داروهای درمانی هدفمند برای لوسمی میلوئید مزمن
زمان تقریبی مطالعه
۱۱ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
داروهای درمانی هدفمند برای لوسمی میلوئید مزمن
سلول‌های لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) حاوی یک ژن غیر طبیعی به نام BCR-ABL هستند که در سلول‌های طبیعی یافت نمی‌شود. این ژن پروتئینی به نام BCR-ABL می‌سازد که باعث رشد و تکثیر سلول‌های CML خارج از کنترل می‌شود. BCR-ABL نوعی پروتئین است که به نام تیروزین کیناز شناخته می‌شود.
داروهای شناخته شده به‌عنوان مهارکننده‌های تیروزین کیناز (TKIs) که BCR-ABL را هدف قرار می‌دهند، رایج‌ترین درمان برای CML هستند.
TKIهایی که می‌توانند برای درمان CML استفاده شوند عبارت‌اند از:
- ایماتینیب (Gleevec)
- داساتینیب (اسپرایسل)
- نیلوتینیب (Tasigna)
- بوسوتینیب (Bosulif)
- پوناتینیب (Iclusig)
- آسسیمینیب (Scemblix)
به نظر می‌رسد این داروها زمانی که CML در فاز مزمن است، بهترین عملکرد را دارند، اما برخی از آنها می‌توانند به افراد مبتلا به بیماری پیشرفته‌تر (فازهای تسریع شده یا انفجاری) نیز کمک کنند.
در اکثر افراد، به نظر نمی‌رسد که TKIs باعث از بین رفتن لوسمی برای همیشه می‌شود، بنابراین این داروها باید به طور نامحدود مصرف شوند. اما برای برخی از افرادی که پاسخ‌های بسیار خوب و طولانی‌مدت به درمان دارند، ممکن است بتوان مصرف این داروها را متوقف کرد یا حداقل دوز را کاهش داد. (برای کسب اطلاعات بیشتر به درمان لوسمی میلوئید مزمن بر اساس فاز مراجعه کنید.)
این داروها قرص‌هایی هستند که در خانه مصرف می‌کنید. برای به دست آوردن بهترین نتایج، مهم است که آنها را دقیقاً همان‌طور که پزشک به شما می‌گوید مصرف کنید. نادیده گرفتن قرص‌ها یا تنظیم دوز می‌تواند بر روش درمان TKI تأثیر بگذارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی مدیریت بهترین درمان‌های سرطانی که در خانه مصرف می‌کنید، به دریافت شیمی درمانی خوراکی یا موضعی مراجعه کنید.
TKIها می‌توانند تداخلات جدی با برخی داروها، مکمل های بدون نسخه و حتی برخی غذاها (مانند گریپ فروت و انار) داشته باشند. مطمئن باشید که پزشک شما همیشه فهرستی به روز از همه چیزهایی که مصرف می‌کنید، شامل داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و مکمل های گیاهی دارد. و حتما قبل از شروع هر داروی جدیدی با پزشک خود مشورت کنید تا از بی‌خطر بودن آن مطمئن شوید.
همچنین درک این نکته مهم است که تمام TKIها در صورت مصرف در دوران بارداری می‌توانند به جنین آسیب برسانند.
ایماتینیب
ایماتینیب (Gleevec) اولین دارویی بود که به‌طور خاص پروتئین تیروزین کیناز BCR-ABL را هدف قرار داد و گاهی اوقات اولین دارویی است که در افراد مبتلا به CML آزمایش می‌شود.
اکثر افراد مبتلا به CML به درمان با ایماتینیب پاسخ می‌دهند و این پاسخ‌ها اغلب سال‌ها طول می‌کشد.
ایماتینیب معمولاً یک بار در روز به صورت خوراکی به همراه غذا مصرف می‌شود.
عوارض جانبی ایماتینیب
عوارض جانبی رایج می‌تواند شامل اسهال، حالت تهوع، درد عضلانی و خستگی باشد. اینها عموماً خفیف هستند. برخی افراد بثورات پوستی خارش‌دار دارند. اکثر این علائم در صورت نیاز قابل درمان هستند.
یکی دیگر از عوارض جانبی رایج تجمع مایع در اطراف چشم‌ها، پاها یا شکم (شکم) است. در موارد نادر، مایع ممکن است در ریه‌ها یا اطراف قلب جمع شود که می‌تواند باعث مشکلات تنفسی شود. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که برخی از این تجمع مایع ممکن است در اثر اثرات دارو بر قلب ایجاد شود، اگرچه این امر نادر است. هنوز مشخص نیست که این چقدر جدی است یا اگر درمان متوقف شود ممکن است از بین برود. اگر این دارو را مصرف می‌کنید، اگر متوجه افزایش ناگهانی وزن یا تجمع مایع در هر نقطه از بدن یا مشکل تنفسی شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است تعداد گلبول‌های سفید و پلاکت خون فرد کاهش یابد. وقتی این اتفاق در ابتدای درمان می‌افتد، ممکن است به این دلیل باشد که سلول‌های خون‌ساز که اینها را می‌سازند، بخشی از فرایند لوسمی هستند. در این صورت، سلول‌های خون‌ساز طبیعی کنترل می‌شوند و شمارش خون به‌مرور زمان شروع به افزایش می‌کند.
ممکن است پزشک به شما بگوید که اگر شمارش خون شما خیلی کم شد، مصرف دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید. این ممکن است در مراحل بعدی درمان نیز اتفاق بیفتد. پزشک ممکن است دوز ایماتینیب را کاهش دهد تا ببیند آیا شمارش خون شما بهبود می‌یابد یا خیر.
در برخی افراد، ایماتینیب به‌مرور زمان از کار می‌افتد. این مقاومت به ایماتینیب معروف است. به نظر می‌رسد مقاومت به ایماتینیب ناشی از تغییرات در ژن‌های سلول‌های CML باشد. گاهی اوقات می‌توان با افزایش دوز ایماتینیب بر این مقاومت غلبه کرد، اما برخی از افراد ممکن است نیاز داشته باشند که داروی دیگری مانند یکی از TKIهای دیگر را تغییر دهند.
داساتینیب
Dasatinib (Sprycel) TKI دیگری است که پروتئین BCR-ABL را هدف قرار می‌دهد.
این دارو قرصی است که یک بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می‌شود.
داساتینیب را می‌توان به عنوان اولین درمان برای CML استفاده کرد، اما همچنین می‌تواند برای افرادی که به دلیل عوارض جانبی یا به دلیل اینکه ایماتینیب کار نمی‌کند نمی‌توانند ایماتینیب مصرف کنند، مفید باشد.
عوارض جانبی داساتینیب
عوارض جانبی احتمالی داساتینیب مشابه اثرات جانبی ایماتینیب است، از جمله تجمع مایعات، کاهش تعداد سلول‌های خونی، حالت تهوع، اسهال و بثورات پوستی.
یک عارضه جانبی جدی که می‌تواند با این دارو رخ دهد، تجمع مایع در اطراف ریه است (به نام پلورال افیوژن). این عارضه جانبی در بیمارانی که دو بار در روز داساتینیب مصرف می‌کنند، شایع‌تر است. مایع را می‌توان با یک سوزن تخلیه کرد، اما می‌تواند دوباره جمع شود و ممکن است نیاز به کاهش دوز داساتینیب داشته باشد.
نیلوتینیب
Nilotinib (Tasigna) TKI دیگری است که پروتئین BCR-ABL را هدف قرار می‌دهد. این دارو را می‌توان به عنوان اولین درمان برای CML استفاده کرد و همچنین می‌تواند برای افرادی که نمی‌توانند ایماتینیب مصرف کنند یا CML دیگر به آن پاسخ نمی‌دهد استفاده شود.
به صورت قرص مصرف می‌شود. افرادی که از آن استفاده می‌کنند نباید ۲ ساعت قبل از مصرف نیلوتینیب و یک ساعت بعد از مصرف آن غذا بخورند.
عوارض جانبی نیلوتینیب
عوارض جانبی نیلوتینیب می‌تواند شامل تجمع مایعات، کاهش تعداد سلول‌های خونی، حالت تهوع، اسهال، بثورات پوستی و برخی تغییرات شیمیایی خون باشد که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند (به‌عنوان مثال، سطوح پایین پتاسیم و منیزیم). این می‌تواند باعث افزایش قند خون و پانکراتیت شود، اما این اتفاق نادر است.
این دارو همچنین می‌تواند بر ریتم قلب تأثیر بگذارد و باعث ایجاد بیماری به نام سندرم QT طولانی‌مدت شود. این معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند، اما می‌تواند جدی یا حتی کشنده باشد. به همین دلیل، بیماران باید قبل از شروع نیلوتینیب و سپس مجدداً در حین درمان، نوار قلب (EKG) انجام دهند. این مشکل ریتم قلب گاهی اوقات می‌تواند ناشی از تداخل نیلوتینیب با سایر داروها یا مکمل‌ها باشد، بنابراین بسیار مهم است که مطمئن شوید پزشک سرطان شما در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها، گیاهان و مکمل‌ها، اطلاع دارد. همچنین باید قبل از شروع هر داروی جدیدی با پزشک خود مشورت کنید تا از بی‌خطر بودن آن مطمئن شوید.
بوسوتینیب
Bosutinib (Bosulif) TKI دیگری است که پروتئین BCR-ABL را هدف قرار می‌دهد. این یک گزینه به عنوان اولین درمان برای CML است، اما اگر TKI دیگری دیگر کار نمی‌کند، می‌توان از آن استفاده کرد.
این دارو به صورت قرص همراه غذا یک بار در روز مصرف می‌شود.
عوارض جانبی بوسوتینیب
عوارض جانبی شایع می‌تواند شامل اسهال، تهوع، استفراغ، درد شکم (شکم)، بثورات پوستی، تب، خستگی و تعداد کم گلبول‌های خون (از جمله تعداد کم پلاکت‌ها، تعداد کم گلبول‌های قرمز خون، و تعداد کم گلبول‌های سفید خون) باشد. در موارد کمتر، این دارو همچنین می‌تواند مشکلاتی با احتباس مایعات، آسیب کبدی و واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. پزشک شما به‌طور منظم نتایج آزمایش خون شما را بررسی می‌کند تا مشکلات کبد و شمارش خون پایین شما را بررسی کند.
پوناتینیب
پوناتینیب (Iclusig) یک TKI است که پروتئین BCR-ABL را هدف قرار می‌دهد. از آنجایی که این دارو می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، تنها در صورتی استفاده می‌شود که سایر TKIها کار نکنند یا سلول‌های لوسمی دارای تغییر ژنی به نام جهش T315I باشند. پوناتینیب علیه سلول‌های CML که دارای این جهش هستند، عمل می‌کند.
این دارو قرصی است که یک بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می‌شود.
عوارض جانبی پوناتینیب
عوارض جانبی می‌تواند شامل درد شکم (شکم)، سردرد، بثورات پوستی یا سایر مشکلات پوستی و خستگی باشد. فشار خون بالا نیز نسبتاً رایج است و ممکن است نیاز به درمان با داروهای فشار خون داشته باشد.
همچنین خطر لخته شدن خون جدی وجود دارد که می‌تواند منجر به حملات قلبی شود و سکته مغزی یا انسداد عروق و وریدهای بازوها و پاها. به ندرت، لخته‌های خون در بیمارانی که این دارو را مصرف می‌کنند، گردش خون را قطع کرده و منجر به نیاز به قطع شدن بازو یا پا می‌شود. برای درمان این لخته‌های خون ممکن است به جراحی یا روش دیگری نیاز باشد. خطر لخته شدن خون جدی در بیماران مسن بیشتر است. کسانی که عوامل خطر خاصی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت دارند و کسانی که قبلاً حمله قلبی، سکته مغزی یا گردش خون ضعیف داشته‌اند.
در موارد کمتر، این دارو همچنین می‌تواند عضله قلب را تضعیف کند و منجر به وضعیتی به نام نارسایی احتقانی قلب (CHF) شود. همچنین می‌تواند باعث مشکلات کبدی، از جمله نارسایی کبد، و همچنین پانکراتیت (التهاب پانکراس که می‌تواند منجر به درد شدید شکم، حالت تهوع و استفراغ شود) شود.
آسسیمینیب
Asciminib (Scemblix) بخش متفاوتی از پروتئین BCR-ABL را نسبت به سایر TKIها هدف قرار می‌دهد.
این دارو را می‌توان به عنوان اولین درمان برای CML فاز مزمن استفاده کرد، یا اگر TKIهای دیگر قبلاً آزمایش شده باشند یا اگر سلول‌های لوسمی دارای یک تغییر ژنی به نام جهش T315I هستند، می‌تواند استفاده شود. آسسیمینیب علیه سلول‌های CML که دارای جهش T315I هستند، عمل می‌کند.
این دارو یک قرص در روز یا دو بار در روز بسته به دوز مصرفی است.
عوارض جانبی آسسیمینیب
شایع‌ترین عوارض جانبی آسسیمینیب شامل احساس خستگی، حالت تهوع، اسهال، درد مفاصل و عضلات، بثورات پوستی و عفونت مجاری هوایی فوقانی است. همچنین ممکن است باعث تغییراتی در عملکرد خون شما شود، مانند تعداد کم پلاکت، افزایش تری گلیسیرید، کاهش تعداد گلبول‌های سفید و قرمز خون و عملکرد غیر طبیعی کلیه.
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.
مکمل‌های غذایی چیست؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گسترده‌ای از محصولات از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و غیره اشاره دارد. می‌توانید مکمل‌های غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونه‌های مکمل‌های رایج عبارت‌اند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.
فعالیت بدنی و فرد مبتلا به سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که برای اکثر افراد ورزش قبل، حین و بعد از درمان سرطان ایمن و مفید است. این می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شما و همچنین انرژی‌ای که برای انجام کارهایی که دوست دارید کمک کند. فعالیت بدنی همچنین ممکن است به شما کمک کند تا با عوارض جانبی درمان کنار بیایید و احتمالاً خطر ابتلا به سرطان‌های جدید را در آینده کاهش دهید. زمان زیادی که صرف استراحت یا نشستن می‌شود می‌تواند باعث از دست دادن عملکرد بدن، ضعف عضلانی و کاهش دامنه حرکتی شود.