جراحی برای سرطان آندومتر
زمان تقریبی مطالعه
۱۱ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
جراحی برای سرطان آندومتر
جراحی اغلب درمان اصلی سرطان آندومتر است و شامل هیسترکتومی، اغلب همراه با سالپنگو اوفورکتومی، و برداشتن غدد لنفاوی است. در برخی موارد، شستشوی لگن انجام میشود، امن تو برداشته میشود و/یا بیوپسی صفاقی انجام میشود. اگر سرطان در سراسر لگن و شکم (شکم) گسترش یافته باشد، ممکن است یک روش تودهزدایی (حذف هر چه بیشتر سرطان) انجام شود. در زیر به تفصیل به این موارد پرداخته شده است.
هیسترکتومی
انواع هیسترکتومی
درمان اصلی سرطان آندومتر، جراحی برای خارج کردن رحم و دهانه رحم است. این عمل هیسترکتومی نامیده میشود. هنگامی که رحم از طریق یک برش (برش) در شکم (شکم) برداشته میشود، هیسترکتومی ساده یا کامل شکم نامیده میشود.
اگر رحم از طریق واژن برداشته شود، به آن هیسترکتومی واژینال میگویند. این ممکن است گزینهای برای زنانی باشد که برای سایر انواع جراحی از سلامت کافی برخوردار نیستند.
هنگامی که سرطان آندومتر به دهانه رحم یا ناحیه اطراف دهانه رحم (به نام پارامتریوم) گسترش یافته است، هیسترکتومی رادیکال انجام میشود. در این عمل تمام رحم، بافتهای کنار رحم (پارامتریم و رباطهای رحمی خاجی) و قسمت بالایی واژن (در کنار دهانه رحم) برداشته میشود. این عمل اغلب از طریق شکم انجام میشود، اما میتوان آن را از طریق واژن نیز انجام داد.
جراحیهایی که همراه با هیسترکتومی انجام میشود
در هنگام درمان سرطان آندومتر، برداشتن رحم، اما نه تخمدانها، نادر است. (با این حال، ممکن است در موارد خاصی برای زنانی که پیش از یائسگی هستند انجام شود.) برداشتن تخمدانها و لولههای فالوپ را سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه (BSO) مینامند. این واقعاً بخشی از هیسترکتومی نیست. این یک روش جداگانه است که در طی همان عملیات انجام میشود. (بخش سالپنگو اووفورکتومی دوطرفه را در زیر ببینید.)
برای تصمیمگیری در اینکه سرطان در چه مرحله ای است، غدد لنفاوی در لگن و اطراف آئورت نیز باید برداشته شوند. به این عمل دیسکسیون غدد لنفاوی میگویند. میتوان از طریق همان برش هیسترکتومی شکمی انجام داد. اگر هیسترکتومی به صورت واژینال انجام شود، غدد لنفاوی را میتوان با جراحی لاپاراسکوپی برداشت. (به “جراحی غدد لنفاوی” در زیر مراجعه کنید.)
هیسترکتومی چگونه انجام میشود؟
همانطور که در بالا ذکر شد، این جراحی را میتوان از طریق یک برش بزرگ در شکم (شکم) انجام داد. از طریق واژن نیز قابل انجام است. جراحی لاپاراسکوپی یا جراحی کم تهاجمی گزینه دیگری است که رو به افزایش است.
لاپاراسکوپی تکنیکی است که به جراح اجازه میدهد از طریق لولههای باریکی که از طریق برشهای بسیار کوچک (برشهای) در شکم ایجاد میشود، به داخل شکم و لگن نگاه کند. ابزارهای جراحی بلند و ریز را میتوان از طریق لولهها کنترل کرد. این به جراح اجازه میدهد بدون ایجاد برش بزرگ در شکم عمل کند. با درد کمتر و از دست دادن خون مرتبط است و میتواند زمان بهبودی پس از جراحی را کوتاه کند.
هم هیسترکتومی ساده و هم هیسترکتومی رادیکال را میتوان از طریق شکم با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی انجام داد. همچنین ممکن است از جراحی لاپاراسکوپی برای کمک به برداشتن ایمن سایر اندامها و بافتها هنگام هیسترکتومی واژینال استفاده شود.
به نظر میرسد جراحی لاپاراسکوپی برای سرطان آندومتر به همان اندازه روشهای باز سنتیتر است، اگر توسط جراح انجام شود که تجربه زیادی در جراحیهای سرطان لاپاراسکوپی دارد.
رویکرد رباتیک به طور فزایندهای برای انجام روشهای لاپاراسکوپی مورد استفاده قرار میگیرد و نتایج تقریباً یکسان است. در جراحی رباتیک، جراح در یک صفحه کنترل در اتاق عمل مینشیند و بازوهای رباتیک را حرکت میدهد تا از طریق بسیاری از برشهای کوچک عمل کند. جراحیهای رباتیک بیشتر از جراحیهای لاپاراسکوپی معمولی طول میکشد.
برای هر یک از این روشها، از بیهوشی عمومی استفاده میشود تا بیمار در خواب عمیق باشد و در حین عمل احساس درد نکند.
سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه
در این عمل هم لولههای فالوپ و هم هر دو تخمدان برداشته میشود. معمولاً همزمان با برداشتن رحم (با هیسترکتومی ساده یا هیسترکتومی رادیکال) برای درمان سرطان آندومتر انجام میشود. برداشتن هر دو تخمدان به این معنی است که اگر قبلاً این کار را نکرده باشید، یائسه خواهید شد.
اگر کمتر از ۴۵ سال دارید و سرطان آندومتر مرحله یک دارید، ممکن است بخواهید با جراح خود در مورد حفظ تخمدان خود صحبت کنید. حتی اگر زنانی که تخمدانهایشان برداشته میشود، احتمال بازگشت سرطان کمتری دارند، به نظر نمیرسد که برداشتن تخمدانها به آنها کمک کند تا عمر طولانیتری داشته باشند.
جراحی غدد لنفاوی
تشریح غدد لنفاوی لگن و پارا آئورت، عملی است که برای برداشتن غدد لنفاوی از لگن و ناحیه کنار آئورت انجام میشود. گرهها برای بررسی اینکه آیا حاوی سلولهای سرطانی هستند که از تومور آندومتر گسترش یافتهاند، آزمایش میشوند. این اطلاعات بخشی از یافتن مرحله جراحی سرطان است.
زمانی که اکثر یا تمام غدد لنفاوی آن ناحیه برداشته شوند، جراحی را دیسکسیون غدد لنفاوی مینامند. این کار معمولاً همزمان با عمل برداشتن رحم (هیسترکتومی) انجام میشود. اگر هیسترکتومی شکمی انجام میدهید، غدد لنفاوی را میتوان از طریق همان برش برداشت. در زنانی که هیسترکتومی واژینال انجام دادهاند، غدد لنفاوی ممکن است با جراحی لاپاراسکوپی برداشته شوند .
زمانی که تنها تعداد کمی از غدد لنفاوی یک ناحیه برداشته میشود، به آن نمونهبرداری از غدد لنفاوی میگویند.
بسته به نوع و درجه سرطان، میزان سرطان در رحم (اندازه تومور)، و میزان نفوذ سرطان به عضله رحم و نتایج آزمایش تصویربرداری، ممکن است نیازی به برداشتن غدد لنفاوی نباشد.
نقشهبرداری غدد لنفاوی نگهبان
نقشهبرداری غدد لنفاوی نگهبان (SLN) ممکن است در مراحل اولیه سرطان آندومتر مورد استفاده قرار گیرد، اگر آزمایشهای تصویربرداری بهوضوح نشانههایی از گسترش سرطان به غدد لنفاوی در لگن شما را نشان ندهند. برای انجام این کار، رنگ آبی یا سبز به ناحیه سرطانی، نزدیک دهانه رحم تزریق میشود. سپس جراح به دنبال غدد لنفاوی که آبی یا سبز میشوند (از رنگ) میگردد. این غدد لنفاوی غدد لنفاوی هستند که سرطان ابتدا به آنها تخلیه میشود (گرههای نگهبان). آنها برداشته و آزمایش میشوند تا ببینند آیا سلولهای سرطانی در آنها وجود دارد یا خیر. اگر چنین است، غدد لنفاوی بیشتری خارج میشوند؛ زیرا احتمالاً سلولهای سرطانی نیز در آنها وجود دارد. اگر سلولهای سرطانی در گرههای نگهبان وجود نداشته باشد، گره دیگری برداشته نمیشود. این روش معمولاً همزمان با جراحی برداشتن رحم (هیسترکتومی) انجام میشود. پزشک با شما در مورد اینکه آیا نقشهبرداری SLN گزینهای برای شماست صحبت خواهد کرد.
شستشوی لگن (شستشوی صفاقی)
در این روش، جراح حفرههای شکم و لگن را با آبنمک (سالین) شستشو میدهد. سپس مایع جمعآوری میشود (با استفاده از مکش) و به آزمایشگاه فرستاده میشود تا ببیند آیا حاوی سلولهای سرطانی است یا خیر. به این روش شستشوی صفاقی نیز میگویند. اگر سلولهای سرطانی آندومتر در مایع وجود داشته باشد، مرحله سرطان ممکن است تغییر کند (مرحله جراحی) و مراحل بعدی درمان ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
روشهای دیگری که ممکن است برای بررسی گسترش سرطان استفاده شود
Omentectomy : امن تو لایهای از بافت چربی است که محتویات شکم را میپوشاند، بهنوعی مانند پیشبند. سرطان گاهی به این بافت سرایت میکند. هنگامی که این بافت خارج میشود، آنکتومی نامیده میشود. اگر سرطان در آنجا گسترش یافته باشد، ممکن است این کار در طول هیسترکتومی انجام شود. بیوپسی از امن تو نیز ممکن است برای بررسی گسترش سرطان انجام شود. (تکههای کوچک خارج شده و برای سلولهای سرطانی آزمایش میشوند.)
بیوپسی صفاقی: به بافت پوشاننده لگن و شکم، صفاق میگویند. بیوپسی صفاقی قطعات کوچکی از این پوشش را برای بررسی سلولهای سرطانی جدا میکند.
حجمزدایی تومور
اگر سرطان در سراسر شکم گسترش یافته باشد، جراح ممکن است سعی کند تا حد ممکن تومور را خارج کند. به این میگویند حجیم زدایی. کاهش حجم سرطان میتواند به درمان های دیگر مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی کمک کند تا بهتر عمل کنند. بنابراین، ممکن است در درمان برخی از انواع سرطان آندومتر مفید باشد.
بهبودی پس از جراحی
بستری شدن در بیمارستان برای هیسترکتومی شکمی معمولاً ۳ تا ۷ روز است. میانگین بستری شدن در بیمارستان پس از هیسترکتومی رادیکال شکمی حدود ۵ تا ۷ روز است. بهبودی کامل ممکن است تا ۴ تا ۶ هفته طول بکشد. یک روش لاپاراسکوپی و هیسترکتومی واژینال معمولاً برای بهبودی نیاز به بستری شدن در بیمارستان ۱ یا ۲ روزه و ۲ تا ۳ هفته دارد. عوارض این جراحیها شایع نیست و به رویکرد جراحی بستگی دارد. آنها شامل آسیب عصبی یا عروقی، خونریزی بیش از حد، عفونت زخم، لخته شدن خون، و آسیب به بافتهای مجاور (سیستم ادرار و روده) هستند.
هیسترکتومی رادیکال بر اعصاب کنترلکننده مثانه تأثیر میگذارد، بنابراین از کاتتر برای تخلیه ادرار بلافاصله پس از جراحی استفاده میشود. اغلب حداقل برای چند روز در آن نگهداری میشود. اگر پس از برداشتن کاتتر، مثانه به طور کامل بهبود نیافته است، ممکن است دوباره داخل آن قرار داده شود. گزینه دیگر این است که به شما نشان داده میشود چگونه خودتان چند بار در روز کاتتر بگذارید تا مثانه خود را تخلیه کنید. با گذشت زمان، عملکرد مثانه باز میگردد.
عوارض جانبی جراحی
هرگونه هیسترکتومی باعث ناباروری میشود (شما نمیتوانید باردار شوید).
برای زنانی که قبل از عمل جراحی قبل از یائسگی بودند، برداشتن تخمدانها بلافاصله باعث یائسگی میشود. این میتواند منجر به علائمی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه و خشکی واژن شود. در درازمدت، میتواند منجر به پوکی استخوان و افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی شود که همه زنان یائسه را تحت تأثیر قرار میدهد.
برداشتن غدد لنفاوی در لگن میتواند منجر به تجمع مایع در پاها و اندام تناسلی شود. این میتواند به یک مشکل مادامالعمر به نام لنف ادم تبدیل شود . اگر بعد از جراحی پرتو داده شود، احتمال بیشتری وجود دارد.
جراحی و علائم یائسگی نیز میتواند بر زندگی جنسی شما تأثیر بگذارد. برای اطلاعات بیشتر، جنسیت و زن مبتلا به سرطان را ببینید.
با تیم درمانی خود در مورد عوارض جانبی که ممکن است بلافاصله بعد از جراحی و بعد از آن داشته باشید صحبت کنید. ممکن است کارهایی وجود داشته باشد که میتوانید برای جلوگیری از عوارض جانبی انجام دهید. بدانید چه انتظاری دارید تا بتوانید فوراً کمک بگیرید.
اطلاعات بیشتر در مورد جراحی
برای اطلاعات کلی بیشتر در مورد جراحی بهعنوان درمان سرطان، به جراحی سرطان مراجعه کنید.
برای آشنایی با برخی از عوارض جانبی ذکر شده در اینجا و نحوه مدیریت آنها، به مدیریت عوارض جانبی مرتبط با سرطان مراجعه کنید.

به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید میتواند برای شما و همچنین دوستان و خانوادهتان طاقتفرسا باشد. مردم اغلب نمیدانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحتترند چیزی نگویند زیرا میترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.

مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک میکند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمیکند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیدهاند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائهدهندگان مراقبتهای حرفهای برای ارائه مراقبت پول میگیرند. آنها تمایل دارند نقشهای محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفتهاند.

مکملهای غذایی چیستند؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گستردهای از محصولات از جمله ویتامینها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیمها و غیره اشاره دارد. میتوانید مکملهای غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونههای مکملهای رایج عبارتاند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.