چگونه به کسی کمک کنیم سیگار را ترک کند

به فردی که قصد دارد سیگار را ترک کند، احترام بگذارید. این تصمیم، تغییر در سبک زندگی و چالشی برای آنهاست، نه شما.

از آن شخص بپرسید آیا تمایل دارد مرتباً از او بپرسید حالش چطور است و یا چه احساسی دارد – نه اینکه فقط بپرسید آیا ترک کرده است یا خیر.

بگویید هر زمان که نیاز به شنیدن کلمات دلگرم‌کننده و حمایت داشت، می‌تواند با شما گفتگو کند.

به فردی که در حال ترک سیگار است در تهیه‌ی خوراکی‌های مناسب کمک کنید، مانند آب‌نبات‌های سفت برای مکیدن، نی برای جویدن، و سبزی‌های تازه بریده شده و در یخچال نگهداری شده.

می‌توانید با او وقت بگذرانید و کارهایی را انجام دهید تا ذهنش را از سیگار کشیدن دور نگه دارید – به سینما بروید، پیاده‌روی کنید (فعالیتی که  آن را «مناسب نیکوتین» می‌نامند)، یا با هم دوچرخه‌سواری کنید.

سعی کنید شرایط را از دیدگاه شخصی که در حال ترک سیگار است ببینید – عادت او ممکن است شبیه یک دوست قدیمی باشد که همیشه در زمان‌های سخت حضور داشته و دست کشیدن از آن سخت است.

خانه خود را بدون دود کنید، به این معنی که هیچ کس نمی‌تواند در هیچ بخشی از خانه سیگار بکشد.

تمام فندک‌ها و زیرسیگاری‌­ها را از خانه خود بردارید. هر چیزی که آنها را به یاد سیگار کشیدن می‌اندازد را حذف کنید.

لباس‌هایی را که بوی دود دارند بشویید. فرش‌ها و پرده‌ها را تمیز کنید. برای کمک به خلاص شدن از شر بوی تنباکو از خوشبوکننده‌های هوا استفاده کنید – و پاکسازی ماشین را نیز فراموش نکنید.

به فردی که در حال ترک سیگار است با چند کار ساده مانند مراقبت از کودک، آشپزی، و انجام کارها کمک کنید – هر چیزی که به کاهش استرس ناشی از ترک کمک می‌کند.

پیشرفت را در طول مسیر جشن بگیرید. ترک سیگار یک معامله بزرگ است!

از فردی که سیگار را ترک می‌کند به خاطر اینکه دیگران را در معرض دود مضر سیگار قرار نداده است، تشکر کنید.

در توانایی آنها برای ترک شک نکنید. ایمان شما به فردی که سیگار را ترک می‌کند به او یادآوری می‌کند که می‌تواند این کار را انجام دهد.

غر نزنید، موعظه نکنید، اذیت نکنید یا سرزنش نکنید. این ممکن است باعث شود فردی که در حال ترک سیگار است احساس بدتری داشته باشد. شما نمی‌خواهید که عزیزتان برای تسکین احساسات آسیب‌دیده به سیگار روی آورد.

وقتی فردی که سیگار را ترک می‌کند دچار علائم ترک نیکوتین می‌شود، بدخویی را شخصی نگیرید. به آنها بگویید که متوجه هستید علائم واقعی هستند و به آنها یادآوری کنید که برای همیشه دوام نخواهند داشت. علائم معمولاً در عرض چند هفته بهتر می‌شوند.

نصیحت نکنید فقط بپرسید چگونه می‌توانید در مورد طرح یا برنامه‌ای که آنها استفاده می‌کنند کمک کنید.