درمان سرطان‌های اپیتلیال تهاجمی تخمدان به تفکیک مرحله

سرطان‌های مرحله III (شامل IIIA1، IIIA2، IIIB و IIIC) معمولاً مشابه سرطان‌های مرحله II درمان می‌شوند.

ابتدا سرطان با جراحی مرحله‌بندی می‌شود و تومور حجیم می‌شود (مانند مرحله II). رحم، هر دو لوله فالوپ، هر دو تخمدان و امنتوم (بافت چربی از بالای شکم نزدیک معده و روده) برداشته می‌شود. جراح همچنین سعی خواهد کرد تا حد امکان تومور را حذف کند. هدف این است که هیچ توموری قابل مشاهده یا توموری بزرگتر از ۱ سانتی متر باقی نماند. زمانی که به این هدف رسید، گفته می‌شود که سرطان به طور مطلوب کاهش یافته است. گاهی اوقات تومور روی روده در حال رشد است و برای از بین بردن سرطان باید قسمتی از روده برداشته شود. گاهی اوقات ممکن است قطعاتی از سایر اندام ها (مانند مثانه یا کبد) نیز برای خارج کردن سرطان برداشته شوند. هر چه تومور باقی‌مانده کوچکتر باشد، چشم انداز بهتری خواهد داشت.

پس از بهبودی پس از جراحی، شیمی‌درمانی ترکیبی داده می‌شود. ترکیبی که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد کربوپلاتین (یا سیس پلاتین) و یک تاکسان مانند پاکلیتاکسل (تاکسول) است که به مدت ۶ سیکل IV (در داخل ورید) داده می‌شود. داروی مورد نظر بواسیزوماب (آواستین) ممکن است همراه با شیمی‌درمانی نیز تجویز شود. (اگر اینطور باشد، معمولاً پس از شیمی‌درمانی تا حدود یک سال به تنهایی ادامه می‌یابد.)

گزینه دیگر این است که پس از جراحی، شیمی‌درمانی داخل شکمی (داخل صفاقی یا IP) همراه با شیمی‌درمانی داخل وریدی (IV) انجام دهید. شیمی‌درمانی IP معمولاً فقط در صورتی در نظر گرفته می‌شود که سرطان به طور مطلوب کاهش یافته باشد – اگر تومور زیادی در شکم باقی بماند، ممکن است به خوبی کار نکند.

پس از جراحی، و در حین و بعد از شیمی‌درمانی، آزمایش خون برای بررسی نشانگر تومور CA-125 انجام می‌شود تا ببینیم درمان چقدر خوب کار می‌کند. سی‌تی‌اسکن، اسکن PET-CT یا MRI نیز ممکن است انجام شود.

برای زنانی که به اندازه کافی سالم نیستند تا جراحی مرحله‌بندی کامل و کاهش حجم را انجام دهند، شیمی‌درمانی ممکن است به‌عنوان اولین درمان انجام شود. اگر شیمی‌درمانی مؤثر باشد و زن قوی‌تر شود، ممکن است جراحی برای از بین بردن توده سرطان انجام شود و اغلب شیمی‌درمانی بیشتری انجام می‌شود. اغلب، ۳ سیکل شیمی‌درمانی قبل از جراحی و حداقل ۳ دوره بعد از جراحی (در مجموع حداقل ۶ سیکل) انجام می‌شود. انجام شیمی‌درمانی قبل از جراحی نیز گاهی برای برخی از زنان مبتلا به سرطان‌های پیشرفته انتخابی است که اگر ابتدا جراحی انجام شود، احتمالاً به‌طور مطلوب از بین نمی‌رود.

درمان نگهدارنده: اگر پس از شیمی‌درمانی که شامل یک داروی پلاتین (سیس پلاتین یا کربوپلاتین) است، سرطان بسیار کوچک شده یا به نظر می‌رسدsکه از بین رفته است، پزشکان ممکن است درمان اضافی را برای برخی از زنان توصیه کنند. به این می‌گویند تعمیر و نگهداری درمان هدف آن از بین بردن سلول‌های سرطانی است که پس از درمان باقی‌مانده‌اند اما آن‌قدر کوچک هستند که در آزمایش‌ها دیده نمی‌شوند. هدف از درمان نگهدارنده جلوگیری از عود سرطان است. داروهایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارت‌اند از بواسیزوماب، نیراپاریب، روکاپاریب، و اولاپاریب.