سرطان مثانه: آمار

زمان تقریبی مطالعه

۴ دقیقه

فهرست مطالب در این مقاله

سرطان مثانه: آمار

در این مقاله اطلاعاتی در مورد تعداد تخمینی افرادی که هر سال به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند را خواهید یافت. همچنین اطلاعات کلی در مورد بهبودیافتگان از این بیماری را خواهید خواند. به یاد داشته باشید، نرخ بهبودی، به عوامل مختلفی بستگی دارد و هیچ ۲ نفر مبتلا به سرطان یکسان نیستند.

چند نفر به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند؟

در سال ۲۰۲۳، حدود ۸۲۲۹۰ بزرگسال (۶۲۴۲۰ مرد و ۱۹۸۷۰ زن) در ایالات متحده به سرطان مثانه مبتلا خواهند شد. سیگارکشیدن تقریباً ۵۰٪ از همه این موارد را تشکیل می‌دهد (به عوامل خطر مراجعه کنید). در سراسر جهان، در سال ۲۰۲۰، ۵۷۳۲۷۸ نفر به سرطان مثانه مبتلا شدند. در میان مردان، سرطان مثانه چهارمین شایع‌ترین سرطان است و مردان ۴ برابر بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند. برای مشاهده آخرین آمار مربوط به انواع سرطان‌ها در ایران، از فایل آمار ایران استفاده کنید.

سرطان مثانه بیشتر افراد مسن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. حدود ۹۰درصد افراد مبتلا به سرطان مثانه بالای ۵۵ سال سن دارند. میانگین سنی افراد مبتلا به سرطان مثانه ۷۳ سال است.

میزان بهبودی و بقا با سرطان مثانه چقدر است؟

انواع مختلفی از آمار وجود دارد که می‌تواند به پزشکان در ارزیابی شانس بهبودی فرد از سرطان مثانه کمک کند. به این نوع، آمار بقا می‌گویند. نوع خاصی از آمار بقا را نرخ بقای نسبی می‌نامند. آمار بقای نسبی، اغلب، برای پیش‌بینی اینکه چگونه سرطان ممکن است بر امید به زندگی تأثیر بگذارد، استفاده می‌شود. نرخ بقای نسبی به این می‌پردازد که احتمال زنده‌ماندن افراد مبتلا به سرطان مثانه برای مدت معینی پس از تشخیص اولیه یا شروع درمان، در مقایسه با بقای مورد انتظار افراد مشابه بدون این سرطان، چقدر است.

مثال: در ادامه یک مثال برای کمک به توضیح میزان بقای نسبی آورده شده است. لطفاً توجه داشته باشید که این فقط یک نمونه است و مختص این نوع سرطان نیست. بیایید فرض کنیم که نرخ بقای نسبی ۵ ساله برای نوع خاصی از سرطان ۹۰٪ است. “درصد” یعنی چند نفر از ۱۰۰ نفر. تصور کنید ۱۰۰۰ نفر بدون سرطان هستند و با توجه‌ به سن و ویژگی‌های دیگر آنها انتظار دارید ۹۰۰ نفر از ۱۰۰۰ نفر در طی ۵ سال زنده بمانند. همچنین تصور کنید ۱۰۰۰ نفر دیگر از نظر سنی و ویژگی‌های دیگر مشابه ۱۰۰۰ نفر اول هستند، اما همه آنها دارای نوع خاصی از سرطان هستند که نرخ بقای ۵ساله ۹۰٪ دارد. این بدان معناست که انتظار می‌رود ۸۱۰ نفر از افراد مبتلا به سرطان خاص (۹۰٪ از ۹۰۰) تا ۵ سال دیگر زنده باشند.

یادآوری این نکته مهم است که آمار مربوط به میزان بقای افراد مبتلا به سرطان مثانه تنها یک تخمین است. آنها نمی‌توانند به فرد بگویند که آیا سرطان زندگی او را کوتاه می‌کند یا نه. در عوض، این آمار روندها را در گروه‌هایی از افرادی که قبلاً با همان بیماری تشخیص‌ داده‌ شده بودند، از جمله مراحل خاص بیماری را توصیف می‌کند.

نرخ بقای نسبی ۵ ساله برای سرطان مثانه در ایالات متحده ۷۷٪ است.

میزان بقای سرطان مثانه براساس عوامل مختلفی، متفاوت است. این عوامل شامل مرحله سرطان، سن و سلامت عمومی فرد، و نحوه عملکرد برنامه درمانی است. عامل دیگری که می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد، نوع سرطان مثانه است (به مقدمه مراجعه کنید).

میزان بقای نسبی ۵ ساله افراد مبتلا به سرطان مثانه‌ای که به خارج از لایه داخلی دیواره مثانه گسترش نیافته است ۹۶درصد است. تقریباً نیمی از افراد با این مرحله تشخیص داده می‌شوند.

اگر تومور مهاجم باشد؛ اما هنوز به خارج از مثانه گسترش نیافته باشد، میزان بقای نسبی ۵ساله ۷۰درصد است. حدود ۳۳درصد از سرطان‌های مثانه در این مرحله تشخیص داده می‌شوند. اگر سرطان از طریق مثانه به بافت اطراف گسترش یابد یا به غدد لنفاوی یا اندام‌های مجاور گسترش‌یافته باشد، میزان بقای نسبی ۵ ساله ۳۹٪ است. اگر سرطان به نقاط دوردست بدن گسترش‌یافته باشد، میزان بقای نسبی ۵ ساله ۸درصد است. حدود ۵درصد از افراد با این مرحله تشخیص داده می‌شوند.

کارشناسان آمار نرخ بقای نسبی سرطان مثانه را هر ۵ سال یک‌بار به‌روزرسانی می‌کنند. این بدان معناست که تخمین ممکن است منعکس‌کننده نتایج پیشرفت در درمان‌ها نباشد.

روان آموزی
مدارا با ابهام

بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم‌ اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.

ادامه مطلب »
روان آموزی
خودانگاره و سرطان

خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.

ادامه مطلب »
اسکرول به بالا