سرطان روده کوچک: عوامل خطر
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان روده کوچک: عوامل خطر
عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلا به بیماری مانند سرطان را تغییر میدهد. سرطانهای مختلف، عوامل خطر متفاوتی دارند. برخی از عوامل خطر، مانند سیگار کشیدن، قابل تغییر هستند. برخی دیگر، مانند سن یا سابقه خانوادگی فرد، قابل تغییر نیستند.
اما عوامل خطر همه چیز را به ما نمیگویند. داشتن یک یا حتی چندین عامل خطر، به این معنی نیست که فرد به این بیماری مبتلا خواهد شد و بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند، ممکن است عوامل خطر شناخته شده کمی داشته باشند یا اصلاً نداشته باشند.
از آنجا که آدنوکارسینوم روده کوچک بسیار نادر است، مطالعه عوامل خطر این بیماری دشوار بوده است. برخی از عوامل خطر شناخته شده عبارتاند از:
جنسیت
سرطان روده کوچک در مردان کمی بیشتر از زنان رخ میدهد.
سن
سرطان روده کوچک بیشتر در افراد مسن رخ میدهد. این سرطانها اغلب در افراد ۶۰ و ۷۰ساله یافت میشوند.
نژاد/قومیت
در ایالات متحده، آمریکاییهای آفریقاییتبار بیشتر از افراد سایر نژادها/قومیتها به این سرطانها مبتلا میشوند.
مصرف سیگار و الکل
برخی مطالعات افزایش خطر را با سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل نشان دادهاند، اما همه مطالعات این را نشان ندادهاند.
رژیم غذایی
برخی تحقیقات نشان دادهاند که رژیمهای غذایی سرشار از گوشت قرمز و غذاهای نمکسود شده یا دودی ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهند.
بیماری سلیاک
برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک، خوردن گلوتن (پروتئینی که در گندم و برخی دیگر از انواع غلات یافت میشود) باعث میشود سیستم ایمنی بدن به پوشش روده حمله کند. افراد مبتلا به بیماری سلیاک در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نوع خاصی از لنفوم روده به نام لنفوم سلول T مرتبط با انتروپاتی هستند. همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک در آنها افزایش یابد.
سرطان روده بزرگ
افرادی که سرطان روده بزرگ داشتهاند، خطر ابتلا به سرطان روده کوچک در آنها افزایش مییابد. این میتواند به دلیل عوامل خطر مشترک باشد.
بیماری کرون
کرون وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی به دستگاه گوارش (GI) حمله میکند. این بیماری میتواند هر بخشی از دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار دهد، اما اغلب قسمت پایینی روده کوچک را تحت تأثیر قرار میدهد. افراد مبتلا به این بیماری خطر بسیار بیشتری برای ابتلا به سرطان روده کوچک (بهویژه آدنوکارسینوم) دارند. این سرطانها اغلب در ایلئوم (آخرین قسمت روده کوچک، نزدیک روده بزرگ) دیده میشوند.
سندرمهای ارثی
افرادی که بیماریهای ارثی خاصی دارند، خطر ابتلا به سرطان روده کوچک (عمدتاً آدنوکارسینوم) در آنها بیشتر است.
پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP)
در این بیماری، تعداد زیادی (اغلب صدها) پولیپ در روده بزرگ و راستروده ایجاد میشود. اگر روده بزرگ برداشته نشود، یک یا چند مورد از این پولیپها سرطانی میشوند. پولیپها همچنین میتوانند در معده و روده کوچک ایجاد شوند و میتوانند منجر به سرطان در این نواحی شوند. در FAP، بیشتر سرطانهای روده کوچک در دوازدهه یافت میشوند. این بیماری ناشی از یک تغییر غیرطبیعی (جهش) در ژن APC است و بیشتر در بخش سرطان کولورکتال مورد بحث قرار گرفته است.
سندرم لینچ (سرطان کولورکتال غیرپولیپی ارثی یا HNPCC)
در بیشتر موارد، این اختلال ناشی از نقص در یکی از چندین ژن ترمیم عدم تطابق (MMR)، مانند MLH1 ،MSH2 ،MSH6 ،PMS1 یا PMS2 است. داشتن یک نسخه غیرطبیعی از هر یک از این ژنها، توانایی بدن در ترمیم آسیب به DNA را کاهش میدهد. این امر منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و روده کوچک و همچنین خطر بالای ابتلا به سرطان آندومتر و تخمدان میشود. این وضعیت همچنین در سرطان کولورکتال مورد بحث قرار گرفته است.
پوتز – جگرز (PJS)
افراد مبتلا به این بیماری، علاوهبر بینی، در رودهها و سایر نواحی بدن از جمله بینی، مجاری هوایی ریهها و مثانه نیز دچار پولیپ میشوند. همچنین ممکن است لکههای تیرهرنگ ککومک مانند روی لبها، داخل گونهها و سایر نواحی بدن داشته باشند. سندرم PJS میتواند خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان، از جمله آدنوکارسینوم روده کوچک را افزایش دهد. این سندرم در اثر جهش در ژن STK11 (LKB1) ایجاد میشود.
پولیپوز مرتبط با MUTYH
افراد مبتلا به این سندرم دچار پولیپهای روده بزرگ میشوند که اگر روده بزرگ برداشته نشود، تقریباً همیشه سرطانی میشوند. همچنین ممکن است در روده کوچک نیز پولیپ ایجاد شود و خطر ابتلا به سرطان روده کوچک در آنها افزایش یابد. افراد مبتلا به این سندرم همچنین میتوانند به سرطان پوست، تخمدان (در زنان) و مثانه مبتلا شوند. این سندرم ناشی از جهش در ژن MUTYH است.
فیبروز کیستیک (CF)
افراد مبتلا به این بیماری مشکلات شدید ریوی دارند. اغلب، در فرد مبتلا به CF، لوزالمعده نمیتواند آنزیمهایی را که غذا را تجزیه میکنند تا جذب شود، تولید کند. افراد مبتلا به CF در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده کوچک هستند. یک کودک برای ابتلا به این بیماری باید دو نسخه غیرطبیعی از ژن CFTR (یکی از هر والد) داشته باشد.

مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااینحال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روشهای سالمتری، ابراز کنید.

مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیصدادهشده و همچنین بهبودیافتگان نگرانیهای مشترکی دارند. با تیم مراقبتهای سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.

خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر میکنید یا خود را چگونه میبینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، میتواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه میبینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگارهتان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.