ایمنی شیمیدرمانی
زمان تقریبی مطالعه
۹ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
ایمنی شیمیدرمانی
داروهای شیمیدرمانی برای افرادی که آنها را مصرف میکنند یا با آنها در تماس هستند خطرناک تلقی میشوند. برای بیماران، این بدان معناست که داروها به اندازه کافی قوی هستند که به سلولهای سرطانی آسیب بزنند یا از بین ببرند. اما این همچنین به این معنی است که این داروها میتواند برای دیگرانی که ممکن است در معرض آنها قرار گیرند، نگرانکننده باشد. به همین دلیل است که قوانین ایمنی و توصیههایی برای افرادی که با داروهای شیمیدرمانی کار میکنند وجود دارد.
مهم است بدانید که همه داروها و داروهای درمان سرطان به یک شکل عمل نمیکنند یا اقدامات احتیاطی یکسانی ندارند. اطلاعات زیر برخی از نگرانیهای ایمنی شیمیدرمانی سنتی یا استاندارد را شرح میدهد. داروهای دیگری نیز وجود دارد که برای درمان سرطان به روشهای مختلف استفاده میشود، از جمله درمان هدفمند، هورمون درمانی و ایمونوتراپی.
اقدامات احتیاطی که تیم مراقبت از سرطان انجام خواهد داد
ممکن است متوجه پوشیدن لباسها و تجهیزات حفاظتی مخصوص توسط پرستاران و سایر اعضای تیم مراقبت از سرطان خود شوید. داروسازان و پرستارانی که داروهای شیمیدرمانی تهیه میکنند از نوع خاصی از داروخانه استفاده میکنند که باید مقررات خاصی را رعایت کند و پرستاران و سایر افرادی که شیمیدرمانی شما را انجام میدهند و بعد از آن به مراقبت از شما کمک میکنند، لباسهای محافظ، مانند ۲ جفت دستکش مخصوص و یک روپوش، و گاهی اوقات عینک یا محافظ صورت می پوشند. اگر شیمیدرمانی IV دریافت میکنید، ممکن است یک پد یکبار مصرف در زیر لوله تزریق برای محافظت از سطح تخت یا صندلی وجود داشته باشد.
احتیاطات ویژه هنگام مصرف خوراکی شیمیدرمانی
شیمیدرمانی خوراکی یا شیمیدرمانی که از طریق دهان مصرف میکنید و میبلعید، معمولاً در خانه مصرف میشود. این داروها به اندازه سایر اشکال شیمیدرمانی قوی هستند و بسیاری از آنها خطرناک تلقی میشوند. معمولاً اقدامات احتیاطی خاصی برای نگهداری و استفاده از داروهای شیمیدرمانی خوراکی وجود دارد. ممکن است به شما گفته شود که در حین مصرف و مدتی پس از مصرف مراقب باشید که اجازه ندهید دیگران با آن یا مایعات بدن شما تماس پیدا کنند. گاهی اوقات هنگام لمس قرصها یا کپسولها نیاز به پوشیدن دستکش دارید. برخی از داروها باید در بطری یا جعبهای که وارد شدهاند نگهداری شوند. ممکن است برخی از آنها به داروخانه بازگردانده شوند تا با خیال راحت دور ریخته شوند. اگر از یک داروی شیمیدرمانی خوراکی استفاده میکنید، با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد اقدامات احتیاطی ویژه مورد نیاز در خانه صحبت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر، به دریافت شیمیدرمانی خوراکی یا موضعی مراجعه کنید.
حفظ امنیت خانواده و دوستان
اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد که ممکن است در طول و بعد از شیمیدرمانی مورد نیاز باشد. مگر اینکه تیم مراقبتهای بهداشتی شما چیز دیگری به شما بگوید، معمولاً میتوانید در هفتهها و ماههایی که شیمیدرمانی میکنید در اطراف خانواده و دوستان باشید. در روزهای درمان، خانواده و دوستان اغلب میتوانند با شما بیایند. بااینحال، برخی از مراکز درمانی فقط به بیماران در ناحیه تزریق اجازه میدهند و بازدیدکنندگان ممکن است نیاز به ماندن در اتاق انتظار داشته باشند.
شما تنها فردی هستید که باید در معرض شیمیدرمانی قرار بگیرید، اما اگر روی پوست شما قرار بگیرد میتواند تحریککننده باشد. هرگونه شیمیدرمانی وریدی ریخته شده، هر پودر یا گردوغبار از قرص یا کپسول، یا هر مایع ناشی از داروهای خوراکی یا سایر انواع شیمیدرمانی، اگر اطراف آن باشد، میتواند برای دیگران خطرناک باشد.
کارهای زیادی وجود دارد که میتوانید در حین و بعد از شیمیدرمانی انجام دهید تا خود و عزیزانتان تحت تأثیر داروهای شیمیدرمانی قرار نگیرید در حالی که بدن شما در حال خلاص شدن از شر آنها است. مجدداً، با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد اینکه آیا این یا هر اقدام احتیاطی دیگری باید رعایت شود صحبت کنید.
در طول - و برای ۴۸ تا ۷۲ ساعت پس از - شیمیدرمانی چه باید کرد:
بهطور کلی حدود ۴۸ تا ۷۲ ساعت طول میکشد تا بدن شما تجزیه شود و/یا از شر اکثر داروهای شیمیدرمانی خلاص شود. اما مهم است که بدانید هر داروی شیمیدرمانی کمی متفاوت دفع یا از بدن عبور میکند. با پزشک یا پرستار خود در مورد نحوه عبور شیمیدرمانی و اینکه چه مایعات بدن ممکن است تحت تأثیر شیمیدرمانی قرار گیرند، صحبت کنید. برخی از داروها مدت بیشتری طول میکشد تا از بدن شما خارج شوند.
بیشتر مواد زائد دارو در مایعات بدن شما مانند ادرار، مدفوع، اشک، عرق و استفراغ خارج میشود. مواد زائد دارو نیز در خون شما هستند و ممکن است در مایعات دیگر بدن مانند مایعات منی و واژن باشند. هنگامی که داروهای شیمیدرمانی یا مواد زائد آنها در خارج از بدن شما هستند، میتوانند به پوست آسیب برسانند یا باعث تحریک پوست شوند. سایر افراد و حیوانات خانگی در صورت تماس با هر یک از مایعات بدن شما ممکن است برای چند روز در معرض مواد زائد دارو قرار گیرند.
در اینجا مواردی وجود دارد که میتوانید برای کمک به حفظ امنیت خانواده، بازدیدکنندگان و حیوانات خانگی خود در این مدت انجام دهید:
- در صورت امکان، از کودکان بخواهید از توالتی متفاوت از توالت مورد استفاده شما استفاده کنند.
- پس از استفاده از توالت، دو بار آن را شستشو دهید. برای جلوگیری از پاشیدن درب آن را قبل از شستشو بگذارید. در صورت امکان، ممکن است بخواهید در این مدت از یک توالت جداگانه استفاده کنید. اگر این امکانپذیر نیست، پس از هر بار استفاده از دستکش برای تمیز کردن صندلی توالت استفاده کنید.
- هنگامی که از توالت برای کاهش پاشیدن آب استفاده میکنید، روی آن بنشینید.
- هنگامی که از آن استفاده نمیکنید درب توالت را پایین نگه دارید تا حیوانات خانگی از نوشیدن آب جلوگیری کنند.
- همیشه بعد از استفاده از توالت دستهای خود را با آب گرم و صابون بشویید. دستهای خود را با دستمالکاغذی خشک کنید و دور بیندازید.
- اگر داخل توالت استفراغ کردید، تمام پاششها را پاک کنید و دو بار شستشو دهید. اگر داخل سطل یا لگن استفراغ کردید، آن را بااحتیاط و بدون پاشیدن محتویات داخل توالت خالی کنید و دو بار آبکشی کنید. سطل را با آب گرم و صابون بشویید و آن را بشویید. شستشو را خالی کنید و آب را داخل توالت بشویید، سپس آن را بشویید. سطل را با دستمالکاغذی خشک کنید و دور بیندازید.
- مراقبین در صورت نیاز به تماس با مایعات بدن شما باید ۲ جفت دستکش دورریختنی بپوشند. (اینها را می توان در اکثر داروخانه ها خریداری کرد.) آنها باید همیشه دستهای خود را بعد از آن با آب گرم و صابون بشویند – حتی اگر دستکش به دست داشته باشند.
- اگر یک مراقب با هر یک از مایعات بدن شما تماس پیدا کرد، باید آن ناحیه را بهخوبی با آب گرم و صابون بشویید. بهاحتمال زیاد هیچ آسیبی ایجاد نمیکند، اما سعی کنید از آن اجتناب کنید. در ویزیت بعدی خود، به پزشک خود اطلاع دهید که این اتفاق افتاده است. اغلب در معرض قرار گرفتن ممکن است منجر به مشکلاتی شود، و برای جلوگیری از آن باید مراقبت بیشتری انجام شود.
- هر لباس یا ملحفهای که مایعات بدن روی آنها وجود دارد، باید در ماشین لباسشویی شسته شود – نه با دست. آنها را در آب گرم با مواد شوینده معمولی بشویید. آنها را با لباسهای دیگر نشویید. اگر نمیتوان فوراً آنها را شست، آنها را در یک کیسه پلاستیکی ببندید.
- اگر از پوشک، لباس زیر یا نوار بهداشتی دورریختنی بزرگسالان استفاده میکنید، آنها را در ۲ کیسه پلاستیکی ببندید و با زبالههای معمولی خود دور بیندازید.
پیشگیری از عفونت
اکثر داروهای شیمیدرمانی توانایی شما را برای مبارزه با عفونت کاهش میدهند، اما راههایی وجود دارد که میتوانید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از ابتلا به عفونت انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر، عفونتها را ببینید.

به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید میتواند برای شما و همچنین دوستان و خانوادهتان طاقتفرسا باشد. مردم اغلب نمیدانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحتترند چیزی نگویند زیرا میترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.

مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک میکند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمیکند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیدهاند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائهدهندگان مراقبتهای حرفهای برای ارائه مراقبت پول میگیرند. آنها تمایل دارند نقشهای محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفتهاند.

مکملهای غذایی چیستند؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گستردهای از محصولات از جمله ویتامینها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیمها و غیره اشاره دارد. میتوانید مکملهای غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونههای مکملهای رایج عبارتاند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.