سرطان روده بزرگ: مقدمه
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
در این صفحه: برخی از اطلاعات اولیه در مورد این بیماری و قسمت‌هایی از بدن که ممکن است بر آن تأثیر بگذارد، پیدا خواهید کرد. این اولین صفحه از راهنمای سرطان روده بزرگ است.
در مورد سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سالم در پوشش روده بزرگ یا راست روده تغییر کرده، خارج از کنترل رشدکرده و توده‌ای به نام تومور را تشکیل می‌دهند. تومور می‌تواند سرطانی یا خوش‌خیم باشد. تومور سرطانی بدخیم است، به این معنی که می‌تواند رشد کند و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. تومور خوش‌خیم به این معنی است که تومور می‌تواند رشد کند اما گسترش نمی‌یابد. ایجاد این تغییرات معمولاً سالها طول می‌کشد. هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی می‌توانند باعث این تغییرات شوند. بااین‌حال، هنگامی که یک فرد دارای یک سندرم ارثی غیرمعمول است (به عوامل خطر و پیشگیری مراجعه کنید)، تغییرات ممکن است در چند ماه یا سال رخ دهد.
آناتومی کولون و رکتوم
روده بزرگ بخشی از دستگاه گوارش (GI) است. کولون و رکتوم روده بزرگ را تشکیل می‌دهند که نقش مهمی در توانایی بدن برای پردازش مواد زائد دارد. کولون ۵ تا ۶ فوت اول روده بزرگ را تشکیل می‌دهد و راست روده ۶ اینچ آخر را تشکیل می‌دهد که به مقعد ختم می‌شود (به تصاویر پزشکی مراجعه کنید).
کولون و رکتوم دارای ۵ بخش هستند. کولون صعودی بخشی است که از کیسه‌ای به نام سکوم تا قسمتی از کولون که نزدیک کبد است، امتداد می‌یابد. سکوم ابتدای روده بزرگ است که روده کوچک در آن تخلیه می‌شود. در سمت راست شکم است. کولون عرضی از بالای شکم عبور می‌کند. کولون نزولی مدفوع را به سمت چپ می‌برد. در نهایت، کولون سیگموئید در پایین، چند اینچ بیشتر، تا رکتوم، مدفوع را می‌برد. مواد زائد از طریق مقعد از بدن خارج می‌شوند.
در مورد پولیپ روده بزرگ
سرطان روده بزرگ اغلب به‌صورت یک پولیپ شروع می‌شود، یک رشد غیرسرطانی که ممکن است با افزایش سن در دیواره داخلی کولون یا رکتوم ایجاد شود. اگر پولیپ درمان یا برداشته نشود، می‌تواند به یک سرطان بالقوه تهدیدکننده برای زندگی تبدیل شود. یافتن و برداشتن پولیپ‌های پیش‌سرطانی می‌تواند از سرطان روده بزرگ جلوگیری کند.
انواع مختلفی از پولیپ وجود دارد. پولیپ‌های آدنوماتوز یا آدنوم، توده‌هایی هستند که ممکن است سرطانی شوند. آنها را می‌توان با کولونوسکوپی پیدا کرد (به عوامل خطر و پیشگیری مراجعه کنید). پولیپ‌ها به راحتی در طول کولونوسکوپی یافت می‌شوند زیرا معمولاً به داخل روده بزرگ برآمده می‌شوند و زائده‌ای را روی دیواره روده بزرگ تشکیل می‌دهند که پزشک می‌تواند آن را پیدا کند.
حدود ۱۰درصد پولیپ‌های روده بزرگ صاف هستند و با کولونوسکوپی به سختی می‌توان آنها را پیدا کرد، مگر اینکه از رنگ برای برجسته‌کردن آنها استفاده شود. این پولیپ‌های مسطح بدون در نظر گرفتن اندازه‌شان، خطر سرطانی شدن بالایی دارند.
پولیپ هایپرپلاستیک نیز ممکن است در کولون و رکتوم ایجاد شود. آنها پیش‌سرطانی محسوب نمی‌شوند.
انواع سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ می‌تواند در کولون یا رکتوم شروع شود. سرطانی که از روده بزرگ شروع می‌شود، سرطان کولون نامیده می‌شود. سرطانی که از رکتوم شروع می‌شود سرطان رکتوم نامیده می‌شود.
بیشتر سرطان‌های روده بزرگ و رکتوم نوعی تومور به نام آدنوکارسینوما هستند که سلول‌های سرطانی هستند که بافت داخلی روده بزرگ و راست روده را پوشانده‌اند. این بخش به‌طور خاص آدنوکارسینوما را پوشش می‌دهد. انواع دیگر سرطان که بسیار کمتر رخ می‌دهد اما می‌تواند در روده بزرگ یا رکتوم شروع شود شامل تومور عصبی غدد درون‌ریز دستگاه گوارش، تومور استرومایی دستگاه گوارش (GIST)، کارسینوم سلول کوچک و لنفوم است.
گوشت‌های فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشت‌های فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشت‌ها شامل گوشت اغذیه‌فروشی در ساندویچ مانند هات‌داگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجه‌به رایج بودن گوشت‌های فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.
خواب بهتر زمانی که بی‌خوابی مرتبط با سرطان دارید
بی‌خوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بی‌خوابی می‌تواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بی‌خوابی را تجربه می‌کنند و متوجه می‌شوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر می‌شود. تجربه بی‌خوابی در طول سرطان می‌تواند منجر به احساس ناخوشی و بی‌قراری در طول روز شود.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.