سرطان پروستات: مقدمه

سرطان زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سالم در پروستات تغییر کرده، خارج از کنترل رشد می‌کنند و تومور را تشکیل می‌دهند. تومور می‌تواند سرطانی یا خوش خیم باشد. تومور سرطانی بدخیم است، به این معنی که می‌تواند رشد کند و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. تومور خوش‌خیم به این معنی است که تومور می‌تواند رشد کند اما گسترش نمی‌یابد.

سرطان پروستات در مقایسه با سایر انواع سرطان، تا حدودی غیرمعمول است. این تفاوت به این دلیل است که بسیاری از تومورهای پروستات به سرعت به سایر قسمت‌های بدن گسترش نمی‌یابند. برخی از سرطان‌های پروستات بسیار آهسته رشد می‌کنند و ممکن است برای سال‌ها یا هرگز علائم یا مشکلی ایجاد نکنند. حتی زمانی که سرطان پروستات به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است، اغلب می‌توان آن را برای مدت طولانی با درمان کنترل کرد. بنابراین افراد مبتلا به سرطان پروستات، و حتی مبتلایان به سرطان پیشرفته پروستات، ممکن است سال‌ها با سلامت و کیفیتی خوب زندگی کنند. بااین‌حال، اگر سرطان را نتوان با درمان‌های موجود به خوبی کنترل کرد، می‌تواند علائمی مانند درد و خستگی ایجاد کند و گاهی اوقات منجر به مرگ شود. بخش مهمی از مدیریت سرطان پروستات، مراقبت از رشد سرطان در طول زمان است تا بفهمید که آیا این سرطان به کندی یا سریع رشد می‌کند. براساس الگوی رشد، پزشک می‌تواند بهترین گزینه‌های درمانی موجود و زمان تجویز آنها را تعیین کند.

بافت‌شناسی، بررسی سلول‌های سرطانی در زیر میکروسکوپ است. شایع‌ترین بافت شناسی که در سرطان پروستات یافت می‌شود، آدنوکارسینوما نام دارد. سایر انواع بافت‌شناسی کمتر رایج، شامل سرطان پروستات نورواندوکرین و سرطان پروستات سلول کوچک است. این گونه‌ها تهاجمی‌تر هستند، آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) بسیار کمتری تولید می‌کنند و زودتر به خارج از پروستات پخش می‌شوند. در مورد تومورهای نورواندوکرین بیشتر بخوانید.