غدد لنفاوی و سرطان
زمان تقریبی مطالعه
۹ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
غدد لنفاوی و سرطان
سیستم لنفاوی چیست؟
سیستم لنفاوی (سیستم لنفاوی) بخشی از سیستم ایمنی بدن شماست. این سیستم شامل شبکه‌ای از رگ‌های لنفاوی و غدد لنفاوی است. رگ‌های لنفاوی بسیار شبیه رگ‌هایی هستند که خون را در بدن جمع و حمل می‌کنند. اما این رگ‌ها به جای حمل خون، مایع آبکی شفافی به نام لنف را حمل می‌کنند. مایع لنفاوی همچنین حاوی گلبول‌های سفید خون است که به مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کنند.
اگر مایع لنفاوی به نحوی تخلیه نشود، تجمع یافته و باعث تورم می‌شود. رگ‌های لنفاوی، مایع لنفاوی را از اطراف سلول‌ها به سمت قفسه سینه می‌کشند. در آنجا، مایع لنفاوی در یک رگ بزرگ جمع می‌شود که به رگ خونی نزدیک قلب می‌ریزد.
وظایف اصلی غدد لنفاوی چیست؟
رگ‌های لنفاوی، مایع لنفاوی را از طریق گره‌ها به سراسر بدن می‌فرستند. گره‌های لنفاوی ساختارهای کوچکی هستند که به عنوان فیلتر برای مواد خارجی مانند سلول‌های سرطانی و عفونت‌ها عمل می‌کنند. آنها حاوی سلول‌های ایمنی هستند که می‌توانند با حمله و از بین بردن میکروب‌هایی که از طریق مایع لنفاوی وارد می‌شوند، به مبارزه با عفونت کمک کنند. گره‌های لنفاوی در بسیاری از قسمت‌های بدن، از جمله گردن، زیر بغل، قفسه سینه، شکم و کشاله ران قرار دارند. آنها حاوی سلول‌های ایمنی هستند که می‌توانند با حمله و از بین بردن میکروب‌هایی که از طریق مایع لنفاوی وارد می‌شوند، به مبارزه با عفونت کمک کنند.
صدها غده لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد. هر غده لنفاوی، مایعات و موادی را که توسط رگ‌های منتهی به آن جمع می‌شوند، فیلتر می‌کند. به‌عنوان مثال، مایع لنفاوی انگشتان، راه خود را به سمت قفسه سینه باز می‌کند و به مایع لنفاوی بازو می‌پیوندد. این مایع ممکن است از طریق غدد لنفاوی آرنج یا غدد لنفاوی زیر بازو فیلتر شود. مایع لنفاوی سر، پوست سر و صورت از طریق غدد لنفاوی گردن به پایین جریان می‌یابد. برخی از غدد لنفاوی در اعماق بدن، مانند بین ریه‌ها یا اطراف روده، قرار دارند تا مایعات موجود در آن نواحی را فیلتر کنند.
چه چیزی باعث تورم غدد لنفاوی می‌شود؟
وقتی مشکلی مانند عفونت، آسیب یا سرطان وجود دارد، غدد لنفاوی در آن ناحیه ممکن است متورم یا بزرگ شوند؛ زیرا آنها برای فیلتر کردن سلول‌های “بد” کار می‌کنند. غدد لنفاوی متورم (لنفادنوپاتی) به شما می‌گویند که چیزی درست نیست، اما علائم دیگر به تشخیص مشکل کمک می‌کنند. به‌عنوان مثال، درد گوش، تب و بزرگ شدن غدد لنفاوی نزدیک گوش شما سرنخ‌هایی هستند که ممکن است عفونت گوش یا سرماخوردگی داشته باشید.
برخی از مناطقی که غدد لنفاوی معمولاً متورم می‌شوند، گردن، کشاله ران و زیر بغل هستند. در بیشتر موارد، فقط یک ناحیه از غدد لنفاوی در یک زمان متورم می‌شود. هنگامی که بیش از یک ناحیه از غدد لنفاوی متورم شود، به آن لنفادنوپاتی عمومی می‌گویند . برخی عفونت‌ها (مانند گلودرد استرپتوکوکی و آبله مرغان)، داروهای خاص، بیماری‌های سیستم ایمنی و سرطان‌هایی مانند لنفوم و لوسمی می‌توانند باعث این نوع تورم شوند. پزشک شما برای تشخیص علت تورم، اطلاعات بیشتری را جستجو خواهد کرد. تورم غدد لنفاوی اغلب ناشی از چیزی غیر از سرطان است.
سرطان در غدد لنفاوی
سرطان می‌تواند به دو صورت در غدد لنفاوی ظاهر شود: یا از آنجا شروع می‌شود یا از جای دیگری به آنجا گسترش می‌یابد.
سرطانی که از غدد لنفاوی شروع می‌شود، لنفوم نامیده می‌شود. می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد لنفوم در لنفوم هوچکین بخوانید. و لنفوم غیر هوچکین .
اغلب، سرطان از جای دیگری شروع می‌شود و سپس به غدد لنفاوی گسترش می‌یابد. تمرکز این بخش بر این موضوع است.
سرطان چگونه به غدد لنفاوی سرایت می‌کند؟
سرطان می‌تواند از جایی که شروع شده است (محل اولیه) به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد.
وقتی سلول‌های سرطانی از تومور جدا می‌شوند، می‌توانند از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به نواحی دیگر بدن منتقل شوند. اگر از طریق سیستم لنفاوی منتقل شوند، ممکن است در غدد لنفاوی قرار گیرند. بیشتر سلول‌های سرطانی فرار کرده قبل از اینکه بتوانند در جای دیگری رشد کنند، می‌میرند یا کشته می‌شوند. اما ممکن است یک یا دو عدد از آنها در ناحیه جدیدی مستقر شوند، شروع به رشد کنند و تومورهای جدیدی تشکیل دهند. این گسترش سرطان به قسمت جدیدی از بدن، متاستاز نامیده می‌شود.
برای اینکه سلول‌های سرطانی به قسمت‌های جدید بدن گسترش یابند، باید چندین تغییر را پشت سر بگذارند. آنها باید بتوانند از تومور اصلی جدا شوند و به دیواره خارجی یک لنف یا رگ خونی متصل شوند. سپس باید از دیواره رگ عبور کنند تا همراه با خون یا لنف به یک اندام یا غده لنفاوی جدید جریان یابند.
وقتی سرطان به غدد لنفاوی گسترش می‌یابد، معمولاً به غدد لنفاوی نزدیک خود تومور گسترش می‌یابد. اینها غدد لنفاوی هستند که بیشترین کار را برای فیلتر کردن یا از بین بردن سلول‌های سرطانی انجام می‌دهند.
سرطان در غدد لنفاوی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
غدد لنفاوی طبیعی کوچک هستند و پیدا کردن آنها دشوار است، اما وقتی عفونت، التهاب یا سرطان وجود دارد، این غدد می‌توانند بزرگ‌تر شوند. غدد لنفاوی نزدیک سطح بدن اغلب به اندازه‌ای بزرگ می‌شوند که می‌توان با انگشتان آنها را لمس کرد و برخی از آنها حتی قابل مشاهده هستند. اما اگر فقط چند سلول سرطانی در یک غده لنفاوی وجود داشته باشد، ممکن است طبیعی به نظر برسد و احساس شود. غدد لنفاوی در اعماق بدن قابل لمس یا مشاهده نیستند. بنابراین پزشکان ممکن است از اسکن یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری برای جستجوی غدد بزرگ شده‌ای که در اعماق بدن هستند استفاده کنند. اغلب، فرض می‌شود که غدد لنفاوی بزرگ شده در نزدیکی یک سرطان حاوی سرطان هستند.
تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا سرطان در یک غده لنفاوی وجود دارد یا خیر، انجام بیوپسی است. پزشکان ممکن است غدد لنفاوی را بردارند یا با استفاده از سوزن از یک یا چند غده نمونه‌برداری کنند. بافتی که برداشته می‌شود توسط یک پاتولوژیست (پزشکی که بیماری را با استفاده از نمونه‌های بافتی تشخیص می‌دهد) زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطانی در آن وجود دارد یا خیر. پاتولوژیست گزارشی تهیه می‌کند که جزئیات یافته‌های آن را شرح می‌دهد. اگر غده‌ای سرطان داشته باشد، گزارش شرح می‌دهد که چه شکلی است و چه مقدار از آن دیده شده است.
وقتی جراح برای برداشتن سرطان اولیه عمل جراحی انجام می‌دهد، ممکن است یک یا چند غده لنفاوی مجاور (منطقه‌ای) را نیز بردارد. برداشتن یک غده لنفاوی، بیوپسی محسوب می‌شود، اما وقتی تعداد زیادی غده لنفاوی برداشته شوند، به آن تشریح غده لنفاوی می‌گویند. وقتی سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد، خطر بازگشت سرطان پس از جراحی بیشتر است. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا تصمیم بگیرد که آیا درمان بیشتری مانند شیمی‌درمانی لازم است یا خیر. ممکن است بعد از جراحی به ایمونوتراپی ، درمان هدفمند یا پرتودرمانی نیاز باشد .
اگر سرطان در غدد لنفاوی من وجود داشته باشد، به چه معناست؟
اگر سرطان در یک یا چند غده لنفاوی یافت شود، می‌تواند به این معنی باشد که برای اطلاع از میزان گسترش سرطان، آزمایش‌های بیشتری لازم است. این اطلاعات برای تعیین مرحله سرطان شما و بهترین گزینه‌های درمانی استفاده می‌شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد مرحله‌بندی، به مرحله‌بندی سرطان مراجعه کنید ، یا برای اطلاعات دقیق‌تر، نوع سرطان خود را بیابید.
اثرات برداشتن غدد لنفاوی
وقتی غدد لنفاوی برداشته می‌شوند، ممکن است ناحیه آسیب‌دیده راهی برای تخلیه مایع لنفاوی نداشته باشد. بسیاری از رگ‌های لنفاوی اکنون در جایی که قبلاً غدد لنفاوی قرار داشتند، به بن‌بست می‌رسند و مایع می‌تواند جمع شود. به این حالت لنف ادم می‌گویند که می‌تواند به یک مشکل مادام‌العمر تبدیل شود. هرچه غدد لنفاوی بیشتری برداشته شوند، احتمال بروز آن بیشتر است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه باید به دنبال آن باشید، راه‌های کاهش خطر و نحوه مدیریت این عارضه جانبی، به لنف ادم مراجعه کنید.
برداشتن غدد لنفاوی در طول جراحی سرطان بعید است که سیستم ایمنی بدن فرد را تضعیف کند، زیرا سیستم ایمنی بدن بزرگ و پیچیده است و در سراسر بدن قرار دارد.
چهار راه برای ترک گریه کردن
گریه یک عملکرد طبیعی انسانی برای بیان احساس درونی شماست. اما برخلاف دیگر ابراز احساسات، گاهی اوقات ما نمی‌توانیم گریه را کنترل کنیم. در برخی موقعیت‌های عمومی، مانند زمانی که در محل کار یا مدرسه هستید، ممکن است بخواهید بدانید که چگونه گریه خود را متوقف کنید تا اشک روی صورتتان نریزد. درحالی‌که مهم است بدانید گریه‌کردن و ابراز احساسات غمگینانه اشکالی ندارد، درک اینکه چه چیزی باعث ایجاد این احساسات غم‌انگیز می‌شود که در وهله اول ما را در این موقعیت قرار می‌دهد، می‌تواند مفید باشد.
سه راهی که استرس می‌تواند شما را بیمار کند
استرس به‌عنوان پاسخ بدن به یک تهدید یا چالش درک شده تعریف می‌شود. همه استرس را تجربه می‌کنند و می‌دانند که مدیریت آن دشوار است. استرس می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر منفی بگذارد. استرس مزمن به‌ویژه برای کیفیت زندگی و بهزیستی کلی شما مضر است. استرس می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی و همچنین علائم روانی مانند افسردگی و مه مغزی شود.
مدارا با مصرف طولانی‌مدت دارو
درحالی‌که برخی از درمان‌های سرطان کوتاه‌مدت هستند، مانند جراحی یا یک دوره پرتودرمانی، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نیز هستند که به دلایل مختلف، مانند درمان سرطان یا پیشگیری، داروی طولانی‌مدت برای آنها تجویز می‌شود. به‌عنوان مثال، برای مبتلایان به سرطان سینه که دارای گیرنده هورمونی مثبت هستند، اغلب داروهای هورمون‌درمانی به مدت ۵ تا ۱۰ سال برای کاهش خطر عود سرطان تجویز می‌شود.