انواع سرطان کلیه

دانستن اینکه کدام نوع سلول تومور کلیه را تشکیل می‌دهد به پزشکان در برنامه‌ریزی درمان کمک می‌کند. آسیب‌شناسان بیش از ۳۰ نوع مختلف سلول سرطانی کلیه را شناسایی کرده‌اند. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر تست‌های آزمایشگاهی و ارزیابی سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها برای تشخیص بیماری تخصص دارد. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) (به تشخیص مراجعه کنید) همیشه نمی‌تواند تفاوت بین تومورهای خوش‌خیم، ضعیف یا بدخیم قشر کلیه را قبل از جراحی نشان دهد.

شایع‌ترین انواع سلول‌های سرطانی کلیه در زیر ذکر شده است. به‌طور کلی، درجه یک تومور به درجه تمایز سلول‌ها اشاره دارد، نه سرعت رشد آنها. تمایز نشان می‌دهد که سلول‌های سرطانی چقدر شبیه سلول‌های سالم هستند. هر چه درجه بالاتر باشد، احتمال گسترش یا متاستاز سلول‌ها در طول زمان بیشتر می‌شود.

سلول شفاف. حدود ۷۰درصد سرطان‌های کلیه از سلول‌های شفاف تشکیل شده‌اند. سلول‌های شفاف از رشد آهسته (درجه ۱) تا رشد سریع (درجه ۴) متغیر است. ایمونوتراپی و درمان هدفمند (به انواع درمان مراجعه کنید) به‌ویژه در درمان سرطان سلول شفاف کلیه موثر هستند.

پاپیلاری. سرطان کلیه پاپیلاری در ۱۰ تا ۱۵درصد تمام سرطان‌های کلیه یافت می‌شود. این به ۲ زیرگروه مختلف تقسیم می‌شود که نوع ۱ و نوع ۲ نامیده می‌شوند. سرطان کلیه پاپیلاری موضعی اغلب با جراحی درمان می‌شود. اگر سرطان کلیه پاپیلاری گسترش یابد یا متاستاز دهد، اغلب با عوامل مسدودکننده عروق خونی درمان می‌شود. استفاده از ایمونوتراپی برای درمان سرطان‌های پاپیلاری متاستاتیک هنوز در حال تحقیق است. بسیاری از پزشکان درمان از طریق کارآزمایی بالینی را برای سرطان‌های متاستاتیک پاپیلاری توصیه می‌کنند.

ویژگی‌های سارکوماتوئید. هر یک از زیرشاخه‌های تومور سرطان کلیه (سلول شفاف، کروموفوب و پاپیلاری، در میان دیگران) می‌توانند ویژگی‌های بسیار نامرتب را در زیر میکروسکوپ نشان دهند. اینها اغلب توسط آسیب‌شناسان به‌عنوان ” سارکوماتوئید ” توصیف می‌شوند. این یک زیرگروه تومور متمایز نیست، اما وقتی این ویژگی‌ها دیده می‌شوند، پزشکان متوجه می‌شوند که این یک شکل بسیار تهاجمی از سرطان کلیه است. تحقیقات علمی امیدوارکننده‌ای برای گزینه‌های درمان ایمونوتراپی برای افراد مبتلا به تومور با ویژگی‌های سارکوماتوئید وجود دارد. اخیراً، این شامل ترکیب تأییدشده ipilimumab (Yervoy) و nivolumab (Opdivo) و ترکیب تأییدنشده atezolizumab (Tecentriq) و bevacizumab (Avastin) بود.

مدولاری. این یک سرطان نادر و بسیار تهاجمی است؛ اما همچنان به‌عنوان یک تومور قشر کلیوی در نظر گرفته می‌شود. این بیماری در افراد سیاه‌پوست شایع‌تر است و به‌شدت با ابتلا به بیماری سلول داسی‌شکل یا سلول داسی‌شکل مرتبط است. صفت سلول داسی به این معنی است که یک فرد ۱ نسخه از ژن سلول داسی‌شکل را از والدین خود به ارث برده است. ترکیبی از شیمی‌درمانی با مهارکننده‌های عروق خونی درحال‌حاضر براساس برخی داده‌های علمی، گزینه‌های درمانی توصیه شده است و آزمایش‌های بالینی برای تعریف بهتر تصمیمات درمانی در حال انجام است.

مجرای جمع‌کننده. کارسینوم مجرای جمع‌کننده بیشتر در افراد بین ۲۰ تا ۳۰ سال رخ می‌دهد. از مجاری جمع‌کننده کلیه شروع می‌شود. بنابراین، جمع‌آوری کارسینوم مجرای ارتباط نزدیکی با کارسینوم سلول انتقالی دارد (به ” کارسینوم اروتلیال ” در بالا مراجعه کنید). این سرطان برای درمان موفقیت‌آمیز طولانی‌مدت دشوار است، حتی با ترکیبی از شیمی‌درمانی سیستمیک و جراحی.

کروموفوب. کروموفوب یکی دیگر از سرطان‌های غیرمعمولی است که ممکن است تومورهای تنبلی ایجاد کند که بعید به نظر می‌رسد گسترش پیدا کند؛ اما در صورت گسترش، تهاجمی است. آزمایش‌های بالینی برای یافتن بهترین راه‌ها برای درمان این نوع سرطان ادامه دارد.

انکوسیتوم. این یک نوع سرطان کلیه با رشد آهسته است که به‌ندرت گسترش می‌یابد. درمان انتخابی، جراحی برای تومورهای بزرگ و حجیم است.

آنژیومیولیپوم. آنژیومیولیپوم یک تومور خوش‌خیم کلیه است که در سی‌تی‌اسکن و در زیر میکروسکوپ ظاهری منحصربه‌فرد دارد. معمولاً احتمال رشد و گسترش آن کمتر است. معمولاً با جراحی یا در صورت کوچک بودن با نظارت فعال درمان می‌شود (به انواع درمان مراجعه کنید). خونریزی قابل توجه یک رویداد نادر است؛ اما در زنان باردار و قبل از یائسگی احتمال بیشتری دارد. شکل تهاجمی آنژیومیولیپوم، به نام اپیتلیوئید، می‌تواند در موارد نادری به سیاهرگ کلیوی و ورید اجوف تحتانی حمله کند و به غدد لنفاوی یا اندام‌های مجاور مانند کبد گسترش یابد.