سرطان آندومتر: سؤالاتی که باید بپرسید
زمان تقریبی مطالعه
۳ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سؤالاتی که باید در مورد سرطان آندومتر بپرسید
همان‌طور که با سرطان کنار می‌آیید، باید صحبت‌های صادقانه و علنی با پزشک خود داشته باشید. شما باید آزادانه هر سؤالی را بپرسید، مهم نیست که چقدر کوچک به نظر می‌رسد. پرستاران، مددکاران اجتماعی و سایر اعضای تیم درمان شما نیز ممکن است بتوانند به بسیاری از سؤالات شما پاسخ دهند. در اینجا چند سؤال وجود دارد که ممکن است بخواهید بپرسید:
وقتی به شما می‌گویند سرطان آندومتر دارید
- چه نوع و درجه‌ای از سرطان آندومتر دارم؟
- آیا سرطان من به خارج از رحم گسترش یافته است؟
- سرطان در چه مرحله‌ای است و به چه معناست؟
هنگام تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی
- چه درمان‌هایی ممکن است برای من مناسب باشد؟ پیشنهاد شما چیست؟ چرا؟
- آزمایشات بالینی وجود دارد که باید در مورد آنها فکر کنم؟
- هدف از درمان چیست؟
- چگونه بر پاسخ من به درمان نظارت خواهید کرد؟
- برای آمادگی برای درمان چه باید بکنم؟
- چه خطرات یا عوارض جانبی را باید انتظار داشته باشم؟ (در مورد عوارض جانبی کوتاه‌مدت و بلندمدت بپرسید.)
- آیا درمان بر زندگی جنسی من تأثیر می‌گذارد؟
- آیا بعد از درمان می‌توانم بچه‌دار شوم؟
- شانس بازگشت (عود) سرطان من با درمان‌هایی که در مورد آنها گفتیم چقدر است؟
- آیا بیمه درمانی من درمان را پوشش می‌دهد؟ چقدر باید بپردازم؟
در طول درمان
پس از شروع درمان، باید بدانید که چه چیزی را انتظار دارید و به دنبال چه چیزی باشید. ممکن است همه این سؤالات در مورد شما صدق نکنند، اما پرسیدن سؤالاتی که انجام می‌دهند ممکن است مفید باشد.
- چگونه متوجه می‌شویم که آیا درمان مؤثر است؟
- آیا کاری برای کمک به پیشگیری یا مدیریت عوارض جانبی وجود دارد؟
- چه علائم یا عوارض جانبی را باید فوراً به شما بگویم؟
- چگونه می‌توانم شب‌ها، تعطیلات یا آخر هفته‌ها با شما تماس بگیرم؟
- آیا باید در طول درمان چیزی را که می‌خورم تغییر دهم؟
- آیا محدودیتی برای کاری که می‌توانم انجام دهم وجود دارد؟
- چه نوع تمرینی باید انجام دهم و هر چند وقت یکبار؟
- آیا هنوز می‌توانم از درمان جایگزینی هورمون استفاده کنم؟
- در طول درمان چه احساسی خواهم داشت؟
پس از درمان
- آیا محدودیتی برای کاری که می‌توانم انجام دهم وجود دارد؟
- مراقب چه علائمی باشم؟
- الان چه نوع تمرینی باید انجام دهم؟
- پس از درمان به چه نوع پیگیری نیاز دارم؟
- هر چند وقت یکبار نیاز به معاینات بعدی و آزمایش‌های تصویربرداری دارم؟
- آیا به آزمایش خون نیاز دارم؟
- چگونه بفهمیم سرطان عود کرده است؟ برای چه چیزی باید تماشا کنم؟
- در صورت بازگشت سرطان، گزینه‌های من چه خواهد بود؟
- چه زمانی می‌توانم به فعالیت‌های معمول خود در محل کار و/یا اطراف خانه برگردم؟
در کنار این نمونه سؤالات حتماً تعدادی از سؤالات خود را بنویسید. به‌عنوان مثال، ممکن است بخواهید در مورد گرفتن نظر دوم بپرسید، یا ممکن است به اطلاعات خاصی در مورد مدت زمان بهبودی نیاز داشته باشید تا بتوانید برنامه کاری خود را برنامه‌ریزی کنید.
پزشکان تنها کسانی نیستند که می‌توانند به شما اطلاعات بدهند. سایر متخصصان مراقبت‌های سلامتی، مانند پرستاران و مددکاران اجتماعی، می‌توانند به بسیاری از سؤالات شما پاسخ دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صحبت با تیم مراقبت‌های سلامتی خود، به رابطه پزشک و بیمار مراجعه کنید.
چرا من همیشه خسته‌ام؟
خواب‌آلودگی در طول روز بسیار رایج است. اگر همیشه در طول روز احساس خستگی می‌کنید، می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که باید روال خود را تغییر دهید. حتی ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد. این مقاله به ۲۷ دلیل احتمالی می‌پردازد که ممکن است در طول روز احساس خواب‌آلودگی کنید، حتی اگر شب‌ها خوب بخوابید. همچنین توضیح می‌دهد که چه کاری می‌توانید انجام دهید تا در طول روز کمتر احساس خستگی کنید.
تکنیک‌هایی برای کاهش استرس و اضطراب
استرس بخشی عادی از زندگی است و همیشه چیز بدی نیست. در عمده‌ی تاریخ، استرس هدف مهم انگیزه‌دادن به انسان‌ها برای بقا بود. اما استرس مزمن می‌تواند برای سلامتی شما مضر باشد و با فشار خون بالا، بیماری قلبی، افسردگی و اعتیاد مرتبط است. یادگیری تکنیک‌های کاهش استرس و اضطراب هم برای سلامت روانی و هم برای سلامت جسمی شما مهم است. تکنیک‌های کاهش استرس مانند آرام‌سازی عضلانی و تجسم می‌تواند تنش را در بدن شما کاهش دهد، خواب را بهبود بخشد و به شما کنترل بیشتری بر احساسات‌تان بدهد.
پنج راه برای کمک به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه
اگرچه راه مطمئنی برای پیشگیری از سرطان سینه وجود ندارد، اما چندین کار وجود دارد که می¬توانید انجام دهید که ممکن است احتمال ابتلا به آن را کاهش دهد. این به این دلیل است که برخی از عوامل خطر سرطان سینه با رفتارهای شخصی یا سبک زندگی، مانند رژیم غذایی و فعالیت بدنی مرتبط هستند. سایر عوامل خطر مرتبط با سبک زندگی شامل تصمیم¬گیری در مورد مصرف داروهای حاوی هورمون است.