سرطان روده کوچک: سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
زمان تقریبی مطالعه
۱۲ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان روده کوچک: سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
مهم است که با تیم مراقبت از سرطان خود گفتگوی صادقانه و باز داشته باشید. هر سؤالی دارید، هر چقدر هم که جزئی به نظر برسد، بپرسید. به‌عنوان مثال، این سوالات را در نظر بگیرید:
وقتی به شما گفته می‌شود که سرطان روده کوچک دارید
- چه نوع سرطان روده کوچک مبتلا هستم؟ این موضوع چگونه ممکن است بر درمان و چشم‌انداز من تأثیر بگذارد؟
- سرطان در کجا قرار دارد؟
- مرحله (میزان) سرطان من چیست و این برای من چه معنایی دارد؟
- قبل از بررسی گزینه‌های درمانی، به آزمایش‌های دیگری نیاز خواهم داشت؟
- آیا نیاز به مراجعه به پزشکان دیگری خواهم داشت؟
- اگر نگران هزینه‌ها و پوشش بیمه برای تشخیص و درمان خود هستم، چه کسی می‌تواند به من کمک کند؟
هنگام تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی
- چقدر در درمان این نوع سرطان تجربه دارید؟
- گزینه‌های درمانی من چیست؟
- چه چیزی را توصیه می‌کنید و چرا؟
- هدف از درمان چیست؟
- نظر پزشک دوم را هم جویا شوم؟ چگونه می‌توانم این کار را انجام دهم؟ آیا می‌توانید کسی را معرفی کنید؟
- براساس آنچه در مورد سرطان من آموخته‌اید، چشم‌انداز من چیست؟
- چقدر سریع باید در مورد درمان تصمیم بگیریم؟
- برای آماده شدن برای درمان چه باید بکنم؟
- درمان چقدر طول خواهد کشید؟ چگونه خواهد بود؟ کجا انجام خواهد شد؟
- چه خطرات یا عوارض جانبی در درمان‌های پیشنهادی شما وجود دارد؟
- آیا درمان بر فعالیت‌های روزانه من تأثیر خواهد گذاشت؟
- چقدر احتمال دارد که سرطان پس از درمان برگردد؟ آیا کاری هست که بتوانم برای کاهش این خطر انجام دهم؟
در طول درمان
پس از شروع درمان، باید بدانید که چه انتظاری داشته باشید و به دنبال چه چیزی باشید. ممکن است همه این سؤالات در مورد شما صدق نکند، اما پاسخ به سؤالاتی که مربوط به شما هستند ممکن است مفید باشد.
- چگونه متوجه خواهیم شد که درمان مؤثر است؟
- آیا کاری هست که بتوانم برای مدیریت عوارض جانبی انجام دهم؟
- چه علائم یا عوارض جانبی را باید فوراً به شما اطلاع دهم؟
- چگونه می‌توانم در شب‌ها، تعطیلات یا آخر هفته‌ها با شما (یکی از کارکنان دفترتان) تماس بگیرم؟
- آیا لازم است در طول درمان، رژیم غذایی‌ام را تغییر دهم؟
- آیا محدودیتی در کارهایی که می‌توانم انجام دهم وجود دارد؟
- آیا باید ورزش کنم؟ چه کارهایی باید انجام دهم و چند وقت یک‌بار؟
- آیا می‌توانید یک متخصص سلامت روان را پیشنهاد کنید که اگر احساس غم، افسردگی یا پریشانی کردم، بتوانم به او مراجعه کنم؟
پس از درمان
- آیا محدودیتی در کارهایی که می‌توانم انجام دهم وجود دارد؟
- باید مراقب چه علائمی باشم؟
- به چه نوع پیگیری نیاز خواهم داشت؟
- چگونه بفهمیم که سرطان برگشته است؟ باید مراقب چه چیزهایی باشم؟
- اگر سرطان برگردد، چه گزینه‌هایی پیش روی من خواهد بود؟
- از کجا می‌توانم اطلاعات و پشتیبانی بیشتری پیدا کنم؟
همراه با این نمونه سؤالات، حتماً هر سؤال دیگری را که می‌خواهید بپرسید، یادداشت کنید. به‌عنوان مثال، ممکن است بخواهید اطلاعاتی در مورد زمان بهبودی داشته باشید تا بتوانید برنامه کاری یا فعالیت خود را برنامه‌ریزی کنید. یا ممکن است بخواهید در مورد آزمایش‌های بالینی که ممکن است برای شما مناسب باشد، سؤال کنید.
به خاطر داشته باشید که پزشکان تنها کسانی نیستند که می‌توانند به شما اطلاعات بدهند. سایر متخصصان مراقبت‌های سلامتی، مانند پرستاران و مددکاران اجتماعی، می‌توانند به برخی از سؤالات شما پاسخ دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صحبت با تیم مراقبت‌های سلامتی خود، به «رابطه پزشک و بیمار» مراجعه کنید.
بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحت‌کننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااین‌حال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، می‌توانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها می‌توانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده می‌کنند متوجه می‌شوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگ‌تری است.
تغییر طعم و بو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو می‌شوند. این تغییرات می‌تواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث می‌شود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو می‌تواند خوردن را سخت‌تر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی می‌تواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.
نشانه‌های استرس روانی
استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواسته‌ای است که به‌عنوان یک چالش یا مانع دیده می‌شود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاه‌مدت را انگیزه‌بخش می‌دانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااین‌حال، استرس زیاد گاهی اوقات می‌تواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، به‌خصوص اگر استرس خود را به‌خوبی مدیریت نکنید.