غدد لنفاوی و سرطان

غدد لنفاوی طبیعی کوچک هستند و پیدا کردن آنها دشوار است، اما وقتی عفونت، التهاب یا سرطان وجود دارد، این غدد می‌توانند بزرگ‌تر شوند. غدد لنفاوی نزدیک سطح بدن اغلب به اندازه‌ای بزرگ می‌شوند که می‌توان با انگشتان آنها را لمس کرد و برخی از آنها حتی قابل مشاهده هستند. اما اگر فقط چند سلول سرطانی در یک غده لنفاوی وجود داشته باشد، ممکن است طبیعی به نظر برسد و احساس شود. غدد لنفاوی در اعماق بدن قابل لمس یا مشاهده نیستند. بنابراین پزشکان ممکن است از اسکن یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری برای جستجوی غدد بزرگ شده‌ای که در اعماق بدن هستند استفاده کنند. اغلب، فرض می‌شود که غدد لنفاوی بزرگ شده در نزدیکی یک سرطان حاوی سرطان هستند.

تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا سرطان در یک غده لنفاوی وجود دارد یا خیر، انجام بیوپسی است. پزشکان ممکن است غدد لنفاوی را بردارند یا با استفاده از سوزن از یک یا چند غده نمونه‌برداری کنند. بافتی که برداشته می‌شود توسط یک پاتولوژیست (پزشکی که بیماری را با استفاده از نمونه‌های بافتی تشخیص می‌دهد) زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطانی در آن وجود دارد یا خیر. پاتولوژیست گزارشی تهیه می‌کند که جزئیات یافته‌های آن را شرح می‌دهد. اگر غده‌ای سرطان داشته باشد، گزارش شرح می‌دهد که چه شکلی است و چه مقدار از آن دیده شده است.

وقتی جراح برای برداشتن سرطان اولیه عمل جراحی انجام می‌دهد، ممکن است یک یا چند غده لنفاوی مجاور (منطقه‌ای) را نیز بردارد. برداشتن یک غده لنفاوی، بیوپسی محسوب می‌شود، اما وقتی تعداد زیادی غده لنفاوی برداشته شوند، به آن تشریح غده لنفاوی می‌گویند. وقتی سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد، خطر بازگشت سرطان پس از جراحی بیشتر است. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا تصمیم بگیرد که آیا درمان بیشتری مانند شیمی‌درمانی لازم است یا خیر. ممکن است بعد از جراحی به ایمونوتراپی ، درمان هدفمند یا پرتودرمانی نیاز باشد .