

مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااینحال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روشهای سالمتری، ابراز کنید.