روابط دوستانه و سرطان

می‌توانید با توضیح سرطان و درمان خود شروع کنید. ابتدا تصمیم بگیرید که می‌خواهید افراد مختلف چه چیزهایی را بدانند. برای مثال، ممکن است تمام جزئیات را به بهترین دوستان خود بگویید. اما دوستان معمولی در مدرسه یا محل کار ممکن است بشنوند: “من سرطان دارم، اما در حال درمان هستم.” آنها ممکن است بخواهند بدانند چه نوع سرطانی وجود دارد، و شما می‌توانید تصمیم بگیرید که چقدر اطلاعات دهید.

اگر عصبی هستید، می‌توانید از قبل فکر کنید که چه بگویید. همچنین به یاد داشته باشید که شما مسئول اطلاعات مربوط به‌سلامتی خود هستید. تا زمانی که آماده نشده‌اید نیازی نیست به کسی اطلاع دهید و نیازی نیست بیشتر از آنچه می‌خواهید بگویید. همچنین باید به میزان اطلاعاتی که در مورد سرطان خود در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارید، توجه داشته باشید. به‌راحتی می‌توان فراموش کرد آنچه در رسانه‌های اجتماعی ارسال می‌کنید بسیار عمومی و قابل اشتراک‌گذاری است و می‌تواند کنترل افرادی که آن را می‌بینند دشوار کند.

از طرف دیگر، ممکن است بخواهید از دوستان نزدیک خود حمایت کنید. اگر آنها در مورد سرطان شما صحبت نمی‌کنند، ممکن است لازم باشد اولین قدم را بردارید. به آنها بگویید چه احساسی دارید و چه کارهایی می‌توانید انجام دهید یا اطاعات بیشتری به اشتراک بگذارید. آنها را برای استراحت و گپ‌زدن، و انجام فعالیت‌هایی که انرژی لازم برای انجام آنها را دارید، دعوت کنید. حفظ ارتباط با دوستان به آنها این فرصت را می‌دهد که از شما حمایت کنند.