درک سوگ و فقدان

اصطلاحات «غم»، «عزا» و «سوگ»، تفاوت‌های اندکی در معناهایشان دارند.

• اندوه: پاسخ عاطفی شما به تجربه فقدان است.
• سوگواری: فرایند سازگاری با زندگی پس از تجربه‌ فقدان است. نوع سوگواری، متأثر از جامعه، فرهنگ و مذهب شماست.
• سوگ: دوره زمانی است که شما غم و اندوه را تجربه می‌کنید.

نحوه واکنش شما به فقدان، می‌تواند بسیار متفاوت از واکنش دیگران باشد. همچنین می‌تواند در طول زمان، تغییر کند. ممکن است برخی از هیجانات، افکار، علائم فیزیکی و رفتارهای زیر را، داشته باشید.

هیجانات. هیجانات یا احساسات در زمان غم و اندوه، ممکن است شامل شوک، بی‌حسی، اندوه، انکار، ناامیدی و/یا خشم باشد. ممکن است دچار اضطراب یا افسردگی شوید. شما همچنین می‌توانید احساس گناه، یا درماندگی کنید. ممکن است حسرت یا دلتنگی برای زندگی قبل از سرطان را تجربه کنید. وقتی غمگین هستید، خاطره‌ای مانند یک آهنگ یا تصوری از پایان زندگی‌تان، می‌تواند شما را به گریه بیندازد. همچنین ممکن است بدون علت مشخصی، گریه کنید.

افکار. درحالی‌که سوگوار هستید، ممکن است ناباوری، سردرگمی و مشکل در تمرکز را تجربه کنید. شما ممکن است نتوانید به چیزی جز فقدان، فکر کنید. همچنین ممکن است چیزهایی را ببینید یا بشنوید که دیگران نمی‌بینند (توهم).

نشانه‌های فیزیکی. غم و اندوه می‌تواند باعث علائمی در بدنتان شود. ممکن است احساس کنید، گلو یا قفسه سینه شما سفت یا سنگین می‌شود و یا مشکلات گوارشی داشته باشید. سایر علائم فیزیکی که می‌توانید در حین سوگواری تجربه کنید عبارت‌اند از: سرگیجه، سردرد، بی‌حسی، ضعف یا تنش عضلانی، درد و خستگی مفرط. ممکن است بیشتر از قبل، احساس ناخوشی کنید یا بیمار شوید.

نشانه‌های رفتاری. زمانی که سوگوار هستید، طبیعی است که نسبت به قبل، عادت‌های رفتاری متفاوتی را تجربه کنید. ممکن است در به خواب‌رفتن یا در خواب ماندن، مشکل داشته باشید. لذت‌بردن از غذا یا فعالیت‌های موردعلاقه‌تان، ممکن است دشوار باشد. ممکن است تحریک‌پذیر شوید و یا سطح انرژی شما در هنگام سوگواری، متفاوت باشد. گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که انرژی ندارید، یا احساس بی‌قراری داشته و بسیار فعال‌تر از حد معمول باشید. ممکن است تغییراتی را در تجربیات معنوی خود داشته باشید. غم، اندوه و فقدان، می‌تواند باعث شود که به باورهای خود، شک کنید. همچنین ممکن است ایمان شما را عمیق‌تر کند یا به شما کمک کند تا معنای زندگی را به روشی جدید درک کنید.

اندوه شما، با غم دیگران فرق دارد. حتی اعضای خانواده که فقدان مشابهی را تجربه می‌کنند، واکنش‌های متفاوتی نسبت به غم، خواهند داشت. غم و اندوه اغلب نوسان دارد، همراه با احساسات شدیدی که چند ساعت یا چند روز، طول می‌کشد. در بین آن لحظات، ممکن است احساس کنید همه چیز «عادی‌تر» است. ممکن است احساس کنید در حال بهبودی هستید یا در آن مواقعی که غم و اندوه کمتر است، احساس بهتری دارید. اما پس از آن ممکن است احساسات شدید اندوه، دوباره تجربه شوند. باگذشت زمان، ممکن است متوجه شوید که این احساسات نوسانی غم و اندوه، به‌مرور با افزایش سازگاری با فقدان، کاهش می‌یابد. به‌جای اینکه همیشه غم و اندوه را تجربه کنید، ممکن است آن را در تاریخ‌های خاصی مانند تعطیلات، تولدها یا رویدادهای مهم دیگر تجربه کنید. سازگاری به این معنی نیست که فقدان را فراموش کنید. سازگاری به این معنی است که غم و اندوه برای شما، تازگی ندارد.