سرطان دهان و حلق: تشخیص

تست‌های زیادی برای تشخیص سرطان دهان یا حلق استفاده می‌شود. تمام تست‌هایی که در اینجا توضیح داده شده است برای هر فردی استفاده نمی‌شود. پزشک شما ممکن است این عوامل را هنگام انتخاب یک آزمایش تشخیصی در نظر بگیرد:

نوع سرطان مشکوک

علائم و نشانه‌های شما

سن و سلامت عمومی شما

نتایج آزمایش‌های پزشکی قبلی

آزمایش‌های زیر ممکن است برای تشخیص سرطان دهان یا حلق استفاده شود:

معاینه فیزیکی. دندانپزشکان و پزشکان اغلب در طی معاینات روتین سرطان لب و حفره دهان را پیدا می‌کنند. اگر فردی علائم سرطان دهان یا اوروفارنکس را نشان دهد، پزشک یک شرح‌حال کامل پزشکی می‌گیرد و در مورد علائم و عوامل خطر بیمار سؤال می‌کند. پزشک هرگونه توده روی گردن، لب‌ها، لثه‌ها و گونه‌ها را احساس می‌کند. از آنجایی که افراد مبتلا به سرطان دهان یا اوروفارنکس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان‌های دیگر در ناحیه سروگردن هستند، پزشک ناحیه پشت بینی، حنجره (جعبه صدا) و غدد لنفاوی گردن را معاینه می‌کند.

آندوسکوپی. آندوسکوپی به پزشک اجازه می‌دهد تا داخل دهان و گلو را ببیند. به‌طور معمول، یک لوله نازک و منعطف با یک نور و لنز دید متصل به نام آندوسکوپ، از طریق بینی وارد می‌شود تا نواحی سروگردن را بررسی کند. گاهی اوقات، یک آندوسکوپ سفت و سخت که یک لوله توخالی با عدسی نور و دید است، در پشت دهان قرار می‌گیرد تا پشت گلو را با جزئیات بیشتری ببیند.

معاینات آندوسکوپی بسته به ناحیه‌ای از بدن که معاینه می‌شود نام‌های مختلفی دارد، مانند لارنگوسکوپی برای مشاهده حنجره، فارنگوسکوپی برای مشاهده حلق یا نازوفارنگوسکوپی برای مشاهده نازوفارنکس. برای راحتی بیشتر بیمار، این معاینات با استفاده از اسپری بی‌حس‌کننده برای بی‌حس کردن ناحیه انجام می‌شود. اگر ناحیه‌ای مشکوک به نظر برسد، پزشک بیوپسی می‌گیرد (به زیر مراجعه کنید). آزمایش‌ها اغلب در مطب پزشک انجام می‌شود. بااین‌حال، گاهی اوقات آندوسکوپی باید در اتاق عمل در بیمارستان با استفاده از بیهوشی عمومی انجام شود که آگاهی از درد را مسدود می‌کند.

بیوپسی. بیوپسی برداشتن مقدار کمی از بافت برای بررسی زیر میکروسکوپ است. آزمایش‌های دیگر می‌توانند نشان دهند که سرطان وجود دارد، اما فقط بیوپسی می‌تواند تشخیص قطعی دهد. نوع بیوپسی انجام شده به محل سرطان بستگی دارد. در طول بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف، سلول‌ها با استفاده از یک سوزن نازک که مستقیماً در ناحیه مشکوک قرار داده می‌شود، خارج می‌شوند. سپس یک آسیب‌شناس سلول‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر تست‌های آزمایشگاهی و ارزیابی سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها برای تشخیص بیماری تخصص دارد.

بیوپسی برس دهان. در طول معاینات معمول دندانپزشکی، برخی از دندانپزشکان از روش جدیدتر و ساده‌تری برای تشخیص سرطان دهان استفاده می‌کنند که در آن دندانپزشک از یک برس کوچک برای جمع‌آوری نمونه‌های سلولی از یک ناحیه مشکوک استفاده می‌کند. سپس نمونه برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. این روش را می‌توان روی صندلی دندانپزشکی با درد بسیار کم یا بدون درد انجام داد. اگر سرطان با استفاده از این روش یافت شود، بیوپسی سنتی برای تأیید نتایج توصیه می‌شود.

تست HPV آزمایش HPV ممکن است بر روی نمونه‌ای از تومور برداشته شده در طول بیوپسی انجام شود. همان‌طور که در Risk Factors and Prevention توضیح داده شد، HPV با خطر بالاتر سرطان دهان و حلق مرتبط است. دانستن اینکه آیا یک فرد مبتلا به HPV است می‌تواند به تعیین مرحله سرطان و گزینه‌های درمانی که احتمالاً مؤثرترین هستند کمک کند. ASCO توصیه می‌کند که آزمایش HPV برای همه بیمارانی که به‌تازگی سرطان سلول سنگ‌فرشی اوروفارنکس تشخیص داده شده است، انجام شود. این یک نوع سرطان اوروفارنکس است که در سلول‌های مسطح و فلس مانند به نام سلول‌های سنگ‌فرشی شروع می‌شود. آزمایش معمولاً برای سرطان اوروفارنکس که در انواع دیگر سلول‌ها یا سایر انواع سرطان سروگردن شروع می‌شود، توصیه نمی‌شود. جزئیات بیشتر در مورد توصیه‌های آزمایش HPV را در یک وب‌سایت جداگانه ASCO بیاموزید.

اشعه ایکس. اشعه ایکس راهی برای ایجاد تصویری از ساختارهای داخل بدن با استفاده از مقدار کمی تابش است. اشعه ایکس ممکن است توسط دندانپزشک یا پزشک شما برای بررسی یافته‌های غیرطبیعی در دهان یا گردن توصیه شود.

بلع باریم/ بلع باریم اصلاح شده. ۲ آزمایش بلع باریم وجود دارد که معمولاً برای بررسی اوروفارنکس و بررسی بلع بیمار استفاده می‌شود. اولین مورد یک پرستو باریم سنتی است. در طول معاینه اشعه ایکس، از بیمار خواسته می‌شود تا باریم مایع را ببلعد. این به پزشک اجازه می‌دهد تا هرگونه تغییر در ساختار حفره دهان و گلو را بررسی کند و ببیند آیا مایع به راحتی به معده می رود یا خیر. بلع باریم اصلاح شده، یا ویدئو فلوروسکوپی ، ممکن است برای ارزیابی مشکلات بلع استفاده شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT یا CAT) اسکن. سی‌تی‌اسکن با استفاده از اشعه ایکس از زوایای مختلف از داخل بدن عکس می‌گیرد. یک کامپیوتر این تصاویر را در یک تصویر سه‌بعدی با جزئیات ترکیب می‌کند که هرگونه ناهنجاری یا تومور را نشان می‌دهد. از سی‌تی‌اسکن می‌توان برای اندازه‌گیری اندازه تومور استفاده کرد، به پزشک کمک کرد تا تصمیم بگیرد که آیا تومور را می‌توان با جراحی برداشت، و نشان داد که آیا سرطان به غدد لنفاوی در گردن یا استخوان فک پایین گسترش یافته است یا خیر. گاهی اوقات یک رنگ مخصوص به نام ماده کنتراست قبل از اسکن داده می‌شود تا جزئیات بهتری بر روی تصویر ارائه شود. این رنگ را می‌توان در رگ بیمار تزریق کرد یا به صورت قرص یا مایع برای بلع دادن به او داد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI از میدان‌های مغناطیسی استفاده می‌کند، نه اشعه ایکس، برای تولید تصاویر دقیق از بدن، به‌ویژه تصاویری از بافت نرم، مانند لوزه‌ها و پایه زبان. از MRI می‌توان برای اندازه‌گیری اندازه تومور استفاده کرد. یک رنگ مخصوص به نام ماده کنتراست قبل از اسکن داده می‌شود تا تصویر واضح‌تری ایجاد شود. این رنگ را می‌توان در رگ بیمار تزریق کرد یا به صورت قرص یا مایع برای بلع دادن به او داد.

سونوگرافی. سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از اندام‌های داخلی استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند گسترش سرطان را به غدد لنفاوی گردن که پزشکان آن را «غدد لنفاوی گردنی» نیز می‌نامند، تشخیص دهد.

توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) یا اسکن PET-CT. اسکن PET معمولاً با یک سی‌تی‌اسکن (به بالا مراجعه کنید) ترکیب می‌شود که اسکن PET-CT نامیده می‌شود. بااین‌حال، ممکن است بشنوید که پزشک شما به این روش فقط به‌عنوان اسکن PET اشاره می‌کند. اسکن PET راهی برای ایجاد تصاویری از اندام‌ها و بافت‌های داخل بدن است. مقدار کمی از ماده قندی رادیواکتیو به بدن بیمار تزریق می‌شود. این ماده قندی توسط سلول‌هایی جذب می‌شود که بیشترین انرژی را مصرف می‌کنند. از آنجایی که سرطان تمایل به استفاده فعال از انرژی دارد، ماده رادیواکتیو بیشتری را جذب می‌کند. بااین‌حال، میزان تشعشعات موجود در این ماده بسیار کم است که مضر باشد. سپس یک اسکنر این ماده را شناسایی می‌کند تا تصاویری از داخل بدن تولید کند.

پس از انجام آزمایش‌های تشخیصی، پزشک نتایج را با شما بررسی خواهد کرد. اگر تشخیص سرطان باشد، این نتایج همچنین به پزشک در توصیف سرطان کمک می‌کند. به این می‌گویند صحنه‌سازی.