سرطان ریه: مرحله و درجه

زمان تقریبی مطالعه

۸ دقیقه

فهرست مطالب در این مقاله

سرطان ریه - سلول غیرکوچک: مراحل

در این مقاله با نحوه توصیف پزشکان درباره رشد یا گسترش سرطان که به آن مرحله می‌گویند، آشنا خواهید شد.

مرحله‌بندی سرطان چیست؟

مرحله‌بندی روشی برای توصیف محل قرارگیری سرطان، گسترش یا انتشار آن، و اینکه آیا سایر قسمت‌های بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد یا خیر است. پزشکان از آزمایش‌های تشخیصی برای پی‌بردن به مرحله سرطان استفاده می‌کنند، بنابراین مرحله‌بندی ممکن است تا زمانی که تمام آزمایش‌ها انجام نشده، کامل نباشد. دانستن مرحله به پزشک کمک می‌کند تا بهترین نوع درمان را توصیه کند و می‌تواند به پیش‌بینی پیش‌آگهی بیمار که شانس بهبودی است، کمک کند. شرح مراحل مختلفی برای انواع مختلف سرطان وجود دارد.

به‌طور کلی، مراحل ابتدایی سرطان ریه سلول غیرکوچک (NSCLC) با نتیجه بهتر مرتبط است. بااین‌حال، هیچ پزشکی نمی‌تواند تنها براساس مرحله بیماری، مدت‌زمان زندگی بیمار با سرطان ریه را پیش‌بینی کند. به این دلیل است که سرطان ریه و درمان برای هر تومور متفاوت است.

این مقاله اطلاعات دقیقی در مورد مرحله‌بندی NSCLC، مانند مرحله II یا مرحله IV، و معنای این مراحل برای پیش‌آگهی ارائه می‌دهد.

گروه‌های مرحله‌ای برای NSCLC

مرحله NSCLC بر اساس ترکیبی از چندین عامل است، از جمله:

  • اندازه و محل تومور
  • آیا به غدد لنفاوی و/یا سایر قسمت‌های بدن گسترش‌یافته است.

۵ مرحله برای NSCLC وجود دارد: مرحله ۰ (صفر) و مراحل I تا IV. یکی از راه‌های تعیین مرحله‌بندی NSCLC این است که بفهمیم آیا می‌توان سرطان را به‌طور کامل توسط جراح درمان کرد یا خیر. برای برداشتن کامل سرطان ریه، جراح باید سرطان را همراه با بافت سالم ریه اطراف و اغلب غدد لنفاوی مجاور خارج کند. درباره گزینه‌های درمانی برای NSCLC بیشتر بدانید.

مرحله ۰

این مرحله، بیماری درجا نامیده می‌شود، به این معنی که سرطان “در جای خود” است و به بافت‌های طبیعی ریه در نزدیکی رشد نکرده یا به خارج از ریه گسترش نیافته است.

مرحله I

مرحله اول سرطان ریه، توموری کوچک است که به هیچ گره لنفاوی گسترش نیافته است. مرحله I براساس اندازه تومور به ۲ مرحله فرعی تقسیم می‌شود:

  • اندازه تومورهای مرحله IA3 سانتی‌متر (cm) یا کمتر است. تومورهای مرحله IA ممکن است براساس اندازه تومور به IA1، IA2 یا IA3 تقسیم شوند.
  • تومورهای مرحله IB بیش از ۳ سانتی‌متر و کمتر از ۴ سانتی‌متر است.

مرحله II

مرحله دوم سرطان ریه به دو مرحله فرعی تقسیم می‌شود:

  • سرطان مرحله IIA توموری بزرگ‌تر از ۴ سانتی‌متر و کمتر از ۵ سانتی‌متر را توصیف می‌کند که به غدد لنفاوی مجاور گسترش نیافته است.
  • سرطان مرحله IIB ریه توموری به‌اندازه ۵ سانتی‌متر یا کمتر را توصیف می‌کند که به غدد لنفاوی داخل ریه، به نام غدد لنفاوی N1 گسترش یافته است. سرطان مرحله IIB همچنین، می‌تواند توموری با عرض بیش از ۵ سانتی‌متر باشد که به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.

معمولاً، تومورهای مرحله دوم را می‌توان با جراحی برداشت، اما اغلب درمان‌های اضافی توصیه می‌شود.

مرحله III

سرطان ریه مرحله III به دو مرحله IIIA، IIIB یا IIIC طبقه‌بندی می‌شود. مرحله براساس اندازه تومور و اینکه سرطان به کدام غدد لنفاوی گسترش‌یافته، متفاوت است. سرطان‌های مرحله III اغلب به طور گسترده به غدد لنفاوی گسترش‌یافته‌اند، اما به سایر نقاط دور بدن گسترش نیافته‌اند.

اگر مرحله III NSCLC مشکوک باشد، پزشک می‌خواهد مطمئن شود که سرطان به سایر قسمت‌های بدن سرایت نکرده است. برای این ارزیابی، انجمن انکولوژی بالینی آمریکا معاینه فیزیکی، ارزیابی سابقه پزشکی بیمار، سی‌تی‌اسکن قفسه سینه و بالای شکم، و اسکن PET-CT و MRI از مغز را توصیه می‌کند (به تشخیص مراجعه کنید). برای برخی افراد، غدد لنفاوی نیز ممکن است نیاز به آزمایش سرطان با آندوسکوپی یا جراحی داشته باشند. تیمی از متخصصان مراقبت از سرطان معمولاً با یکدیگر همکاری می‌کنند تا مناسب‌ترین طرح درمانی را براساس مرحله و سایر ویژگی‌های سرطان و همچنین سایر شرایط پزشکی که ممکن است بیمار داشته باشد، توصیه کنند.

برای بسیاری از سرطان‌های مرحله IIIA و مرحله IIIB، ممکن است برداشتن کامل تومور به‌تنهایی با جراحی دشوار یا گاهی غیرممکن باشد. سرطان‌های مرحله IIIC، به‌طور کلی، با جراحی قابل حذف نیستند و ممکن است نیاز به درمان ترکیبی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی و سپس ایمونوتراپی داشته باشند. به‌عنوان‌ مثال، سرطان ریه ممکن است به غدد لنفاوی واقع در مرکز قفسه سینه که خارج از ریه است، گسترش‌یافته باشد. یا ممکن است تومور به ساختارهای مجاور در ریه تبدیل شده باشد. در هر دو حالت، احتمال کمی وجود دارد که جراح بتواند سرطان را به طور کامل حذف کند. مرحله III NSCLC که با جراحی قابل‌درمان نیست، به‌طورکلی با درمان سیستمیک و پرتودرمانی درمان می‌شود (به انواع درمان مراجعه کنید).

مرحله IV

مرحله IV به این معنی است که سرطان ریه به بیش از ۱ ناحیه در ریه دیگر، مایع اطراف ریه یا قلب، یا قسمت‌های دوردست بدن از طریق جریان خون گسترش یافته است. هنگامی که سلول‌های سرطانی وارد خون می‌شوند، سرطان می‌تواند در هر نقطه از بدن پخش شود. اما، NSCLC بیشتر به مغز، استخوان‌ها، کبد و غدد فوق‌کلیوی گسترش می‌یابد. مرحله IV  به ۲ مرحله فرعی تقسیم می‌شود:

  • سرطان مرحله IVA در داخل قفسه سینه گسترش‌یافته و/یا به ۱ ناحیه خارج از قفسه سینه گسترش یافته است.
  • مرحله IVB به خارج از قفسه سینه به بیش از ۱ محل در ۱ اندام یا به بیش از ۱ اندام گسترش یافته است.

به‌طور کلی، جراحی معمولاً برای اکثر سرطان‌های ریه مرحله IIIB، IIIC یا IV گزینه‌ای مناسب نیست. برداشتن سرطان ریه که به غدد لنفاوی بالای استخوان ترقوه یا ساختارهای حیاتی درون قفسه سینه گسترش‌یافته، می‌تواند دشوار باشد. اینها شامل قلب، رگ‌های خونی بزرگ یا لوله‌های تنفسی اصلی منتهی به ریه‌ها هستند. در این شرایط، پزشک به‌دقت بررسی می‌کند آیا جراحی گزینه‌ای مناسب است یا گزینه‌های درمانی دیگری را توصیه می‌کند. اگر تومور به‌طور کامل حذف نشود معمولاً جراحی توصیه نمی‌شود. اما برای برخی از افراد مبتلا به مرحله IV سرطان ریه که پاسخ خوبی به درمان دارند، ممکن است جراحی و/یا پرتودرمانی برای درمان نقاط باقیمانده سرطان پیشنهاد شود.

NSCLC عودکننده

سرطان عودکننده سرطانی است که پس از درمان عود کرده است. اگر سرطان عود کند، دور دیگری از آزمایش‌ها برای اطلاع از میزان عود وجود خواهد داشت. این آزمایش‌ها و اسکن‌ها اغلب مشابه آزمایش‌هایی هستند که در زمان تشخیص اولیه انجام می‌شوند.

منبع اصلی و اولیه برای این اطلاعات کتابچه راهنمای مرحله‌بندی سرطان AJCC، ویرایش هشتم (۲۰۱۷) است که توسط انتشارات بین‌المللی Springer منتشر شده است.

پیش‌آگهی

نوع و مرحله NSCLC و سلامت کلی بیمار بر پیش‌آگهی تأثیر می‌گذارد. NSCLC در هر مرحله قابل‌درمان است و درمان‌های جدید در سال‌های اخیر منجر به بهبود در بقای کلی افراد مبتلا به تمام مراحل NSCLC شده است. اما فقط برخی از افراد با مراحل خاصی قابل‌ درمان هستند.

پزشک شما ممکن است از شاخصی به نام «وضعیت عملکرد» برای هدایت درمان و تعیین پیش‌آگهی شما استفاده کند. این شاخص قدرت و سلامت عمومی فرد را اندازه‌گیری می‌کند. افرادی که به‌اندازه کافی سالم هستند که بدون کمک به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دهند، می‌توانند با خیال راحت داروهای سرطان، پرتودرمانی یا جراحی دریافت کنند. برای افراد مبتلا به متاستازهای استخوان یا کبد ناشی از سرطان ریه، کاهش وزن بیش از حد، مصرف مداوم تنباکو، یا برخی از شرایط پزشکی از قبل موجود، مانند بیماری قلبی یا آمفیزم، درمان ممکن است به آن اندازه ایمن یا مؤثر نباشد.

توجه به این نکته مهم است که سن فرد هرگز برای پیش‌بینی اثرگذاری درمان NSCLC مفید نبوده است. هرگز نباید از سن به‌عنوان تنها دلیل برای تصمیم‌گیری بهترین درمان استفاده کرد، به‌ویژه برای بیماران مسن‌تری که از نظر جسمی مناسب هستند و علاوه‌بر سرطان ریه هیچ مشکل پزشکی ندارند.

روان آموزی
مدارا با خشم

پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.

ادامه مطلب »
روان آموزی
مدارا با ابهام

بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم‌ اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.

ادامه مطلب »
روان آموزی
خودانگاره و سرطان

خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.

ادامه مطلب »
اسکرول به بالا