درمان سرطان مثانه با استفاده از دارو

ایمونوتراپی از دفاع طبیعی بدن برای مبارزه با سرطان با بهبود توانایی سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. می‌توان آن را به‌صورت موضعی یا در سراسر بدن تجویز کرد.

ایمونوتراپی موضعی

باسیل کالمت‐گرین (BCG) داروی استاندارد ایمونوتراپی برای سرطان مثانه یک مایکوباکتریوم ضعیف شده به نام BCG است که شبیه باکتری عامل سل است. BCG مستقیماً از طریق کاتتر در مثانه قرار می‌گیرد. این درمان داخل مثانه نامیده می‌شود. BCG به پوشش داخلی مثانه متصل می‌شود و سیستم ایمنی را برای از بین بردن سلول‌های تومور تحریک می‌کند. BCG می‌تواند علائمی شبیه آنفولانزا، تب، لرز، خستگی، احساس سوزش در مثانه و خونریزی از مثانه و غیره ایجاد کند.

اینترفرون (رو فروش -A، اینترون A، آلفرون): اینترفرون نوع دیگری از ایمونوتراپی است که به‌ندرت ممکن است به‌عنوان درمان داخل مثانه انجام شود. اگر استفاده از BCG به‌تنهایی به درمان سرطان کمک نکند، گاهی اوقات با BCG ترکیب می‌شود. امروزه درمان با اینترفرون بسیار نادر است.

ایمونوتراپی سیستمیک

مهارکننده‌های وارسی ایمنی. حوزه فعال تحقیقات ایمونوتراپی، بررسی داروهایی است که PD-1 و PD-L1 را مسدود می‌کنند. PD-1 در سطح سلول‌های T یافت می‌شود و نوعی گلبول سفید هستند که مستقیماً به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با بیماری کمک می‌کند. ازآنجایی‌که PD-1 سیستم ایمنی را از تخریب سلول‌های سرطانی باز می‌دارد، توقف عملکرد PD-1 به سیستم ایمنی اجازه می‌دهد تا سرطان را بهتر از بین ببرد.

آولوماب: اگر شیمی‌درمانی سرطان پیشرفته یوروتلیال را کند یا کوچک کرده باشد، مهارکننده PD-L1 آولوماب را می‌توان بعد از شیمی‌درمانی، صرف‌نظر از اینکه تومور PD-L1 را نشان می‌دهد یا نه تجویز کرد، زیرا نشان‌داده‌شده است که خطر پیشروی سرطان را کاهش و طول عمر را افزایش می‌دهد. آولوماب همچنین می‌تواند برای درمان سرطان اوروتلیال پیشرفته یا متاستاتیک که با شیمی‌درمانی پلاتین متوقف نشده است، استفاده شود.

نیولوماب: یک مهارکننده PD-1 است که می‌تواند برای درمان سرطان یوروتلیال پیشرفته یا متاستاتیک که با شیمی‌درمانی پلاتین متوقف نشده، استفاده شود. همچنین ممکن است پس از برداشتن کامل سرطان که درمان کمکی نامیده می‌شود، برای کاهش احتمال عود آن در افرادی که براساس مرحله سرطان در معرض خطر بالای عود هستند، تجویز شود.

پمبرولیزوماب (کیترودا): پمبرولیزوماب یک مهارکننده PD-1 است که می‌تواند برای درمان سرطان مثانه در موارد زیر استفاده شود:

• کارسینوم اوروتلیال پیشرفته یا متاستاتیک که با شیمی‌درمانی پلاتین متوقف نشده است. این تنها ایمونوتراپی است که نشان‌ داده‌ شده به افرادی که در این شرایط هستند کمک می‌کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند (در مقایسه با شیمی‌درمانی تاکسان یا وینفلونین).
• سرطان مثانه غیرتهاجمی عضلانی که با درمان BCG در افرادی که نمی‌توانند سیستکتومی رادیکال را انجام دهند یا انتخاب نمی‌کنند، متوقف نشده است.

مهارکننده‌های وارسی ایمنی، همچنان در چندین آزمایش بالینی در تمام مراحل سرطان مثانه مورد مطالعه قرار می‌گیرند.

انواع مختلف ایمونوتراپی می‌تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند. عوارض جانبی رایج عبارت‌اند از: خستگی، واکنش‌های پوستی (مانند خارش)، علائم شبیه آنفولانزا، تغییرات عملکرد غده تیروئید، تغییرات هورمونی و/یا وزن، اسهال و التهاب ریه، کبد و روده و غیره. هر عضوی از بدن می‌تواند هدف یک سیستم ایمنی بیش‌فعال باشد، بنابراین با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی ایمونوتراپی توصیه شده صحبت کنید، تا بدانید که به دنبال چه تغییراتی باشید و بتوانید آنها را زودتر به تیم مراقبت‌های سلامتی گزارش دهید. در مورد اصول اولیه ایمونوتراپی بیشتر بدانید.