سرطان دهانه رحم: جراحی
زمان تقریبی مطالعه
۱۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
جراحی سرطان دهانه رحم
بسیاری از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم نوعی جراحی انجام میدهند. جراحی میتواند برای موارد زیر استفاده شود:
- کمک به تشخیص سرطان دهانه رحم
- کمک به تعیین میزان گسترش سرطان
- کمک به درمان سرطان (بهخصوص برای سرطانهای مراحل اولیه)
جراحی برای پیش سرطانهای دهانه رحم
دو نوع روش برای درمان پیشسرطانهای دهانه رحم قابل استفاده است:
- در ابلیشن، بافت دهانه رحم با دمای پایین (کرایوسرجری) یا با لیزر (ابلیشن لیزری) به جای برداشتن آن، از بین میرود.
- جراحی برشی (مخروطی سازی) پیشسرطان را برش داده و برمیدارد.
کرایوسرجری
کرایوسرجری نوعی ابلیشن است که در آن یک پروب فلزی بسیار سرد مستقیماً روی دهانه رحم قرار میگیرد. این کار با انجماد سلولهای غیرطبیعی، آنها را از بین میبرد. از این روش برای درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) استفاده میشود. این کار را میتوان در مطب پزشک یا کلینیک انجام داد. پس از کرایوسرجری، ممکن است برای چند هفته ترشحات قهوهای آبکی داشته باشید.
فرسایش با لیزر
ابلیشن لیزری، پرتو لیزر متمرکز را از طریق واژن هدایت میکند تا سلولهای غیرطبیعی را تبخیر (بسوزاند). این کار ممکن است در مطب پزشک تحت بیحسی موضعی (داروی بیحسکننده) یا در اتاق عمل با بیهوشی عمومی انجام شود، زیرا میتواند ناراحتی بیشتری نسبت به کرایوتراپی ایجاد کند. همچنین برای درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) استفاده میشود.
کونیزاسیون
روش دیگر برای درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) جراحی برداشت بافت به نام مخروطبرداری است. پزشک یک تکه بافت مخروطی شکل را از دهانه رحم برمیدارد. بافت برداشته شده در مخروط شامل ناحیه تغییر شکل است که احتمال شروع پیشسرطانها و سرطانهای دهانه رحم در آن بیشتر است. بیوپسی مخروطی نهتنها برای تشخیص پیشسرطانها و سرطانها استفاده میشود، بلکه میتواند به عنوان یک درمان نیز مورد استفاده قرار گیرد، زیرا گاهی اوقات میتواند پیشسرطانها و برخی از سرطانهای بسیار اولیه را به طور کامل از بین ببرد.
این روش میتواند به روشهای مختلفی انجام شود:
- استفاده از تیغ جراحی (بیوپسی مخروطی چاقوی سرد)
- استفاده از پرتو لیزر (کونیزاسیون لیزری)
- از یک سیم نازک که توسط برق گرم میشود (روش برش حلقهای الکتروسرجری، روش LEEP یا LEETZ).
جراحی برای سرطان دهانه رحم تهاجمی
روشهای درمان سرطان دهانه رحم تهاجمی عبارتاند از:
- هیسترکتومی (ساده یا رادیکال)
- تراکلکتومی
هیسترکتومی ساده
هیسترکتومی ساده، رحم (هم بدنه رحم و هم دهانه رحم) را برمیدارد، اما ساختارهای کنار رحم (پارامتریا و رباطهای رحمی – خاجی) را برنمیدارد. واژن و غدد لنفاوی لگن برداشته نمیشوند. تخمدانها معمولاً در جای خود باقی میمانند، مگر اینکه دلیل دیگری برای برداشتن آنها وجود داشته باشد.
هیسترکتومی ساده میتواند برای درمان انواع خاصی از CIN شدید یا انواع خاصی از سرطان دهانه رحم در مراحل بسیار اولیه استفاده شود.
روشهای مختلفی برای انجام هیسترکتومی وجود دارد:
- هیسترکتومی شکمی: رحم از طریق برش جراحی در جلوی شکم برداشته میشود.
- هیسترکتومی واژینال: رحم از طریق واژن برداشته میشود.
- هیسترکتومی لاپاراسکوپی: رحم با استفاده از لاپاراسکوپی برداشته میشود. ابتدا، یک لوله نازک با یک دوربین فیلمبرداری کوچک در انتها (لاپاراسکوپ) از طریق یک یا چند برش جراحی بسیار کوچک که روی دیواره شکم ایجاد شده است، وارد میشود تا داخل شکم و لگن را ببیند. ابزارهای کوچک را میتوان از طریق لوله(ها) کنترل کرد، بنابراین جراح میتواند بدون ایجاد برش بزرگ در شکم، اطراف رحم را برش دهد. سپس رحم از طریق برشی در واژن خارج میشود.
- جراحی با کمک رباتیک: در این روش، لاپاراسکوپی با ابزارهای مخصوصی که به بازوهای رباتیک متصل هستند و توسط پزشک کنترل میشوند، انجام میشود تا به انجام جراحی دقیق کمک کند.
برای تمام این عملها از بیهوشی عمومی استفاده میشود.
برای هیسترکتومی لاپاراسکوپی یا واژینال، مدت بستری در بیمارستان معمولاً ۱ تا ۲ روز است و پس از آن دوره نقاهت ۲ تا ۳ هفتهای وجود دارد. برای هیسترکتومی شکمی، بستری شدن ۳ تا ۵ روز در بیمارستان رایج است و بهبودی کامل حدود ۴ تا ۶ هفته طول میکشد.
عوارض جانبی احتمالی: هر نوع هیسترکتومی منجر به ناباروری (ناتوانی در بچهدار شدن) میشود. عوارض میتواند شامل خونریزی، عفونت یا آسیب به سیستمهای ادراری یا رودهای مانند مثانه یا روده بزرگ باشد.
هیسترکتومی توانایی احساس لذت جنسی را تغییر نمیدهد. رحم و دهانه رحم برای رسیدن به ارگاسم لازم نیستند. ناحیه اطراف کلیتوریس و پوشش واژن به اندازه قبل از هیسترکتومی حساس باقی میمانند. اطلاعات بیشتر در مورد مدیریت عوارض جانبی جنسی درمان سرطان دهانه رحم را میتوانید در بخش عوارض جانبی جنسی بیابید.
هیسترکتومی رادیکال
برای این عمل، جراح رحم را به همراه بافتهای کنار رحم (پارامتریا و رباطهای رحمی – خاجی)، دهانه رحم و قسمت فوقانی (حدود ۲ تا ۳ سانتیمتر) واژن کنار دهانه رحم برمیدارد. تخمدانها برداشته نمیشوند، مگر اینکه دلیل پزشکی دیگری برای انجام این کار وجود داشته باشد. در هیسترکتومی رادیکال بافت بیشتری نسبت به هیسترکتومی ساده برداشته میشود، بنابراین ممکن است مدت بستری در بیمارستان طولانیتر باشد. اغلب، برخی از غدد لنفاوی لگن نیز برداشته میشوند. (این روش که به عنوان تشریح غدد لنفاوی شناخته میشود، در ادامه این بخش توضیح داده شده است.)
این جراحی معمولاً از طریق یک برش بزرگ شکمی (که به عنوان جراحی باز نیز شناخته میشود) انجام میشود.
هیسترکتومی رادیکال همچنین میتواند با استفاده از لاپاراسکوپی یا کمک ربات انجام شود. (برای توضیحات لاپاراسکوپی به بخش هیسترکتومی ساده مراجعه کنید.) این تکنیکها همچنین بهعنوان جراحی کم تهاجمی شناخته میشوند. جراحی لاپاراسکوپی (رباتیک) میتواند منجر به درد کمتر، خونریزی کمتر در طول عمل و مدت بستری کوتاهتر در بیمارستان در مقایسه با جراحی باز شود. با این حال، مطالعات نشان دادهاند که بیمارانی که هیسترکتومی رادیکال کم تهاجمی برای سرطان دهانه رحم انجام میدهند، نسبت به افرادی که از طریق برش شکمی (جراحی باز) جراحی میشوند، احتمال عود سرطان و خطر مرگ ناشی از سرطان در آنها بیشتر است. انجام هیسترکتومی رادیکال از طریق برش شکمی در بیشتر موارد نوع جراحی ترجیحی است. جراحی لاپاراسکوپی هنوز هم میتواند گزینهای برای گروه کوچکی از بیماران مبتلا به سرطان در مراحل اولیه باشد، اما باید گزینههای خود را بادقت با پزشک خود در میان بگذارید.
هیسترکتومی رادیکال اصلاحشده مشابه هیسترکتومی رادیکال است، اما به اندازهی هیسترکتومی رادیکال از واژن و بافتهای کنار رحم (پارامتریا و رباطهای رحمی – خاجی) برداشته نمیشود و غدد لنفاوی معمولاً برداشته نمیشوند.
عوارض جانبی احتمالی: ازآنجاکه رحم برداشته میشود، این جراحی منجر به ناباروری میشود. ازآنجاکه برخی از اعصاب مثانه برداشته میشوند، برخی از بیماران پس از این عمل در تخلیه مثانه خود مشکل دارند و ممکن است برای مدتی به سوند نیاز داشته باشند. عوارض میتواند شامل خونریزی، عفونت یا آسیب به سیستمهای ادراری و رودهای مانند مثانه یا روده بزرگ باشد.
وقتی برخی از غدد لنفاوی برای بررسی سرطان برداشته میشوند، ممکن است لنف ادم (تورم پا) ایجاد شود. این مورد رایج نیست، اما ممکن است بعد از جراحی اتفاق بیفتد و با روشهای مختلف درمان شود.
هیسترکتومی رادیکال توانایی احساس لذت جنسی را تغییر نمیدهد. اگرچه واژن کوتاهتر میشود، اما ناحیه اطراف کلیتوریس و پوشش واژن به اندازه قبل حساس است. برای رسیدن به ارگاسم نیازی به رحم یا دهانه رحم نیست. هنگامی که سرطان باعث درد یا خونریزی در هنگام مقاربت شده باشد، هیسترکتومی ممکن است با متوقف کردن این علائم، زندگی جنسی را بهبود بخشد.
تراکلکتومی
تراکلکتومی رادیکال، به شما این امکان را میدهد که بدون از دست دادن توانایی بچهدار شدن، تحت درمان قرار بگیرید. این عمل یا از طریق واژن یا شکم انجام میشود و گاهی اوقات با استفاده از لاپاراسکوپی یا ربات انجام میشود.
در این روش، دهانه رحم و قسمت بالایی واژن برداشته میشود، اما بدنه رحم برداشته نمیشود. سپس جراح یک بخیه دائمی “بند ناف” را درون حفره رحم قرار میدهد تا دهانه رحم، همانطور که معمولاً دهانه رحم بسته میماند، بسته بماند.
غدد لنفاوی مجاور نیز با استفاده از لاپاراسکوپی برداشته میشوند که ممکن است نیاز به برش دیگری داشته باشد. این عمل یا از طریق واژن یا شکم انجام میشود.
پس از تراکلکتومی، برخی میتوانند بارداری را تا زمان زایمان و تولد نوزاد سالم از طریق سزارین ادامه دهند، اگرچه کسانی که این جراحی را انجام دادهاند ممکن است خطر سقط جنین بیشتری داشته باشند.
اکسنتراسیون لگن
این عمل برای موارد بسیار خاصی از عود سرطان دهانه رحم انجام میشود. در این جراحی، تمام اندامها و بافتهای مشابه هیسترکتومی رادیکال به همراه تشریح غدد لنفاوی لگن برداشته میشوند. (تشریح غدد لنفاوی در بخش بعدی مورد بحث قرار میگیرد.) علاوه بر این، مثانه، واژن، رکتوم و بخشی از روده بزرگ نیز بسته به محل گسترش سرطان برداشته میشوند.
اگر مثانه شما برداشته شود، به روش جدیدی برای ذخیره و دفع ادرار نیاز خواهید داشت. این معمولاً به معنای استفاده از یک قطعه کوتاه از روده برای عملکرد به عنوان مثانه جدید است. مثانه جدید ممکن است به دیواره شکم متصل شود تا ادرار به صورت دورهای تخلیه شود، زمانی که بیمار کاتتر را در اوروستومی (یک دهانه کوچک) قرار میدهد. یا ادرار به طور مداوم به یک کیسه پلاستیکی کوچک متصل به جلوی شکم تخلیه میشود. برای اطلاعات بیشتر، به راهنمای اوروستومی مراجعه کنید.
اگر رکتوم و بخشی از روده بزرگ برداشته شوند، باید راه جدیدی برای خلاص شدن از شر مدفوع ایجاد شود. این کار با اتصال روده باقیمانده به دیواره شکم انجام میشود تا مواد مدفوع بتوانند از طریق یک دهانه کوچک (استوما) به یک کیسه پلاستیکی کوچک که در جلوی شکم قرار میگیرد، منتقل شوند (اطلاعات بیشتر در مورد کولوستومیها را میتوانید در راهنمای کولوستومی ). در برخی موارد، ممکن است بتوان قسمت سرطانی روده بزرگ (کنار دهانه رحم) را برداشت و انتهای روده بزرگ را دوباره به هم وصل کرد تا نیازی به کیسه یا وسایل خارجی نباشد.
اگر واژن برداشته شود، میتوان با جراحی، واژن جدیدی از پوست، بافت روده یا پیوندهای عضلانی و پوستی (میوکوتانئوس) ساخت.
تأثیر جنسی بیرونزدگی لگن
بهبودی پس از عمل جراحی تخلیه کامل لگن مدت زیادی طول میکشد. اکثر افراد حدود ۶ ماه پس از جراحی، احساس بهبودی نمیکنند. برخی میگویند یک یا دو سال طول میکشد تا کاملاً به شرایط عادت کنند.
با این وجود، آنها هنوز هم میتوانند زندگی شاد و پرباری داشته باشند. با تمرین، آنها همچنین میتوانند میل جنسی، لذت و ارگاسم داشته باشند.
اطلاعات بیشتر در مورد مدیریت عوارض جانبی جنسی درمان سرطان دهانه رحم را میتوانید در «مدیریت عوارض جانبی جنسی بهعنوان یک زن مبتلا به سرطان» بیابید.
جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور
نمونهبرداری از غدد لنفاوی پاراآئورت
معمولاً در طول جراحی هیسترکتومی رادیکال، غدد لنفاوی کنار آئورت (شریان بزرگ شکم) برداشته میشوند. به این کار نمونهبرداری از غدد لنفاوی پاراآئورت گفته میشود. غدد لنفاوی ممکن است در طول عمل برای آزمایش سریع به آزمایشگاه ارسال شوند. اگر غدد لنفاوی پاراآئورت سرطان را نشان دهند، ممکن است جراحی متوقف شود و به جای آن درمان سیستمیک، مانند شیمیدرمانی با یا بدون ایمونوتراپی، انجام شود. اگر غدد لنفاوی سرطان را نشان ندهند، معمولاً غدد لنفاوی لگن (به پایین مراجعه کنید) برداشته میشوند و هیسترکتومی رادیکال انجام میشود. هر بافتی که در طول جراحی برداشته میشود، آزمایش میشود تا مشخص شود که آیا سرطان به آنجا گسترش یافته است یا خیر. در این صورت، ممکن است پرتودرمانی با یا بدون شیمیدرمانی توصیه شود.
تشریح غدد لنفاوی لگن
سرطانی که از دهانه رحم شروع میشود میتواند به غدد لنفاوی لگن گسترش یابد. برای بررسی گسترش غدد لنفاوی، جراح ممکن است برخی از این غدد لنفاوی را بردارد. این روش بهعنوان جراحی لگن شناخته میشود. تشریح غدد لنفاوی یا نمونهبرداری از غدد لنفاوی. این عمل همزمان با هیسترکتومی یا تراکلکتومی انجام میشود.
برداشتن غدد لنفاوی میتواند منجر به مشکلات تخلیه مایعات در پاها شود. این میتواند باعث تورم شدید پا شود، وضعیتی که به آن لنف ادم میگویند.
نقشهبرداری و بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان
نقشهبرداری و بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان روشی است که در آن جراح فقط غدد لنفاوی را که احتمالاً سرطان ابتدا در آنها گسترش مییابد، پیدا و خارج میکند. برای انجام این کار، جراح در ابتدای جراحی یک ماده رادیواکتیو و/یا یک رنگ آبی را به دهانه رحم تزریق میکند. رگهای لنفاوی این مواد را در همان مسیری که احتمالاً سرطان طی میکند، حمل میکنند. اولین غدد لنفاوی که رنگ یا ماده رادیواکتیو به آن منتقل میشود، غدد لنفاوی نگهبان خواهد بود. برداشتن تنها یک یا چند غده لنفاوی، خطر عوارض جانبی جراحی، مانند تورم پا که بهعنوان لنف ادم شناخته میشود، را کاهش میدهد.
پس از تزریق ماده، میتوان غده لنفاوی نگهبان را یا با استفاده از دستگاه مخصوصی برای تشخیص رادیواکتیویته در غدد لنفاوی، یا با جستجوی غدد لنفاوی که به رنگ آبی درآمدهاند، پیدا کرد. برای بررسی مجدد، اغلب از هر دو روش استفاده میشود. سپس جراح غده لنفاوی حاوی رنگ یا رادیواکتیویته را برمیدارد.
نقشهبرداری از غدد لنفاوی نگهبان ممکن است برای موارد خاصی از سرطان دهانه رحم مرحله I در نظر گرفته شود. این روش بهتر است برای تومورهایی که اندازه آنها کمتر از ۲ سانتیمتر (تقریباً یک اینچ) است، استفاده شود. اگر جراح شما در حال برنامهریزی برای بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان است، باید در مورد مناسب بودن این روش برای خود صحبت کنید.
حتی اگر نقشهبرداری از غدد لنفاوی نگهبان هیچ غده لنفاوی برای بیوپسی نشان ندهد، جراح بهاحتمال زیاد غدد لنفاوی آن سمت لگن را برمیدارد تا مطمئن شود سرطان از قلم نیفتاده است. همچنین، هر غده لنفاوی بزرگ شده یا مشکوکی باید در زمان جراحی برداشته شود، حتی اگر رنگ را جذب نکنند.

به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید میتواند برای شما و همچنین دوستان و خانوادهتان طاقتفرسا باشد. مردم اغلب نمیدانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحتترند چیزی نگویند زیرا میترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.

مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک میکند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمیکند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیدهاند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائهدهندگان مراقبتهای حرفهای برای ارائه مراقبت پول میگیرند. آنها تمایل دارند نقشهای محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفتهاند.

مکملهای غذایی چیست؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گستردهای از محصولات از جمله ویتامینها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیمها و غیره اشاره دارد. میتوانید مکملهای غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونههای مکملهای رایج عبارتاند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.