سرطان کلیه: علائم و نشانه‌ها
زمان تقریبی مطالعه
۲ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان کلیه: علائم و نشانه‌ها
اغلب، سرطان کلیه زمانی پیدا می‌شود که فرد یک آزمایش تصویربرداری مانند اولتراسوند، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) (به تشخیص مراجعه کنید) به دلیل دیگری انجام می‌دهد. سرطان کلیه در مراحل اولیه خود هیچ دردی ایجاد نمی‌کند؛ بنابراین، علائم بیماری معمولاً زمانی ظاهر می‌شود که تومور بزرگ می‌شود و شروع به تأثیرگذاری بر اندام‌های مجاور می‌کند.
افراد مبتلا به سرطان کلیه ممکن است علائم یا نشانه‌های زیر را تجربه کنند. علائم تغییراتی هستند که می‌توانید در بدن خود احساس کنید. علائم تغییرات در چیزی است که اندازه‌گیری می‌شود، مانند اندازه‌گیری فشار خون یا انجام یک آزمایش آزمایشگاهی. علائم و نشانه‌ها با هم می‌توانند به توصیف یک مشکل پزشکی کمک کنند. گاهی اوقات، افراد مبتلا به سرطان کلیه هیچ یک از علائم و نشانه‌های شرح داده شده در زیر را ندارند. در موارد دیگر، علت یک علامت یا نشانه ممکن است یک بیماری پزشکی باشد که سرطان نیست.
خون در ادرار
درد یا فشار در پهلو یا پشت
یک توده یا توده در پهلو یا پشت
تورم مچ پا و ساق پا
فشار خون بالا
کم‌خونی که تعداد گلبول‌های قرمز خون پایین است
خستگی
از دست دادن اشتها
کاهش وزن غیر قابل توضیح
تبی که مدام عود می‌کند و ناشی از سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت‌ها نیست
در بیضه‌ها، توسعه سریع یک دسته از وریدهای بزرگ، معروف به واریکوسل، در اطراف بیضه، به‌ویژه بیضه راست، ممکن است نشان‌دهنده وجود تومور بزرگ کلیه باشد.
اگر در مورد تغییراتی که تجربه می‌کنید نگران هستید، لطفاً با پزشک خود صحبت کنید. پزشک از شما می‌پرسد که چه مدت و چند وقت یک‌بار علائم(ها) را تجربه کرده‌اید، علاوه‌بر سؤالات دیگر. این برای کمک به کشف علت مشکل است که تشخیص نامیده می‌شود.
اگر سرطان تشخیص داده شود، تسکین علائم بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان باقی می‌ماند. مدیریت علائم ممکن است “مراقبت تسکینی” یا “مراقبت حمایتی” نیز نامیده شود. اغلب بلافاصله پس از تشخیص شروع می‌شود و در طول درمان ادامه می‌یابد. حتماً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد علائمی که تجربه می‌کنید، از جمله علائم جدید یا تغییر علائم، صحبت کنید.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.