سرطان روده بزرگ: مقدمه
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
در این صفحه: برخی از اطلاعات اولیه در مورد این بیماری و قسمت‌هایی از بدن که ممکن است بر آن تأثیر بگذارد، پیدا خواهید کرد. این اولین صفحه از راهنمای سرطان روده بزرگ است.
در مورد سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سالم در پوشش روده بزرگ یا راست روده تغییر کرده، خارج از کنترل رشدکرده و توده‌ای به نام تومور را تشکیل می‌دهند. تومور می‌تواند سرطانی یا خوش‌خیم باشد. تومور سرطانی بدخیم است، به این معنی که می‌تواند رشد کند و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. تومور خوش‌خیم به این معنی است که تومور می‌تواند رشد کند اما گسترش نمی‌یابد. ایجاد این تغییرات معمولاً سالها طول می‌کشد. هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی می‌توانند باعث این تغییرات شوند. بااین‌حال، هنگامی که یک فرد دارای یک سندرم ارثی غیرمعمول است (به عوامل خطر و پیشگیری مراجعه کنید)، تغییرات ممکن است در چند ماه یا سال رخ دهد.
آناتومی کولون و رکتوم
روده بزرگ بخشی از دستگاه گوارش (GI) است. کولون و رکتوم روده بزرگ را تشکیل می‌دهند که نقش مهمی در توانایی بدن برای پردازش مواد زائد دارد. کولون ۵ تا ۶ فوت اول روده بزرگ را تشکیل می‌دهد و راست روده ۶ اینچ آخر را تشکیل می‌دهد که به مقعد ختم می‌شود (به تصاویر پزشکی مراجعه کنید).
کولون و رکتوم دارای ۵ بخش هستند. کولون صعودی بخشی است که از کیسه‌ای به نام سکوم تا قسمتی از کولون که نزدیک کبد است، امتداد می‌یابد. سکوم ابتدای روده بزرگ است که روده کوچک در آن تخلیه می‌شود. در سمت راست شکم است. کولون عرضی از بالای شکم عبور می‌کند. کولون نزولی مدفوع را به سمت چپ می‌برد. در نهایت، کولون سیگموئید در پایین، چند اینچ بیشتر، تا رکتوم، مدفوع را می‌برد. مواد زائد از طریق مقعد از بدن خارج می‌شوند.
در مورد پولیپ روده بزرگ
سرطان روده بزرگ اغلب به‌صورت یک پولیپ شروع می‌شود، یک رشد غیرسرطانی که ممکن است با افزایش سن در دیواره داخلی کولون یا رکتوم ایجاد شود. اگر پولیپ درمان یا برداشته نشود، می‌تواند به یک سرطان بالقوه تهدیدکننده برای زندگی تبدیل شود. یافتن و برداشتن پولیپ‌های پیش‌سرطانی می‌تواند از سرطان روده بزرگ جلوگیری کند.
انواع مختلفی از پولیپ وجود دارد. پولیپ‌های آدنوماتوز یا آدنوم، توده‌هایی هستند که ممکن است سرطانی شوند. آنها را می‌توان با کولونوسکوپی پیدا کرد (به عوامل خطر و پیشگیری مراجعه کنید). پولیپ‌ها به راحتی در طول کولونوسکوپی یافت می‌شوند زیرا معمولاً به داخل روده بزرگ برآمده می‌شوند و زائده‌ای را روی دیواره روده بزرگ تشکیل می‌دهند که پزشک می‌تواند آن را پیدا کند.
حدود ۱۰درصد پولیپ‌های روده بزرگ صاف هستند و با کولونوسکوپی به سختی می‌توان آنها را پیدا کرد، مگر اینکه از رنگ برای برجسته‌کردن آنها استفاده شود. این پولیپ‌های مسطح بدون در نظر گرفتن اندازه‌شان، خطر سرطانی شدن بالایی دارند.
پولیپ هایپرپلاستیک نیز ممکن است در کولون و رکتوم ایجاد شود. آنها پیش‌سرطانی محسوب نمی‌شوند.
انواع سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ می‌تواند در کولون یا رکتوم شروع شود. سرطانی که از روده بزرگ شروع می‌شود، سرطان کولون نامیده می‌شود. سرطانی که از رکتوم شروع می‌شود سرطان رکتوم نامیده می‌شود.
بیشتر سرطان‌های روده بزرگ و رکتوم نوعی تومور به نام آدنوکارسینوما هستند که سلول‌های سرطانی هستند که بافت داخلی روده بزرگ و راست روده را پوشانده‌اند. این بخش به‌طور خاص آدنوکارسینوما را پوشش می‌دهد. انواع دیگر سرطان که بسیار کمتر رخ می‌دهد اما می‌تواند در روده بزرگ یا رکتوم شروع شود شامل تومور عصبی غدد درون‌ریز دستگاه گوارش، تومور استرومایی دستگاه گوارش (GIST)، کارسینوم سلول کوچک و لنفوم است.
چهار راه برای ترک گریه کردن
گریه یک عملکرد طبیعی انسانی برای بیان احساس درونی شماست. اما برخلاف دیگر ابراز احساسات، گاهی اوقات ما نمی‌توانیم گریه را کنترل کنیم. در برخی موقعیت‌های عمومی، مانند زمانی که در محل کار یا مدرسه هستید، ممکن است بخواهید بدانید که چگونه گریه خود را متوقف کنید تا اشک روی صورتتان نریزد. درحالی‌که مهم است بدانید گریه‌کردن و ابراز احساسات غمگینانه اشکالی ندارد، درک اینکه چه چیزی باعث ایجاد این احساسات غم‌انگیز می‌شود که در وهله اول ما را در این موقعیت قرار می‌دهد، می‌تواند مفید باشد.
سه راهی که استرس می‌تواند شما را بیمار کند
استرس به‌عنوان پاسخ بدن به یک تهدید یا چالش درک شده تعریف می‌شود. همه استرس را تجربه می‌کنند و می‌دانند که مدیریت آن دشوار است. استرس می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر منفی بگذارد. استرس مزمن به‌ویژه برای کیفیت زندگی و بهزیستی کلی شما مضر است. استرس می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی و همچنین علائم روانی مانند افسردگی و مه مغزی شود.
مدارا با مصرف طولانی مدت دارو
درحالی‌که برخی از درمان‌های سرطان کوتاه‌مدت هستند، مانند جراحی یا یک دوره پرتودرمانی، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نیز هستند که به دلایل مختلف، مانند درمان سرطان یا پیشگیری، داروی طولانی‌مدت برای آنها تجویز می‌شود. به‌عنوان مثال، برای مبتلایان به سرطان سینه که دارای گیرنده هورمونی مثبت هستند، اغلب داروهای هورمون‌درمانی به مدت ۵ تا ۱۰ سال برای کاهش خطر عود سرطان تجویز می‌شود.