شیمیدرمانی برای سرطان آندومتر
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
شیمیدرمانی برای سرطان آندومتر
شیمیدرمانی (شیمیدرمانی) استفاده از داروهایی است که سلولهای سرطانی را از بین میبرند. آنها در رگ تزریق میشوند یا از طریق دهان به عنوان قرص مصرف میشوند. این داروها وارد جریان خون میشوند و به تمام بدن میرسند. به همین دلیل، زمانی که سرطان آندومتر فراتر از آندومتر به سایر قسمتهای بدن گسترش یافته و جراحی انجام نمیشود، شیمیدرمانی اغلب بخشی از درمان است.
در حالی که شیمیدرمانی معمولاً برای درمان سرطانهای آندومتر (اوایل مرحله I و II) استفاده نمیشود، شیمیدرمانی معمولاً برای سرطانهای درجه بالا که به سرعت رشد و گسترش مییابند و سرطانهایی که پس از درمان عود میکند استفاده میشود. این میتواند شامل سرطانهای مرحله اولیه از نوع درجه بالا باشد.
در بیشتر موارد، ترکیبی از داروهای شیمیدرمانی استفاده میشود. شیمیدرمانی ترکیبی نسبت به یک دارو به تنهایی بهتر عمل میکند.
شیمیدرمانی اغلب به صورت چرخهای تجویز میشود: یک دوره درمان و به دنبال آن یک دوره استراحت. داروهای شیمیدرمانی ممکن است در یک یا چند روز در هر چرخه تجویز شوند.
داروهای شیمیدرمانی مورد استفاده برای درمان سرطان آندومتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پاکلیتاکسل (Taxol)
- کربوپلاتین
- دوکسوروبیسین (آدریامایسین) یا دوکسوروبیسین لیپوزومی (دوکسیل)
- سیس پلاتین
- دوستاکسل (Taxotere)
اغلب، ۲ یا چند دارو برای درمان ترکیب میشوند. رایج ترین ترکیبات شامل کربوپلاتین/پاکلیتاکسل و سیس پلاتین /دوکسوروبیسین است. در موارد کمتر ممکن است از کربوپلاتین/ دوستاکسل و سیس پلاتین /پکلیتاکسل/دوکسوروبیسین استفاده شود.
برای کارسینوسارکوم، داروی شیمیدرمانی ایفوسفامید (Ifex) اغلب به تنهایی یا همراه با سیس پلاتین یا پاکلیتاکسل استفاده میشود. داروی هدفمند به نام تراستوزوماب (Herceptin® ممکن است برای کارسینوسارکومهایی که HER2 مثبت هستند اضافه شود . (HER2 پروتئینی است که به رشد و گسترش سریعتر برخی از سلولهای سرطانی کمک میکند. میتوانید در مورد آن در وضعیت سرطان پستان HER2 اطلاعات بیشتری کسب کنید.)
گاهی اوقات شیمیدرمانی برای چند سیکل و به دنبال آن پرتو درمانی داده میشود. سپس دوباره شیمیدرمانی داده میشود. به این میگن ساندویچ درمانی. گاهی اوقات برای سرطان سروزی پاپیلاری آندومتر و کارسینوسارکوم رحم استفاده میشود.
یکی دیگر از گزینههای درمانی این است که شیمیدرمانی را با پرتودرمانی انجام دهید (به نام chemoradiation). شیمیدرمانی میتواند به عملکرد بهتر پرتو کمک کند، اما میتواند برای بیمار سختتر باشد؛ زیرا این ترکیب باعث عوارض جانبی بیشتری میشود.
عوارض جانبی شیمیدرمانی
این داروها سلولهای سرطانی را از بین میبرند اما میتوانند به برخی از سلولهای طبیعی نیز آسیب برسانند که به نوبه خود عوارض جانبی ایجاد میکند. عوارض جانبی شیمیدرمانی به داروهای مورد استفاده، مقدار مصرف و مدت زمان درمان بستگی دارد. عوارض جانبی رایج عبارتاند از:
- حالت تهوع و استفراغ
- از دست دادن اشتها
- زخمهای دهان
- زخمهای واژن
- ریزش مو
همچنین، اکثر داروهای شیمیدرمانی میتوانند به سلولهای تولیدکننده خون مغز استخوان آسیب برسانند. این میتواند منجر به کاهش تعداد سلولهای خونی شود، مانند:
- گلبولهای سفید پایین که خطر عفونت را افزایش میدهد
- تعداد کم پلاکتها که میتواند باعث خونریزی یا کبودی پس از بریدگیها یا جراحات جزئی شود
- گلبولهای قرمز پایین (کمخونی) که میتواند باعث مشکلاتی مانند خستگی و تنگی نفس شود
اکثر عوارض جانبی شیمیدرمانی با گذشت زمان و پس از پایان درمان بهتر میشوند، اما برخی از آنها میتوانند مدت طولانی ادامه داشته باشند. داروهای مختلف میتوانند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند. بهعنوان مثال، دوکسوروبیسین میتواند بهمرور زمان به عضله قلب آسیب برساند. با افزایش دوز کل دارو، احتمال آسیب قلبی افزایش مییابد، بنابراین پزشکان برای دریافت دوکسوروبیسین محدودیتی تعیین میکنند.
سیس پلاتین میتواند باعث آسیب کلیه شود، بنابراین قبل و بعد از شیمیدرمانی به شما مایعات IV زیادی برای کمک به محافظت از کلیهها داده میشود. سیس پلاتین و پاکلیتاکسل هر دو میتوانند باعث آسیب عصبی شوند (به نام نوروپاتی). این میتواند منجر به بیحسی، سوزنسوزن شدن یا حتی درد در دستها و پاها شود. ایفوسفامید میتواند به پوشش مثانه آسیب برساند و باعث خونریزی آن شود (به نام سیستیت هموراژیک). برای جلوگیری از این امر، ممکن است همراه با شیمیدرمانی، مقدار زیادی مایعات IV و دارویی به نام مسنا به شما داده شود.
قبل از شروع شیمیدرمانی، حتماً در مورد داروها و عوارض جانبی احتمالی آنها با تیم مراقبت سلامتی خود صحبت کنید.
اگر در حین شیمیدرمانی دچار عوارض جانبی شدید، به یاد داشته باشید که راههایی برای پیشگیری یا درمان بیشتر آنها وجود دارد. بهعنوان مثال، بسیاری از داروهای ضد تهوع وجود دارند که میتوانند به پیشگیری یا کاهش تهوع و استفراغ کمک کنند. مطمئن شوید که هر گونه عوارض جانبی را به تیم مراقبتهای سلامتی خود بگویید. درمان فوری آنها اغلب میتواند از بدتر شدن آنها جلوگیری کند.
اطلاعات بیشتر در مورد شیمیدرمانی
برای اطلاعات کلی بیشتر در مورد نحوه استفاده از شیمیدرمانی برای درمان سرطان، به شیمیدرمانی مراجعه کنید .
برای آشنایی با برخی از عوارض جانبی ذکر شده در اینجا و نحوه مدیریت آنها، به مدیریت عوارض جانبی مرتبط با سرطان مراجعه کنید .

به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید میتواند برای شما و همچنین دوستان و خانوادهتان طاقتفرسا باشد. مردم اغلب نمیدانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحتترند چیزی نگویند زیرا میترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.

مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک میکند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمیکند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیدهاند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائهدهندگان مراقبتهای حرفهای برای ارائه مراقبت پول میگیرند. آنها تمایل دارند نقشهای محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفتهاند.

مکملهای غذایی چیستند؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گستردهای از محصولات از جمله ویتامینها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیمها و غیره اشاره دارد. میتوانید مکملهای غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونههای مکملهای رایج عبارتاند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.