سرطان روده کوچک: گزینه‌های درمانی براساس گسترش تومور
زمان تقریبی مطالعه
۳ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان روده کوچک: گزینه‌های درمانی براساس گسترش تومور
درمان سرطان روده کوچک عمدتاً به این بستگی دارد که آیا سرطان را می‌توان به‌طور کامل با جراحی برداشت یا خیر. سرطان‌هایی که می‌توان آنها را به‌طور کامل برداشت، قابل برداشت و سرطان‌هایی که نمی‌توان آنها را برداشت، غیرقابل برداشت می‌نامند.
سرطان‌های قابل جراحی
قابل برداشت با جراحی برای برداشتن سرطان و مقداری از بافت سالم اطراف آن درمان می‌شوند. نوع جراحی به محل سرطان بستگی دارد:
- اگر سرطان در دوازدهه (قسمت اول روده کوچک) باشد، معمولاً یک عمل جراحی گسترده به نام عمل ویپل (پانکراتیکودئودنکتومی) انجام می‌شود.
- اگر سرطان در قسمت دیگری از روده کوچک باشد، احتمال انجام رزکسیون قطعه‌ای (برداشتن بخشی از روده حاوی تومور) بیشتر است.
- اگر سرطان نزدیک انتهای روده کوچک باشد، ممکن است لازم باشد بخشی از روده بزرگ (کولون) نیز برداشته شود.
اگر سرطان از دیواره روده عبور کرده یا به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد، پزشک ممکن است شیمی‌درمانی کمکی (شیمی‌درمانی) یا پرتودرمانی را پس از جراحی توصیه کند تا سلول‌های سرطانی باقی مانده که ممکن است خیلی کوچک باشند اما دیده نشوند، از بین بروند. امید است که این درمان به جلوگیری از بازگشت (عود) سرطان کمک کند. هنوز مشخص نیست که آیا درمان کمکی می‌تواند به افراد مبتلا به سرطان روده کوچک کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند یا خیر.
برخی از پزشکان همچنین در حال بررسی این موضوع هستند که آیا شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قبل از جراحی (که به‌عنوان درمان نئوادجوانت شناخته می‌شود) می‌تواند مفید باشد یا خیر. امید این است که این روش بتواند تومور را کوچک کرده و جراحی را آسان‌تر کند، اما تاکنون مشخص نیست که این درمان چقدر می‌تواند مفید باشد.
سرطان‌های غیرقابل جراحی
سرطان روده کوچک به بافت‌های مجاور رشد کرده باشد یا به سایر اندام‌ها و بافت‌ها گسترش یافته باشد ( یا اگر فرد برای جراحی‌های بزرگ به اندازه کافی سالم نباشد)، ممکن است غیرقابل جراحی باشد.
برخی از افراد مبتلا به سرطان‌های غیرقابل جراحی هنوز هم برای درمان انسداد روده تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. این عمل ممکن است شامل برداشتن بخش بزرگی از تومور یا به نوعی دور زدن تومور باشد. این نوع جراحی تسکینی اغلب می‌تواند به پیشگیری یا تسکین علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ و درد شکم کمک کند.
چه جراحی انجام شود و چه نشود، شیمی‌درمانی معمولاً بخشی از درمان است. اگر سرطان در پوشش داخلی شکم باشد، ممکن است شیمی‌درمانی درست بعد از جراحی مستقیماً به داخل فضای شکم تزریق شود (که به عنوان شیمی‌درمانی داخل صفاقی شناخته می‌شود). پرتودرمانی همچنین می‌تواند برای درمان سرطانی که گسترش یافته است، به ویژه به مغز یا استخوان‌ها (مانند ستون فقرات) استفاده شود.
یکی دیگر از گزینه‌های درمانی برای برخی افراد ممکن است ایمونوتراپی باشد که از داروها برای تقویت پاسخ ایمنی بدن در برابر سرطان استفاده می‌کند. برای افرادی که سلول‌های سرطانی آنها تغییرات ژنی خاصی دارند، مانند جهش‌های ژنی ترمیم عدم تطابق (MMR) یا بی‌ثباتی ریزماهواره (MSI)، درمان با داروهایی به نام مهارکننده‌های ایست بازرسی، مانند پمبرولیزوماب (کیترودا)، ممکن است مفید باشد.
از آنجا که هیچ درمان استاندارد پذیرفته‌شده‌ای برای این سرطان‌های پیشرفته وجود ندارد، شرکت در یک کارآزمایی بالینی نیز گزینه خوبی است.
گوشت‌های فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشت‌های فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشت‌ها شامل گوشت اغذیه‌فروشی در ساندویچ مانند هات‌داگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجه‌به رایج بودن گوشت‌های فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.
خواب بهتر زمانی که بی‌خوابی مرتبط با سرطان دارید
بی‌خوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بی‌خوابی می‌تواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بی‌خوابی را تجربه می‌کنند و متوجه می‌شوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر می‌شود. تجربه بی‌خوابی در طول سرطان می‌تواند منجر به احساس ناخوشی و بی‌قراری در طول روز شود.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.