تأثیر نگرش‌ها و احساسات بر سرطان
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
تأثیر نگرش‌ها و احساسات بر سرطان
وقتی به کسی گفته می شود که سرطان دارد، ممکن است فکر کند:
- آیا من سرطان را در خودم به وجود آوردم؟
- آیا داشتن نگرش مثبت می‌تواند کیفیت زندگی و شانس زنده ماندن از سرطان را بهبود بخشد؟
- آیا گروه‌های پشتیبانی و مشاوره می‌توانند به من کمک کنند؟
- آیا می‌توانم با فکر کردن به خودم سرطان را کنترل کنم؟
تحقیقات به این موضوعات پرداخته است. اطلاعات زیر آنچه را که تحقیقات کنونی نشان می‌دهد، توصیف می‌کند.
آیا من سرطان را در خودم به وجود آوردم؟
شخصیت، افکار و احساسات شما باعث سرطان شما نشده است. تحقیقات در مورد این موضوع ارتباطی بین شخصیت، افکار و خطر کلی سرطان نشان نداده است.
آیا نگرش مثبت کیفیت زندگی و شانس زنده ماندن از سرطان را بهبود می‌بخشد؟
افراد مبتلا به سرطان ممکن است از دیگران بشنوند که باید مثبت بمانند. اما هیچ راه درست یا نادرستی برای زندگی با تشخیص سرطان وجود ندارد، زیرا این بیماری بر روی افراد متفاوت تأثیر می‌گذارد.
یادآوری این نکته مهم است که هنگام یادگیری مقابله با یک بیماری جدی مانند سرطان، احساس پریشانی، افسردگی، ترس یا اضطراب طبیعی است. همچنین مهم است که این احساسات را بشناسید و در مورد آن با کسی صحبت کنید. شاید او یکی از دوستان، اعضای خانواده یا روحانی باشد. بسیاری از مردم پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا مشاوره گرفتن را مفید می‌دانند.
برای دانستن اینکه چگونه نگرش یک فرد ممکن است بر تجربه سرطان آنها تأثیر بگذارد، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که حفظ نگرش مثبت، شانس بقا یا سیر بیماری فرد را تغییر نمی‌دهد. اما، مطالعاتی وجود دارد که نشان داده است خوش‌بین بودن و داشتن نگرش مثبت می‌تواند منجر به کیفیت زندگی بهتر برای افراد مبتلا به سرطان شود. بسیاری از بهبودیافته‌ها و افرادی که از سرطان عبور کرده‌اند، معتقدند که خوش‌بین بودن و مثبت‌اندیشی باعث می‌شود نگرش آنها به زندگی بهتر شود. برخی نیز معتقدند بیماری، نتایج درمان و بقای آنها در صورتی که خوش‌بین و مثبت باشند، سودمند است.
آیا گروه‌های پشتیبانی و مشاوره می‌توانند به من کمک کنند؟
تحقیقات نشان نداده است که گروه‌های حمایتی یا مشاوره به افراد مبتلا به سرطان کمک کند عمر طولانی‌تری داشته باشند. بااین‌حال، مزایای زیادی برای افراد مبتلا به سرطان که در گروه‌های حمایتی شرکت می‌کنند، وجود دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که دادن اطلاعات به افراد مبتلا به سرطان در یک گروه حمایتی به کاهش تنش، اضطراب و خستگی کمک می‌کند و ممکن است خطر افسردگی را کاهش دهد. به اشتراک گذاشتن تجربیات با دیگران همچنین می‌تواند احساس خوب بودن و کیفیت کلی زندگی را بهبود بخشد.
آیا می‌توانم با فکر کردن به خودم سرطان را کنترل کنم؟
تحقیقات نشان نداده است که تکنیک‌هایی مانند تصویرسازی هدایت شده، آرامش یا مدیتیشن می‌توانند رشد سرطان را کنترل کنند. بااین‌حال، این تکنیک‌ها می‌توانند به مدیریت برخی از عوارض جانبی و احساسات مربوط به سرطان و درمان سرطان کمک کنند. درد، خستگی، حالت تهوع، استفراغ، پریشانی، اضطراب و افسردگی را می‌توان با این تکنیک‌ها و برخی تکنیک‌های دیگر کمک کرد. مدیریت این عوارض جانبی و احساسات ممکن است کیفیت زندگی را نیز بهبود بخشد.
علائم استرس مزمن و درمان
استرس مزمن احساس فشار و آشفتگی در یک دوره طولانی است. درحالی‌که استرس گاه‌به‌گاه می‌تواند انرژی و تمرکز مورد نیاز برای دستیابی به اهداف بیشتر را در اختیار شما قرار دهد، استرس مداوم می‌تواند برای سلامتی شما مضر باشد. این به این دلیل است که استرس باعث ترشح هورمون‌هایی به نام کورتیزول و آدرنالین (اپی‌نفرین) می‌شود که عملکرد مغز و بدن شما را تغییر می‌دهد.
شش راه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال(روده)
سرطان کولورکتال یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در ایالات متحده است. از هر ۲۵ نفر در ایالات متحده یک نفر در طول زندگی خود به سرطان کولون یا رکتوم مبتلا می‌شود. اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر انجام دهید.
در اینجا ۶ راه برای کمک به محافظت از سلامت روده بزرگ ارائه شده است.
خود تنظیمی چیست؟
خودتنظیمی به توانایی کنترل رفتار و مدیریت افکار و احساسات خود به روش‌های مناسب اشاره دارد. به همین دلیل است که شما به مدرسه یا محل کار می‌روید، حتی اگر همیشه آن را دوست نداشته باشید، یا اینکه چرا برای هر وعده غذایی پیتزا نمی‌خورید. خودتنظیمی معمولاً با رشد مغز در سنین ۳ تا ۷ سالگی شروع می‌شود. بااین‌حال، برخی از اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال نقص‌توجه بیش‌فعالی (ADHD) می‌تواند منجر به چالش‌هایی در خودتنظیمی شود.