سرطان مقعد: انواع درمان

در مراقبت از سرطان، انواع مختلف پزشکان اغلب با هم کار می‌کنند تا یک برنامه درمانی کلی برای بیمار ایجاد کنند که انواع مختلف درمان را ترکیب می‌کند. به این تیم چندرشته‌ای می‌گویند. تیم‌های مراقبت از سرطان شامل انواع دیگر متخصصان مراقبت‌های سلامتی، مانند دستیاران پزشک، پرستاران، پرستاران سرطان‌شناسی، مددکاران اجتماعی، داروسازان، مشاوران، متخصصان تغذیه و غیره هستند.

انواع متداول درمان‌های مورد استفاده برای سرطان مقعد در زیر توضیح داده شده است. برنامه مراقبتی شما همچنین شامل درمان علائم و عوارض جانبی است که بخش مهمی از مراقبت از سرطان است.

برای سرطان مقعد، ۳ نوع درمان اصلی وجود دارد: جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی. گزینه‌های درمانی و توصیه‌ها به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله سرطان، عوارض جانبی احتمالی، ترجیحات و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. زمانی را برای یادگیری در مورد همه گزینه‌های درمانی خود اختصاص دهید و حتماً در مورد چیزهایی که نامشخص هستند سؤال بپرسید. این نوع گفتگوها “تصمیم‌گیری مشترک” نامیده می‌شود. تصمیم‌گیری مشترک زمانی است که شما و پزشکانتان با هم کار می‌کنید تا درمان‌هایی را انتخاب کنید که متناسب با اهداف مراقبت شما باشد. تصمیم‌گیری مشترک به‌ویژه برای سرطان مقعد مهم است زیرا گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارد.

با پزشک خود در مورد اهداف هر درمان و آنچه می‌توانید در حین دریافت درمان انتظار داشته باشید، از جمله عملکرد احتمالی روده، عملکرد ادرار، و عوارض جانبی جنسی برنامه درمانی خاص صحبت کنید.

درباره تصمیم‌گیری در مورد درمان بیشتر بدانید.

عمل جراحی

جراحی برداشتن تومور و برخی از بافت‌های سالم اطراف آن در طی یک عمل جراحی است. نوع جراحی سرطان مقعد به مرحله سرطان بستگی دارد. انکولوژیست جراحی، پزشکی است که در درمان سرطان با استفاده از جراحی تخصص دارد. جراحی سرطان مقعد نیز ممکن است توسط جراح کولورکتال انجام شود که در جراحی روده بزرگ یا راست‌روده تخصص دارد.

سرطان مقعد در محل یا سرطان در مراحل اولیه اغلب با برداشتن سلول‌های غیرطبیعی و ناحیه کوچکی از بافت سالم اطراف که حاشیه نامیده می‌شود، درمان می‌شود. پس از آن، بیماران باید به‌طور مرتب غربالگری‌های بعدی را برای مشاهده و حذف سلول‌های غیر طبیعی جدید دریافت کنند.

پیش از این، اکثر بیماران مبتلا به مراحل بعدی سرطان سلول سنگ‌فرشی مقعد، قبل از ایجاد شیمی‌درمانی و پرتودرمانی مؤثر برای سرطان مقعد، تحت عمل جراحی قرار می‌گرفتند. بااین‌حال، مطالعات میزان درمان مشابهی را بین درمان جراحی و ترکیب پرتودرمانی و شیمی‌درمانی نشان داده‌اند. اکنون، اکثر بیماران بیوپسی (که ممکن است به سطحی از جراحی نیاز داشته باشد؛ به تشخیص مراجعه کنید) و سپس شیمی‌درمانی و پرتودرمانی بدون جراحی بیشتر انجام می‌دهند. بسیاری از بیماران می‌توانند با این نوع درمان ترکیبی از جراحی بزرگ اجتناب کنند.

اگر بیمار نتواند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی انجام دهد، ممکن است جراحی توصیه شود. در صورتی که سرطان پس از درمان اولیه باقی بماند یا پس از اتمام درمان عود کند، ممکن است جراحی نیز توصیه شود.

یک تومور مزمن یا عودکننده ممکن است با برداشتن پرینه شکمی درمان شود که عبارت است از برداشتن از طریق جراحی مقعد، رکتوم و بخشی از کولون. این روش باعث می‌شود که بیمار به کولوستومی نیاز داشته باشد که سوراخی روی دیواره شکم است تا مدفوع در کیسه جمع شود. در طی این روش، غدد لنفاوی نیز ممکن است برداشته شوند که به آن تشریح غدد لنفاوی می‌گویند.

قبل از جراحی، با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاصی که خواهید داشت صحبت کنید. در مورد اصول جراحی سرطان بیشتر بدانید.

پرتودرمانی

پرتودرمانی استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا یا ذرات دیگر برای ازبین‌بردن سلول‌های سرطانی است. پزشکی که در انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان تخصص دارد، رادیوتراپی انکولوژیست نامیده می‌شود.

رایج‌ترین نوع پرتودرمانی، پرتودرمانی خارجی نامیده می‌شود که پرتودرمانی است که از یک دستگاه خارج از بدن داده می‌شود. هنگامی که پرتودرمانی با استفاده از ایمپلنت انجام می‌شود، پرتودرمانی داخلی یا براکی‌تراپی نامیده می‌شود.

یک رژیم یا برنامه پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی از درمان است که در یک دوره زمانی معین انجام می‌شود. پرتودرمانی برای سرطان مقعد اغلب با شیمی‌درمانی ترکیب می‌شود. به‌طور معمول، بیماران ۵ تا ۶ هفته پرتودرمانی دریافت می‌کنند که روزانه از دوشنبه تا جمعه انجام می‌شود. در صورت وجود تحریک پوست، گاهی اوقات استراحت چند روزه از پرتودرمانی لازم است.

عوارض جانبی پرتودرمانی ممکن است شامل خستگی، واکنش‌های پوستی خفیف تا شدید، ناراحتی معده، علائم ادراری، تحریک موقت مقعد، حرکات شل روده و ناراحتی هنگام اجابت مزاج باشد. بافت اسکار ممکن است از آسیب به بافت مقعد تشکیل شود که ممکن است در عملکرد روده اختلال ایجاد کند. اکثر عوارض جانبی بلافاصله پس از پایان درمان از بین می‌روند. با انکولوژیست پرتودرمانی در مورد اینکه چه عوارض جانبی می‌توانید انتظار داشته باشید و نحوه کاهش یا تسکین آنها صحبت کنید.

با اصول پرتودرمانی بیشتر آشنا شوید.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی استفاده از داروها برای ازبین‌بردن سلول‌های سرطانی است که معمولاً با جلوگیری از رشد، تقسیم و ساخت سلول‌های بیشتر سلول‌های سرطانی انجام می‌شود. ممکن است داروها از طریق جریان خون برای رسیدن به سلول‌های سرطانی در سراسر بدن تجویز شوند. هنگامی که دارویی به این روش تجویز می‌شود، درمان سیستمیک نامیده می‌شود.

این نوع دارو به‌طور کلی توسط یک متخصص انکولوژیست پزشکی، پزشکی که در درمان سرطان با دارو تخصص دارد، تجویز می‌شود. داروها اغلب از طریق یک لوله وریدی (IV) که با استفاده از یک سوزن در ورید قرار داده می‌شود یا به‌عنوان یک قرص یا کپسول که بلعیده می‌شود (به صورت خوراکی) داده می‌شود. اگر داروهای خوراکی به شما داده می‌شود، حتماً از تیم مراقبت‌های سلامتی خود بپرسید که چگونه آن را به‌طور ایمن ذخیره و نگهداری کنید.

یک رژیم شیمی‌درمانی یا برنامه، معمولاً شامل تعداد مشخصی از چرخه‌های انجام شده در یک دوره زمانی معین است. یک فرد ممکن است ۱ دارو را در یک زمان دریافت کند یا ترکیبی از داروهای مختلف را به‌طور همزمان دریافت کند.

شیمی‌درمانی برای سرطان مقعد معمولاً از ترکیبی از داروها تشکیل می‌شود. داروهای رایج برای سرطان مقعد شامل فلوئورواوراسیل (۵-FU، Adrucil) همراه با میتومایسین C (Mitozytrex ، Mutamycin) یا سیس‌پلاتین (Platinol) است. همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، شیمی‌درمانی زمانی که همراه با پرتودرمانی انجام شود، برای درمان سرطان مقعد مؤثر است. درمان ترکیبی امکان استفاده از دوزهای کمتر پرتو را می‌دهد و احتمال نابودی کامل تومور را بهبود می‌بخشد.

عوارض شیمی‌درمانی به فرد و دوز مصرفی بستگی دارد، اما می‌تواند شامل خستگی، کاهش شمارش خون (از جمله سلول‌هایی که با عفونت مبارزه می‌کنند و به توقف خونریزی و همچنین کم‌خونی کمک می‌کنند)، خطر عفونت، حالت تهوع و استفراغ، ریزش مو باشد. از دست دادن اشتها، اسهال و زخم در دهان (موکوزیت). این عوارض معمولاً پس از پایان درمان از بین می‌روند.

در مورد اصول شیمی‌درمانی بیشتر بدانید.

داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان به‌طور مداوم در حال ارزیابی هستند. صحبت با پزشک خود اغلب بهترین راه برای آگاهی از داروهای تجویز شده برای شما، هدف آنها و عوارض جانبی یا تداخلات احتمالی آنها با سایر داروها است.

همچنین مهم است که در صورت مصرف هرگونه دارو یا مکمل دیگر با نسخه یا بدون نسخه، به پزشک خود اطلاع دهید. گیاهان، مکمل‌ها و سایر داروها می‌توانند با داروهای سرطان تداخل داشته باشند و باعث عوارض جانبی ناخواسته یا کاهش اثربخشی شوند. با استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی دارویی قابل جستجو، درباره نسخه‌های خود بیشتر بیاموزید.