سرطان تیروئید: عوامل خطر
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان تیروئید: عوامل خطر
عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلای فرد به سرطان را افزایش دهد. اگرچه عوامل خطر اغلب بر پیشرفت سرطان تأثیر میگذارند، اما بیشتر آنها مستقیماً باعث سرطان نمیشوند. برخی از افراد با چندین عامل خطر هرگز به سرطان مبتلا نمیشوند، درحالیکه برخی دیگر که هیچ فاکتور خطر شناخته شدهای ندارند، دچار سرطان میشوند. دانستن عوامل خطر و صحبت در مورد آنها با پزشک ممکن است به شما کمک کند شیوه زندگی و انتخابهای مراقبت سلامتی آگاهانهتری داشته باشید.
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در فرد افزایش دهد:
جنسیت. زنان به ۳ مورد از هر ۴ سرطان تیروئید مبتلا میشوند.
سن. سرطان تیروئید ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما حدود دو سوم موارد در افراد بین ۲۰ تا ۵۵ سال دیده میشود. سرطان تیروئید آناپلاستیک معمولاً پس از ۶۰ سالگی تشخیص داده میشود. سرطان مدولاری تیروئید (MTC)، به خصوص اگر حامل جهش پروتوآنکوژن RET باشند (به زیر مراجعه کنید).
ژنتیک. برخی از انواع سرطان تیروئید با ژنتیک مرتبط هستند. در زیر برخی از حقایق کلیدی در مورد این بیماری، ژنها و سابقه خانوادگی آورده شده است. اگر علاقهمند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطر ژنتیکی شخصی خود هستید، مقاله این وبسایت در مورد انجام آزمایش ژنتیک را مطالعه کنید.
یک انکوژن غیر طبیعی RET که میتواند از والدین به فرزند منتقل شود، ممکن است باعث MTC شود. یک ناهنجاری را میتوان تغییر یا جهش نیز نامید. همه افراد دارای انکوژن RET تغییریافته به سرطان مبتلا نمیشوند. آزمایش خون و آزمایشهای ژنتیکی میتواند ژن را تشخیص دهد. هنگامی که انکوژن RET تغییریافته شناسایی شد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن غده تیروئید قبل از ایجاد سرطان توصیه کند. افراد مبتلا به MTC تشویق میشوند تا آزمایشهای ژنتیکی را برای تعیین وجود جهش پروتوآنکوژن RET انجام دهند. در این صورت آزمایش ژنتیکی والدین، خواهر و برادر و فرزندان توصیه میشود.
سابقه خانوادگی MTC خطر ابتلا را در فرد افزایش میدهد.
افراد مبتلا به سندرم MEN2 نیز در معرض خطر ابتلا به انواع دیگر سرطانها هستند.
سابقه خانوادگی پولیپهای پیشسرطانی در کولون که بخشی از روده بزرگ است، خطر ابتلا به سرطان تیروئید پاپیلاری را افزایش میدهد.
قرارگیری در معرض تشعشع. قرار گرفتن در معرض سطوح متوسط تابش به سروگردن ممکن است خطر ابتلا به سرطانهای تیروئید پاپیلاری و فولیکولی را افزایش دهد. اینگونه منابع در معرض قرار گرفتن عبارتاند از:
درمانهای اشعه ایکس با دوز کم تا متوسط قبل از سال ۱۹۵۰ برای درمان کودکان مبتلا به آکنه، التهاب لوزهها و سایر مشکلات سروگردن استفاده میشد.
پرتودرمانی برای لنفوم هوچکین یا سایر اشکال لنفوم در سروگردن.
قرار گرفتن در معرض ید رادیواکتیو که I-131 یا RAI نیز نامیده میشود، بهویژه در دوران کودکی.
قرار گرفتن در معرض تشعشعات یونیزان، از جمله ریزش رادیواکتیو ناشی از آزمایش سلاحهای اتمی در طول دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ و ریزش نیروگاههای هستهای. بهعنوان مثال میتوان به حادثه نیروگاه هستهای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ و زلزله سال ۲۰۱۱ که به نیروگاههای هستهای فوکوشیما، ژاپن آسیب رساند، اشاره کرد. منبع دیگر انتشار زیستمحیطی I-131 از کارخانههای تولید سلاح اتمی است.
رژیم غذایی کم ید. ید برای عملکرد طبیعی تیروئید مورد نیاز است. در ایالات متحده، برای کمک به جلوگیری از مشکلات تیروئید، ید به نمک اضافه میشود.
نژاد. افراد سفیدپوست و آسیاییها بیشتر در معرض ابتلا به سرطان تیروئید هستند، اما این بیماری میتواند افراد از هر نژاد و قومیتی را درگیر کند.
سرطان پستان. یک مطالعه اخیر نشان داد که بهبودیافتگان سرطان سینه ممکن است خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان تیروئید داشته باشند، بهویژه در ۵ سال اول پس از تشخیص و برای افرادی که سرطان سینه در سنین پایینتر تشخیص داده شده است. این یافته همچنان توسط محققان مورد بررسی قرار میگیرد.

تغییر طعم و بو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو میشوند. این تغییرات میتواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث میشود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو میتواند خوردن را سختتر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی میتواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.

نشانههای استرس روانی
استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواستهای است که بهعنوان یک چالش یا مانع دیده میشود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاهمدت را انگیزهبخش میدانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااینحال، استرس زیاد گاهی اوقات میتواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، بهخصوص اگر استرس خود را بهخوبی مدیریت نکنید.

مهارت های مقابله با افسردگی
حتی با درمانهایی مانند داروهای ضدافسردگی یا رواندرمانی، داشتن استراتژیهای اضافی برای مقابله با افسردگی مفید است. مکانیسمهای خودتنظیمی و مقابلهای نقش اساسی در درمان دارند. آنها میتوانند تسکین دهند و اثربخشی سایر مداخلات را افزایش دهند. این مقاله ۲۲ مهارت مقابله با افسردگی شامل راهبردهای درمانی، فیزیکی، عاطفی و اجتماعی را ارائه میدهد.