سرطان تیروئید: عوامل خطر
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان تیروئید: عوامل خطر
عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلای فرد به سرطان را افزایش دهد. اگرچه عوامل خطر اغلب بر پیشرفت سرطان تأثیر میگذارند، اما بیشتر آنها مستقیماً باعث سرطان نمیشوند. برخی از افراد با چندین عامل خطر هرگز به سرطان مبتلا نمیشوند، درحالیکه برخی دیگر که هیچ فاکتور خطر شناخته شدهای ندارند، دچار سرطان میشوند. دانستن عوامل خطر و صحبت در مورد آنها با پزشک ممکن است به شما کمک کند شیوه زندگی و انتخابهای مراقبت سلامتی آگاهانهتری داشته باشید.
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در فرد افزایش دهد:
جنسیت. زنان به ۳ مورد از هر ۴ سرطان تیروئید مبتلا میشوند.
سن. سرطان تیروئید ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما حدود دو سوم موارد در افراد بین ۲۰ تا ۵۵ سال دیده میشود. سرطان تیروئید آناپلاستیک معمولاً پس از ۶۰ سالگی تشخیص داده میشود. سرطان مدولاری تیروئید (MTC)، به خصوص اگر حامل جهش پروتوآنکوژن RET باشند (به زیر مراجعه کنید).
ژنتیک. برخی از انواع سرطان تیروئید با ژنتیک مرتبط هستند. در زیر برخی از حقایق کلیدی در مورد این بیماری، ژنها و سابقه خانوادگی آورده شده است. اگر علاقهمند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطر ژنتیکی شخصی خود هستید، مقاله این وبسایت در مورد انجام آزمایش ژنتیک را مطالعه کنید.
یک انکوژن غیر طبیعی RET که میتواند از والدین به فرزند منتقل شود، ممکن است باعث MTC شود. یک ناهنجاری را میتوان تغییر یا جهش نیز نامید. همه افراد دارای انکوژن RET تغییریافته به سرطان مبتلا نمیشوند. آزمایش خون و آزمایشهای ژنتیکی میتواند ژن را تشخیص دهد. هنگامی که انکوژن RET تغییریافته شناسایی شد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن غده تیروئید قبل از ایجاد سرطان توصیه کند. افراد مبتلا به MTC تشویق میشوند تا آزمایشهای ژنتیکی را برای تعیین وجود جهش پروتوآنکوژن RET انجام دهند. در این صورت آزمایش ژنتیکی والدین، خواهر و برادر و فرزندان توصیه میشود.
سابقه خانوادگی MTC خطر ابتلا را در فرد افزایش میدهد.
افراد مبتلا به سندرم MEN2 نیز در معرض خطر ابتلا به انواع دیگر سرطانها هستند.
سابقه خانوادگی پولیپهای پیشسرطانی در کولون که بخشی از روده بزرگ است، خطر ابتلا به سرطان تیروئید پاپیلاری را افزایش میدهد.
قرارگیری در معرض تشعشع. قرار گرفتن در معرض سطوح متوسط تابش به سروگردن ممکن است خطر ابتلا به سرطانهای تیروئید پاپیلاری و فولیکولی را افزایش دهد. اینگونه منابع در معرض قرار گرفتن عبارتاند از:
درمانهای اشعه ایکس با دوز کم تا متوسط قبل از سال ۱۹۵۰ برای درمان کودکان مبتلا به آکنه، التهاب لوزهها و سایر مشکلات سروگردن استفاده میشد.
پرتودرمانی برای لنفوم هوچکین یا سایر اشکال لنفوم در سروگردن.
قرار گرفتن در معرض ید رادیواکتیو که I-131 یا RAI نیز نامیده میشود، بهویژه در دوران کودکی.
قرار گرفتن در معرض تشعشعات یونیزان، از جمله ریزش رادیواکتیو ناشی از آزمایش سلاحهای اتمی در طول دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ و ریزش نیروگاههای هستهای. بهعنوان مثال میتوان به حادثه نیروگاه هستهای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ و زلزله سال ۲۰۱۱ که به نیروگاههای هستهای فوکوشیما، ژاپن آسیب رساند، اشاره کرد. منبع دیگر انتشار زیستمحیطی I-131 از کارخانههای تولید سلاح اتمی است.
رژیم غذایی کم ید. ید برای عملکرد طبیعی تیروئید مورد نیاز است. در ایالات متحده، برای کمک به جلوگیری از مشکلات تیروئید، ید به نمک اضافه میشود.
نژاد. افراد سفیدپوست و آسیاییها بیشتر در معرض ابتلا به سرطان تیروئید هستند، اما این بیماری میتواند افراد از هر نژاد و قومیتی را درگیر کند.
سرطان پستان. یک مطالعه اخیر نشان داد که بهبودیافتگان سرطان سینه ممکن است خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان تیروئید داشته باشند، بهویژه در ۵ سال اول پس از تشخیص و برای افرادی که سرطان سینه در سنین پایینتر تشخیص داده شده است. این یافته همچنان توسط محققان مورد بررسی قرار میگیرد.

گوشتهای فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشتهای فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشتها شامل گوشت اغذیهفروشی در ساندویچ مانند هاتداگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجهبه رایج بودن گوشتهای فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.

خواب بهتر زمانی که بیخوابی مرتبط با سرطان دارید
بیخوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بیخوابی میتواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بیخوابی را تجربه میکنند و متوجه میشوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر میشود. تجربه بیخوابی در طول سرطان میتواند منجر به احساس ناخوشی و بیقراری در طول روز شود.

مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااینحال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روشهای سالمتری، ابراز کنید.