علائم و نشانههای سرطان آندومتر
زمان تقریبی مطالعه
۲ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
علائم و نشانههای سرطان آندومتر
چند علامت وجود دارد که ممکن است به سرطان آندومتر اشاره کند. برخی از آنها با پیشرفت سرطان (رشد و گسترش) شایعتر هستند.
خونریزی غیرمعمول واژینال، لکه بینی یا سایر ترشحات
حدود ۹۰درصد از زنان مبتلا به سرطان آندومتر خونریزی غیرطبیعی واژینال دارند. این ممکن است تغییر در دورههای آنها، خونریزی بین دورهها یا خونریزی بعد از یائسگی باشد. مشکلات غیرسرطانی نیز میتوانند باعث خونریزی غیرطبیعی شوند. اما مهم است که پزشک فوراً هرگونه خونریزی نامنظم را بررسی کند. اگر یائسگی را پشت سر گذاشتهاید، بسیار مهم است که هرگونه خونریزی واژینال، لکه بینی یا ترشحات غیرطبیعی را به پزشک خود گزارش دهید.
ترشحات غیرخونی واژن نیز ممکن است نشانه سرطان آندومتر باشد. حتی اگر نمیتوانید خون را در ترشحات ببینید، به این معنی نیست که سرطان وجود ندارد. هرگونه ترشح غیرطبیعی باید توسط پزشک بررسی شود.
درد لگن، توده و کاهش وزن
درد در لگن، احساس توده (تومور) و کاهش وزن بدون تلاش نیز میتواند از علائم سرطان آندومتر باشد. این علائم در مراحل بعدی بیماری بیشتر دیده میشود. با این حال، هرگونه تأخیر در جستجوی کمک پزشکی ممکن است باعث پیشرفت بیشتر بیماری شود. این امر شانس موفقیت درمان را کاهش می دهد.
اگرچه هر یک از این علائم میتواند ناشی از چیزهایی غیر از سرطان باشد، مهم است که آنها را توسط پزشک بررسی کنید.

علائم استرس مزمن و درمان
استرس مزمن احساس فشار و آشفتگی در یک دوره طولانی است. درحالیکه استرس گاهبهگاه میتواند انرژی و تمرکز مورد نیاز برای دستیابی به اهداف بیشتر را در اختیار شما قرار دهد، استرس مداوم میتواند برای سلامتی شما مضر باشد. این به این دلیل است که استرس باعث ترشح هورمونهایی به نام کورتیزول و آدرنالین (اپینفرین) میشود که عملکرد مغز و بدن شما را تغییر میدهد.

شش راه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال
سرطان کولورکتال یکی از شایعترین سرطانها در ایالات متحده است. از هر ۲۵ نفر در ایالات متحده یک نفر در طول زندگی خود به سرطان کولون یا رکتوم مبتلا میشود. اما کارهایی وجود دارد که میتوانید برای کاهش خطر انجام دهید.
در اینجا ۶ راه برای کمک به محافظت از سلامت روده بزرگ ارائه شده است.

خود تنظیمی چیست؟
خودتنظیمی به توانایی کنترل رفتار و مدیریت افکار و احساسات خود به روشهای مناسب اشاره دارد. به همین دلیل است که شما به مدرسه یا محل کار میروید، حتی اگر همیشه آن را دوست نداشته باشید، یا اینکه چرا برای هر وعده غذایی پیتزا نمیخورید. خودتنظیمی معمولاً با رشد مغز در سنین ۳ تا ۷ سالگی شروع میشود. بااینحال، برخی از اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال نقصتوجه بیشفعالی (ADHD) میتواند منجر به چالشهایی در خودتنظیمی شود.

