درمان تومورهای استرومایی تخمدان به تفکیک مرحله
زمان تقریبی مطالعه
۳ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
درمان تومورهای استرومایی تخمدان به تفکیک مرحله
مرحله I
تمام تومورهای استرومایی مرحله I با جراحی برای برداشتن تخمدان همراه با تومور درمان می شوند. اکثر زنان مبتلا به تومورهای مرحله I پس از عمل به‌دقت تحت نظر هستند و نیازی به درمان بیشتر ندارند. با این حال، برخی از تومورهای مرحله I بیشتر احتمال دارد بعد از جراحی عود کنند، به‌عنوان مثال:
- تومورهای بسیار بزرگ
- تومورهایی که کیست باز شد (پارگی)
- تومورهای با تمایز ضعیف (که به آن درجه بالا نیز می‌گویند – سلول‌های سرطانی هنگام بررسی در آزمایشگاه مانند بافت طبیعی به نظر نمی‌رسند).
گفته می‌شود که این سرطان‌ها در معرض خطر بالایی برای عود هستند. زنان مبتلا به سرطان استرومای مرحله اول پرخطر ۲ گزینه بعد از جراحی دارند: مشاهده (از نزدیک تحت نظر باشند) یا شیمی‌درمانی (شیمی‌درمانی).
مراحل II، III و IV
این سرطان‌ها با جراحی برای برداشتن تخمدان همراه با تومور درمان می شوند. در صورت نیاز، از جراحی نیز برای مرحله بندی و کاهش حجم سرطان استفاده می‌شود. این ممکن است با شیمی‌درمانی یا هورمون‌درمانی دنبال شود. اغلب، شیمی‌درمانی مورد استفاده همان نوع مورد استفاده برای درمان تومورهای سلول زاینده (PEB: سیس پلاتین، اتوپوزید و بلئومایسین) است. ترکیب کربوپلاتین و پاکلیتاکسل (تاکسول) نیز ممکن است استفاده شود. درمان هورمونی اغلب برای درمان تومورهای استرومایی پیشرفته در زنانی استفاده می‌شود که نمی‌توانند شیمی‌درمانی را تحمل کنند، اما می‌خواهند درمان را امتحان کنند. این ممکن است به معنای درمان با دارویی مانند لوپرولید (لوپرون) و گوسرلین (زولادکس)، داروی تاموکسیفن یا یک مهارکننده آروماتاز باشد. به‌ندرت، پرتودرمانی ممکن است یک گزینه باشد.
تومورهای استرومایی عودکننده
گفته می‌شود سرطانی که پس از درمان عود می‌کند، عودکننده است. این می‌تواند سال‌ها بعد برای تومورهای استرومایی اتفاق بیفتد. بااین‌حال، پیش‌آگهی (چشم‌انداز) همچنان ممکن است خوب باشد زیرا رشد آنها بسیار کند است. جراحی ممکن است تکرار شود. هر یک از رژیم‌های شیمی‌درمانی مورد استفاده در ابتدا می‌تواند برای درمان عود نیز استفاده شود. هورمون‌درمانی نیز گزینه ای برای درمان عود است. واقعاً یک درمان استاندارد برای سرطان عودکننده استرومایی وجود ندارد، بنابراین درمان به‌عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی نیز گزینه خوبی است. پرتودرمانی نیز گاهی اوقات ممکن است مفید باشد.
برای تومورهایی که هورمون تولید می‌کنند، سطح هورمون خون ممکن است به‌طور منظم پس از جراحی بررسی شود تا سطوح افزایش یافته‌ای که می‌تواند نشان‌دهنده بازگشت تومور باشد بررسی شود. سطح هورمونی به نام اینهیبین نیز می‌تواند با برخی از تومورهای استرومایی بالا برود و ممکن است برای بررسی عود مفید باشد.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.