مدیریت مراقبت‌های سلامتی پس از سرطان
زمان تقریبی مطالعه
۱۲ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
مدیریت مراقبت‌های سلامتی پس از سرطان
پایان درمان سرطان به‌معنای پایان مراجعه به تیم مراقبت سرطان شما نیست. ویزیت‌ها و آزمایش‌های پیگیری طولانی‌مدت احتمالاً برای سال‌های زیادی ادامه خواهد داشت. همچنین به معاینات و غربالگری‌های روتین سلامت نیاز خواهید داشت. در اینجا مواردی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید و مواردی که باید بدانید.
بیمه درمانی خود را حفظ کنید
شما از قبل می‌دانید که ابتلا به سرطان هزینه زیادی دارد. همچنین ممکن است به دلیل عوارض جانبی برخی از درمان‌ها مجبور شده باشید برنامه کاری یا وضعیت شغلی خود را تغییر دهید. ممکن است شریک زندگی شما مجبور شده باشد برای کمک به شما مرخصی بگیرد. این تغییرات بر امور مالی شما تأثیر می‌گذارد.
حتی اگر از نظر مالی در مضیقه هستید، در صورت امکان بیمه درمانی خود را پس از پایان درمان سرطان حفظ کنید. شما به مراقبت‌های پیگیری منظم برای سال‌های زیادی نیاز خواهید داشت. مگر اینکه بالای ۶۵ سال سن داشته باشید و بتوانید از بیمه درمانی Medicare استفاده کنید، در غیر این صورت دریافت بیمه درمانی می‌تواند دشوار باشد، به خصوص اگر سرطان عود کند. هزینه بیمه زیاد است، اما درمان سرطان حتی پرهزینه‌تر است. گزینه‌هایی برای افراد بدون بیمه که به درمان سرطان نیاز دارند وجود دارد، اما دریافت آنها آسان نیست و گران هستند.
ویزیت‌های بعدی خود را با تیم مراقبت از سرطان ادامه دهید
اگرچه هیچ تضمینی وجود ندارد که مراجعه منظم به تیم مراقبت از سرطان، مانع از بازگشت سرطان شود، اما به تشخیص هر چه سریع‌تر عود بیماری کمک می‌کند. هرچه سرطان زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسان‌تر است. همچنین اطمینان‌بخش است که بدانید تیم مراقبت از سرطان شما را از نزدیک زیر نظر دارد تا مطمئن شود هیچ نشانه‌ای از عود سرطان وجود ندارد. به صحبت با تیم مراقبت از سرطان خود ادامه دهید. به آنها بگویید که چه احساسی دارید و در مورد هرگونه نگرانی که ممکن است داشته باشید صحبت کنید. یکی از بزرگترین مزایایی که از ویزیت‌های پیگیری با تیم خود به دست خواهید آورد، آرامش خاطر خواهد بود.
آزمایش‌هایی را که تیم مراقبت از سرطان شما پیشنهاد می‌کند، انجام دهید
شما باید به‌عنوان بخشی از پیگیری‌های پس از درمان سرطان، آزمایش‌هایی (مانند آزمایش خون و تصویربرداری ) انجام دهید. این آزمایش‌ها به تیم مراقبت از سرطان شما کمک می‌کنند تا مطمئن شوند که شما در حال بهبودی هستید (به این معنی که هیچ نشانه‌ای از سرطان ندارید). این آزمایش‌ها همچنین به یافتن سرطانی که عود کرده یا حتی یک سرطان جدید در اسرع وقت کمک می‌کنند. آزمایش‌های مورد نیاز بسته به نوع سرطانی که داشته‌اید متفاوت خواهد بود.
برای مثال، اگر سرطان پروستات داشته‌اید که با جراحی یا پرتودرمانی درمان شده است، آزمایش‌های پیگیری ممکن است شامل آزمایش خون آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) هر ۶ ماه یک‌بار به مدت ۵ سال اول باشد. آزمایش اغلب حداقل سالی یک بار پس از آن انجام می‌شود و هر زمان که به نظر برسد سرطان ممکن است برگردد، اسکن استخوان یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری انجام می‌شود.
پیگیری سرطان مثانه در مراحل اولیه ممکن است شامل مراجعه به تیم مراقبت سرطان شما هر ۳ تا ۶ ماه یک‌بار در سال اول و سپس در فواصل منظم پس از آن باشد. در طول این مراجعات، پزشک شما احتمالاً سیستوسکوپی (بررسی داخل مثانه با سیستوسکوپ – یک لوله باریک با لنز و چراغ) و/یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری، آزمایش خون و جمع‌آوری نمونه ادرار برای بررسی سلول‌های سرطانی مثانه انجام خواهد داد.
همان‌طور که می‌بینید، برنامه پیگیری بر اساس نوع سرطان است. با تیم مراقبت سرطان خود در مورد مراقبت‌های پیگیری، انتظارات از شما و آنچه می‌توانید از آنها در این مدت انتظار داشته باشید، صحبت کنید.
وسوسه‌انگیز است که از تمام قرار ملاقات‌ها و آزمایش‌های لازم برای پیگیری خودداری کنید. زمانی که درمان سرطان شما به پایان می‌رسد، ممکن است از بیمار سرطانی بودن خسته شده باشید – شاید فقط بخواهید این بخش از زندگی خود را فراموش کنید و به زندگی ادامه دهید. قابل درک است که بخواهید از آزمایش‌ها و ارائه‌دهندگان خدماتی که شما را به فکر سرطان و احتمال بازگشت آن می‌اندازند، اجتناب کنید. این یک میل طبیعی است، اما انتخاب عاقلانه‌ای نیست.
درک گزینه‌های شما و تصمیم‌گیری در مورد درمان
وقتی کسی متوجه می‌شود که سرطان دارد یا سرطانش عود کرده است، خیلی راحت احساس سردرگمی می‌کند. برای بسیاری از افراد، این خبر ممکن است در حالی که هنوز در حال بهبودی از جراحی برای برداشتن یا تشخیص تومور هستند، به آنها برسد. اکنون ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرند که چه درمان دیگری را نیز دریافت کنند.
به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید می‌تواند برای شما و همچنین دوستان و خانواده‌تان طاقت‌فرسا باشد. مردم اغلب نمی‌دانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحت‌ترند چیزی نگویند زیرا می‌ترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.