زخم‌های دهان یا موکوزیت
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
زخم‌های دهان یا موکوزیت
فرد مبتلا به سرطان ممکن است در داخل دهان و گلو ورم داشته باشد که می‌تواند منجر به زخم‌های دردناک دهان شود. به این حالت موکوزیت دهانی گفته می‌شود.
اگر در طول درمان سرطان دچار درد، زخم دهان یا سایر تغییرات در دهان شده‌اید، به تیم مراقبت‌های سلامتی خود اطلاع دهید. تسکین عوارض جانبی، بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان است. این روند، مراقبت تسکینی یا مراقبت حمایتی نامیده می‌شود.
چه چیزی باعث ایجاد زخم‌های دهان می‌شود؟
درک علت زخم‌های دهان به شما کمک می‌کند تا با کمک تیم مراقبت‌های سلامتی خود، بهتر آنها را مدیریت کنید. شیمی‌درمانی، پرتودرمانی در ناحیه سر و گردن و پیوند مغز استخوان/سلول‌های بنیادی همگی می‌توانند باعث ایجاد زخم‌های دهانی شوند.
در مورد پرتودرمانی، علائم ممکن است بلافاصله ایجاد نشوند. پس از تکمیل پرتودرمانی، ممکن است بهبود زخم‌های دهان زمان ببرد.
زخم‌های دهان، همچنین، ممکن است نشانه‌ای از بیماری پیوند علیه میزبان، یک عارضه جانبی رایج پیوند مغز استخوان/سلول‌های بنیادی باشد.
زخم‌های دهان چگونه درمان می‌شوند؟
بهترین راه برای مدیریت زخم‌های دهان، پیشگیری یا درمان زودهنگام آن است. اگر شیمی‌درمانی می‌کنید، مکیدن یک تکه یخ، درست قبل و در طول درمان ممکن است از زخم‌های دهان جلوگیری کند. قبل از شروع پرتودرمانی در ناحیه سر یا گردن به دندانپزشک متخصص در مراقبت از سرطان مراجعه کنید.
پزشک شما همچنین ممکن است راهبردهای تسکین درد مانند محلول دهانشویه‌ای به نام دهانشویه جادویی (مجیک) را توصیه کند. مواد تشکیل‌دهنده این دهانشویه ممکن است متفاوت باشد، اما به‌طور معمول شامل یک آنتی‌هیستامین، بی‌حس‌کننده، یک آنتی‌اسید، آنتی‌بیوتیک و/یا یک ضدقارچ است. ممکن است برای شما داروی مسکن تجویز شود یا ممکن است مصرف استامینوفن را پیشنهاد کنند. از مصرف آسپرین در طول درمان سرطان خودداری کنید، مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد. تیم مراقبت سلامتی شما ممکن است از دارویی مایع به نام پالیفرمین (کپیوانس) استفاده کند. این دارو از طریق ورید (داخل وریدی؛ IV) تجویز می‌شود. می‌توان آن را قبل و بعد از درمان‌های خاص برای کاهش خطر ابتلا به موکوزیت استفاده کرد.
مهم است در طول درمان سرطان به خوردن و نوشیدن به‌طور منظم ادامه دهید، اما زخم‌های دهان ممکن است تغذیه را دشوار کنند. برای کمک، داروی ضددرد خود را ۳۰دقیقه قبل از خوردن یا آشامیدن مصرف کنید. صحبت با یک متخصص تغذیه می‌تواند برای دریافت راهبردهای دیگر کمک به زخم‌های دهان بسیار مفید باشد. به‌عنوان مثال، آنها می‌توانند کمک کنند تا بدانید آیا برای دریافت مواد مغذی موردنیاز خود، نیاز به مصرف مکمل‌های غذایی مانند شیک‌های پروتئینی دارید یا خیر.
پیشنهاد می‌شود در طول درمان سرطان مراقب دهان خود باشید. نکات زیر ممکن است به شما کمک کند:
- دندان‌های خود را به‌آرامی با خمیردندان حاوی فلوراید چندین بار در روز مسواک بزنید. اگر زخم‌های دهان شدید است، به‌جای مسواک، از اسفنج دهانی استفاده کنید.
- به‌آرامی از نخ دندان استفاده کنید.
- با محلول آب‌نمک و جوش‌شیرین دهان را بشویید یا غرغره کنید. سعی کنید نصف قاشق چایخوری نمک به‌اضافه نصف قاشق چایخوری جوش‌شیرین را در یک لیوان آب مخلوط کنید.
- از شستشوی دهان با الکل خودداری کنید.
- اگر از دندان‌مصنوعی استفاده می‌کنید، زمان استفاده از آنها را کاهش دهید. از پوشیدن آنها در شب خودداری کنید و بین وعده‌های غذایی آنها را بیرون بیاورید.
- غذاهایی انتخاب کنید که نیاز به جویدن کم دارند یا بدون جویدن نیز قابل‌استفاده هستند.
- از غذاهای اسیدی، تند، شور، و خشک خودداری کنید.
- سعی کنید از طریق نی بنوشید تا از تحریک زخم‌های دهان خود جلوگیری کنید.
- استراتژی‌های دیگری که با استفاده از آزمایش‌های بالینی تحت مطالعه بیشتر قرار دارند، استفاده از کرایوتراپی (استفاده از سرما) یا لیزردرمانی با شدت پایین است. اگر علاقه‌مند به شرکت در این نوع مطالعات هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر زخم دهان دارید با پزشک، پرستار یا سایر اعضای تیم مراقبت‌های سلامتی خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا راه‌حل‌هایی پیدا کنید که به کاهش درد کمک می‌کند و مطمئن شوید تغذیه موردنیاز خود را دریافت می‌کنید.
سه راهی که استرس می‌تواند شما را بیمار کند
استرس به‌عنوان پاسخ بدن به یک تهدید یا چالش درک شده تعریف می‌شود. همه استرس را تجربه می‌کنند و می‌دانند که مدیریت آن دشوار است. استرس می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر منفی بگذارد. استرس مزمن به‌ویژه برای کیفیت زندگی و بهزیستی کلی شما مضر است. استرس می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی و همچنین علائم روانی مانند افسردگی و مه مغزی شود.
مدارا با مصرف طولانی مدت دارو
درحالی‌که برخی از درمان‌های سرطان کوتاه‌مدت هستند، مانند جراحی یا یک دوره پرتودرمانی، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نیز هستند که به دلایل مختلف، مانند درمان سرطان یا پیشگیری، داروی طولانی‌مدت برای آنها تجویز می‌شود. به‌عنوان مثال، برای مبتلایان به سرطان سینه که دارای گیرنده هورمونی مثبت هستند، اغلب داروهای هورمون‌درمانی به مدت ۵ تا ۱۰ سال برای کاهش خطر عود سرطان تجویز می‌شود.
گوشت‌های فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشت‌های فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشت‌ها شامل گوشت اغذیه‌فروشی در ساندویچ مانند هات‌داگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجه‌به رایج بودن گوشت‌های فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.