برای جلوگیری از احساس درد، بی‌حس‌کننده موضعی دریافت خواهید کرد. همچنین ممکن است این گزینه را داشته باشید که قبل از عمل، دارو مصرف کنید تا به آرامش شما کمک کند. اگر تابه‌حال واکنش آلرژیک به داروی بیهوشی داشته‌اید، یا عصبی هستید، به تیم درمانی خود اطلاع دهید.

علاوه بر بی‌حسی موضعی، پزشک ممکن است آرام‌بخشی هوشیارانه (conscious sedation) را پیشنهاد کند. در این نوع بیهوشی، از بی‌حس‌کننده‌ها و مسکن‌ها استفاده می‌شود. تحت آرام‌بخشی هوشیارانه، هوشیار هستید؛ اما دردی احساس نمی‌کنید. همچنین، خاطره کمی از انجام آزمایش، خواهید داشت. بیشتر افراد، برای آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی، فقط بی‌حسی موضعی دریافت می‌کنند.

اگر محل آزمایش، استخوان لگن باشد، روی شکم یا پهلو دراز می‌کشید. در حین آزمایش، روی تخت بیمارستان خواهید بود. پزشک متخصص، پوست اطراف استخوان را با محلول ضدعفونی‌کننده، تمیز می‌کند. سپس، متخصص، بی‌حسی موضعی را از طریق پوست با یک سوزن کوچک تزریق می‌کند. دارو وارد بافت کنار استخوان می‌شود. احساس سوزش خفیفی خواهید داشت. سپس منطقه بی‌حس می‌شود.

اگر به هر دو روش نیاز دارید، آسپیراسیون مغز استخوان معمولاً اول انجام می‌شود. پزشک یک سوزن توخالی را وارد ناحیه بی‌حس کرده و به‌آرامی به استخوان فشار می‌دهد. سپس، بخش مرکزی سوزن توخالی را برداشته و سرنگی را به سوزن وصل می‌کند. سرنگ قسمت مایع مغز استخوان را خارج می‌کند. ممکن است برای چند ثانیه، درد عمیق و مبهمی شبیه به دندان‌درد، احساس کنید. ممکن است فشاردادن بالش یا دست کسی، کمک کند. پس از بیرون آمدن سوزن، درد از بین می‌رود.

برای بیوپسی مغز استخوان، پزشک، یک سوزن بزرگ‌تر را در همان ناحیه وارد می‌کند. آنها سوزن را به داخل استخوان هدایت می‌کنند و آن را می‌چرخانند تا نمونه‌ای از بافت برداشته شود. هنگام حرکت سوزن به داخل استخوان، ممکن است احساس درد و فشار کنید. سپس پزشک، کل سوزن را خارج می‌کند و بانداژی را روی محل قرار می‌دهند تا از خونریزی جلوگیری شود.