پرتو درمانی برای سرطان مثانه
زمان تقریبی مطالعه
۲ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
پرتو درمانی برای سرطان مثانه
پرتودرمانی استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا یا ذرات دیگر برای ازبین‌بردن سلول‌های سرطانی است. پزشکی که در انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان تخصص دارد، انکولوژیست رادیوتراپی نامیده می‌شود. رایج‌ترین نوع پرتودرمانی، پرتودرمانی خارجی نامیده می‌شود و از یک دستگاه خارج از بدن انجام می‌شود. یک برنامه پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی از درمان است که در یک دوره زمانی معین انجام می‌شود. پرتودرمانی معمولاً به‌تنهایی به‌عنوان یک درمان اولیه برای سرطان مثانه استفاده نمی‌شود، اما معمولاً همراه با شیمی‌درمانی سیستمیک انجام می‌شود. برخی از افرادی که نمی‌توانند شیمی‌درمانی دریافت کنند، ممکن است به‌تنهایی پرتودرمانی را دریافت کنند. پرتودرمانی ترکیبی با شیمی‌درمانی ممکن است برای درمان سرطانی که فقط در مثانه قرار دارد، استفاده شود.
بنابراین، لازم نیست تمام یا بخشی از مثانه برای ازبین‌بردن هر سلول سرطانی که ممکن است بعد از TURBT باقی بماند، برداشته شود. (در صورت لزوم این کار انجام می‌شود).
برای تسکین علائم ناشی از تومور، مانند درد، خونریزی یا انسداد به بخش زیر به نام “درمان تسکین‌دهنده” مراجعه کنید.
عوارض جانبی پرتودرمانی ممکن است شامل خستگی، واکنش‌های خفیف پوستی و حرکات شل روده باشد. برای سرطان مثانه، عوارض جانبی بیشتر در ناحیه لگن یا شکم رخ می‌دهد و ممکن است شامل تحریک مثانه، با نیاز به دفع مکرر ادرار در طول دوره درمان، و خونریزی از مثانه یا راست‌روده باشد. سایر عوارض جانبی ممکن است کمتر رخ دهد. اکثر عوارض جانبی نسبتاً زود و پس از پایان درمان از بین می‌روند.
با اصول پرتودرمانی بیشتر آشنا شوید.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.