سرطان دهانه رحم: سؤالاتی که باید بپرسید

زمان تقریبی مطالعه

۴ دقیقه

فهرست مطالب در این مقاله

سؤالاتی که باید در مورد سرطان دهانه رحم بپرسید

مهم است که با تیم مراقبت از سرطان خود گفتگوی صریح و آشکاری داشته باشید. آنها می‌خواهند به تمام سؤالات شما پاسخ دهند تا به شما در تصمیم‌گیری‌های آگاهانه در مورد درمان و زندگی کمک کنند. در اینجا چند سؤال برای بررسی وجود دارد.

وقتی به شما گفته می‌شود که سرطان دهانه رحم دارید

  • به چه نوع سرطان دهانه رحمی مبتلا هستم؟
  • آیا سرطان من به خارج از دهانه رحم گسترش یافته است؟
  • آیا می‌توان مرحله سرطان من را تعیین کرد و این به چه معناست؟
  • قبل از تصمیم‌گیری در مورد درمان، به آزمایش‌های دیگری نیاز خواهم داشت؟
  • آیا لازم است به پزشک یا متخصص سلامت دیگری مراجعه کنم؟
  • اگر نگران هزینه‌ها و پوشش بیمه برای تشخیص و درمان خود باشم، چه کسی می‌تواند به من کمک کند؟

هنگام تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی

  • گزینه‌های درمانی من چیست؟
  • چه درمانی را توصیه می‌کنید و چرا؟
  • چقدر در درمان این نوع سرطان تجربه دارید؟
  • نظر پزشک دوم را هم جویا شوم؟ چگونه می‌توانم این کار را انجام دهم؟ آیا می‌توانید کسی را معرفی کنید؟
  • هدف از درمان چه خواهد بود؟
  • چقدر سریع باید در مورد درمان تصمیم بگیریم؟
  • برای آماده شدن برای درمان چه باید بکنم؟
  • درمان چقدر طول خواهد کشید؟ چگونه خواهد بود؟ کجا انجام خواهد شد؟
  • چه خطرات یا عوارض جانبی در درمان‌های پیشنهادی شما وجود دارد؟ آیا کارهایی هست که بتوانم برای کاهش این عوارض جانبی انجام دهم؟
  • درمان چگونه ممکن است بر فعالیت‌های روزانه من تأثیر بگذارد؟
  • آیا این درمان باعث یائسگی زودرس من خواهد شد؟
  • آیا بعد از درمان به هورمون‌درمانی جایگزین نیاز خواهم داشت؟ اگر چنین است، آیا بی‌خطر است؟
  • با این برنامه‌های درمانی، احتمال عود (بازگشت) سرطان من چقدر است؟
  • اگر درمان مؤثر واقع نشود یا سرطان عود کند، چه خواهیم کرد؟
  • بعد از درمان می‌توانم بچه‌دار شوم؟
  • اگر بخواهم در آینده بچه‌دار شوم، چه گزینه‌های درمانی پیش روی من است؟

در طول درمان

پس از شروع درمان، باید بدانید که چه انتظاری داشته باشید و به دنبال چه چیزی باشید. ممکن است همه این سؤالات در مورد شما صدق نکند، اما پرسیدن سؤالاتی که مربوط به شما هستند ممکن است مفید باشد.

پس از درمان

  • آیا بعد از درمان به رژیم غذایی خاصی نیاز خواهم داشت؟
  • آیا محدودیتی در کارهایی که می‌توانم انجام دهم وجود دارد؟
  • چه علائم دیگری را باید زیر نظر داشته باشم؟
  • الان چه نوع ورزشی باید انجام بدم؟
  • بعد از درمان به چه نوع پیگیری نیاز خواهم داشت؟
  • چند وقت یکبار نیاز به معاینات پیگیری و آزمایش‌های تصویربرداری خواهم داشت؟
  • آیا به آزمایش خون نیاز خواهم داشت؟
  • چگونه بفهمیم که سرطان برگشته است؟ باید مراقب چه چیزهایی باشم؟
  • اگر سرطان برگردد، چه گزینه‌هایی پیش روی من خواهد بود؟

در کنار این مثال‌ها، حتماً مثال‌های خودتان را هم بنویسید. برای مثال، ممکن است بخواهید اطلاعات بیشتری در مورد زمان بهبودی داشته باشید. یا ممکن است بپرسید که آیا واجد شرایط یک آزمایش بالینی هستید یا خیر.

به‌خاطر داشته باشید که پزشکان تنها کسانی نیستند که می‌توانند به شما اطلاعات بدهند. سایر متخصصان مراقبت‌های سلامتی، مانند پرستاران و مددکاران اجتماعی، می‌توانند به برخی از سؤالات شما پاسخ دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صحبت با تیم مراقبت‌های سلامتی خود، به «رابطه پزشک و بیمار» مراجعه کنید.

وبلاگ
چهار راه برای ترک گریه کردن

گریه یک عملکرد طبیعی انسانی برای بیان احساس درونی شماست. اما برخلاف دیگر ابراز احساسات، گاهی اوقات ما نمی‌توانیم گریه را کنترل کنیم. در برخی موقعیت‌های عمومی، مانند زمانی که در محل کار یا مدرسه هستید، ممکن است بخواهید بدانید که چگونه گریه خود را متوقف کنید تا اشک روی صورتتان نریزد. درحالی‌که مهم است بدانید گریه‌کردن و ابراز احساسات غمگینانه اشکالی ندارد، درک اینکه چه چیزی باعث ایجاد این احساسات غم‌انگیز می‌شود که در وهله اول ما را در این موقعیت قرار می‌دهد، می‌تواند مفید باشد.

ادامه مطلب »
وبلاگ
سه راهی که استرس می‌تواند شما را بیمار کند

استرس به‌عنوان پاسخ بدن به یک تهدید یا چالش درک شده تعریف می‌شود. همه استرس را تجربه می‌کنند و می‌دانند که مدیریت آن دشوار است. استرس می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر منفی بگذارد. استرس مزمن به‌ویژه برای کیفیت زندگی و بهزیستی کلی شما مضر است. استرس می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی و همچنین علائم روانی مانند افسردگی و مه مغزی شود.

ادامه مطلب »
وبلاگ
مدارا با مصرف طولانی‌مدت دارو

درحالی‌که برخی از درمان‌های سرطان کوتاه‌مدت هستند، مانند جراحی یا یک دوره پرتودرمانی، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نیز هستند که به دلایل مختلف، مانند درمان سرطان یا پیشگیری، داروی طولانی‌مدت برای آنها تجویز می‌شود. به‌عنوان‌ مثال، برای مبتلایان به سرطان سینه که دارای گیرنده هورمونی مثبت هستند، اغلب داروهای هورمون‌درمانی به مدت ۵ تا ۱۰ سال برای کاهش خطر عود سرطان تجویز می‌شود.

ادامه مطلب »
اسکرول به بالا