مدارا با احساس گناه
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
مقابله با احساس گناه
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، احساس گناه می‌کنند. احساس گناه، احساس سرزنش و پشیمانی است که معمولاً پذیرفتن و ابراز آن، سخت است. احساس گناه، اغلب، افراد را وادار می‌کند که سناریوهای “چه می‌شد اگر” و “اگر فقط” را در ذهن خود تکرار کنند تا بفهمند که چه کاری می‌توانستند، متفاوت انجام دهند.
افراد مبتلا به سرطان ممکن است در زمان‌های مختلف به دلایل مختلف احساس گناه کنند. برای مثال، ممکن است احساس گناه کنید زیرا:
• اگر زودتر متوجه علائم شده بودید یا زودتر به پزشک مراجعه می‌کردید.
• نگران این هستید که سربار خانواده یا مراقبان خود باشید.
• درمانی که دریافت کردید آنطور که انتظار داشتید عمل نکرد.
• سرطان با هزینه‌های مالی همراه است یا باعث می‌شود که شما زمانی را برای درمان دور از کار بگذرانید.
• شما از سرطان بهبود یافته‌اید درحالی‌که دیگران موفق نشدند. به این “احساس گناه بهبودیافتگان” نیز می‌گویند.
• شما خود را سرزنش می‌کنید یا از انتخاب‌های سبک زندگی و عادت‌هایی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش داده باشند، خجالت بکشید یا پشیمان باشید.
خانواده، دوستان و مراقبان مبتلایان به سرطان نیز، ممکن است احساس گناه کنند زیرا:
• سالم هستند درحالی‌که فردی در خانواده‌شان، بیمار است
• قادر به کمک بیشتری نیستند
• نمی‌توانند فرد مبتلا به سرطان را سالم‌تر کنند
• خودشان احساس استرس یا غمگینی می‌کنند
کنارآمدن با احساس گناه
احساس گناه رایج است، اما فکر کردن مداوم به احساس گناه، سالم نیست. احساس گناه بسیار، در مورد رویدادهایی که از کنترل شما خارج هستند و ناتوانی در کنارگذاشتن احساس گناه، می‌تواند منجر به افسردگی شود. اگرچه افسردگی، در میان افراد مبتلا به سرطان شایع‌تر است، اما نباید آن را بخشی طبیعی از زندگی با سرطان در نظر گرفت. در مورد علائم و نشانه‌های افسردگی و نحوه دریافت کمک بیشتر بیاموزید.
رهاکردن احساس گناه
رهاکردن احساس گناه می‌تواند، به بهبود رفاه و توانایی شما برای مقابله با سرطان کمک کند. نکات زیر را برای کاهش احساس گناه در نظر بگیرید:
• به یاد داشته باشید که سرطان تقصیر شما یا هیچ‌کس دیگری نیست. کارشناسان به طور کامل نمی‌دانند که چرا اکثر انواع سرطان ایجاد می‌شوند. گاهی اوقات افراد مبتلا به سرطان در مورد سبک زندگی خاص و برخی عادت‌ها، مانند سیگارکشیدن، احساس گناه می‌کنند. اما مهم است که اشتباهاتی را که فکر می‌کنید در گذشته مرتکب شده‌اید رها کنید و خود و دیگران را ببخشید.
• بدانید که احساس گناه شما دائمی نیست. درست مانند تمام احساسات دشواری که با تشخیص سرطان ایجاد می‌شوند، احساس گناه شما در طول زمان تغییر می‌کند.
• احساسات خود را به اشتراک بگذارید. در مورد احساس گناهی که تجربه می‌کنید، با فردی که به آنها اعتماد دارید یا با مشاور یا مددکار اجتماعی صحبت کنید.
• به گروه پشتیبانی بپیوندید. عضویت در این گروه، به اکثر مردم کمک می‌کند که بدانند دیگران در موقعیت آنها بوده‌اند و احساسات مشابهی مانند احساس گناه را تجربه کرده‌اند. درباره گروه‌های پشتیبانی و نحوه پیدا کردن گروه مناسب برای خود بیشتر بیاموزید.
• روی بخش‌های مثبت زندگی‌تان تمرکز کنید که به‌خاطر آنها سپاسگزار هستید. فعالیت‌هایی را بیابید که به شما کمک می‌کند آرامش یافته و احساس خوبی داشته باشید. کارهایی را انجام دهید که از آنها لذت می‌برید، مانند دیدن یک دوست یا تماشای یک فیلم خنده‌دار.
• راه‌های سالم دیگری برای بیان احساسات خود بیابید. از طریق فعالیت‌های خلاقانه‌ای که از آنها لذت می‌برید، مانند موسیقی یا هنر، احساس خود را نشان دهید. یا افکار و احساسات خود را بنویسید.
گوشت‌های فراوری شده و خطر ابتلا به سرطان
برای بسیاری از افراد، گوشت‌های فراوری شده جزء اصلی رژیم غذایی آنهاست. این گوشت‌ها شامل گوشت اغذیه‌فروشی در ساندویچ مانند هات‌داگ، پپرونی روی پیتزا، سالامی و بیکن و انواع سوسیس و کالباس هستند. باتوجه‌به رایج بودن گوشت‌های فراوری شده، آیا دلیلی وجود دارد که در مورد اثرات احتمالی آنها بر سلامت، از جمله پتانسیل آنها برای افزایش خطر ابتلا به سرطان، نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه بله است.
خواب بهتر زمانی که بی‌خوابی مرتبط با سرطان دارید
بی‌خوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بی‌خوابی می‌تواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بی‌خوابی را تجربه می‌کنند و متوجه می‌شوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر می‌شود. تجربه بی‌خوابی در طول سرطان می‌تواند منجر به احساس ناخوشی و بی‌قراری در طول روز شود.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.