درک گزینه‌های شما و تصمیم‌گیری در مورد درمان
زمان تقریبی مطالعه
۱۶ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
درک گزینه‌های شما و تصمیم‌گیری در مورد درمان
وقتی کسی متوجه می‌شود که سرطان دارد یا سرطانش عود کرده است، خیلی راحت احساس سردرگمی می‌کند. برای بسیاری از افراد، این خبر ممکن است در حالی که هنوز در حال بهبودی از جراحی برای برداشتن یا تشخیص تومور هستند، به آنها برسد. اکنون ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرند که چه درمان دیگری را نیز دریافت کنند.
وقتی شروع به صحبت در مورد گزینه‌های درمانی می‌کنید، بسیار مهم است که:
- تمام گزینه‌های درمانی را بشناسید
- در مورد جزئیات هر گزینه درمانی با تیم مراقبت از سرطان خود صحبت کنید.
- تا جایی که می‌توانید یاد بگیرید و اطلاعاتی که به شما داده می‌شود را درک کنید
- در تصمیم‌گیری‌های درمانی و برنامه‌ریزی مراقبت‌های شما با پزشکتان شریک هستند.
چگونه تیم مراقبت سرطان شما گزینه‌های درمانی شما را تعیین می‌کند
بسته به نوع سرطان، ممکن است تعداد بسیار محدودی از گزینه‌های درمانی داشته باشید، یا ممکن است گزینه‌های درمانی زیادی داشته باشید. تیم مراقبت از سرطان شما از دستورالعمل‌های درمانی تعیین‌شده برای تعیین اینکه چه درمان‌هایی باید به شما ارائه شود، استفاده می‌کند. این دستورالعمل‌های درمانی مبتنی بر تحقیقات هستند و در سراسر کشور مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها از اطلاعات مربوط به تومور و وضعیت سلامتی شما برای راهنمایی تیم مراقبت از سرطان در شناخت درمان یا درمان‌های توصیه‌شده برای نوع و مرحله سرطان شما استفاده می‌کنند. اگر می‌خواهید در مورد دستورالعمل‌های درمانی بیشتر بدانید، می‌توانید با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد دستورالعمل‌هایی که برای ارائه گزینه‌های درمانی به شما استفاده می‌کنند، صحبت کنید.
گزینه‌های درمانی که به شما پیشنهاد می‌شود ممکن است با گزینه‌های ارائه شده به شخص دیگری که همان نوع سرطان یا مشابه آن را دارد، متفاوت باشد. دلیل این امر این است که برخی از سرطان‌ها زیرگروه‌ها و ویژگی‌هایی دارند که ممکن است توصیه‌های درمانی متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال، انواع و زیرگروه‌های زیادی از سرطان سینه و روش‌های مختلفی برای توصیف آنها وجود دارد. برخی از آنها ویژگی‌های خاصی دارند که بر درمان و چشم‌انداز آنها تأثیر می‌گذارد. همچنین عواملی در مورد بیمار وجود دارد که به تیم مراقبت از سرطان می‌گوید کدام گزینه‌ها ممکن است بهترین نتیجه را داشته باشند یا نداشته باشند، مانند سایر مشکلات سلامتی.
به‌طور کلی، گزینه‌های درمانی که به شما داده می‌شود به موارد زیر بستگی دارد:
- نوع سرطان
- مرحله سرطان
- آزمایش‌های دیگری که ممکن است روی تومور انجام شود تا اطلاعات بیشتری در مورد آن ارائه دهد (به عنوان مثال، نشانگرهای زیستی یا گیرنده‌های هورمونی)
- سایر آزمایش‌هایی که ممکن است برای ارائه اطلاعات بیشتر مورد نیاز باشند (به‌عنوان مثال، آزمایش خون، عکس‌برداری با اشعه ایکس یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری یا آزمایش ژنتیک)
- سلامت کلی شما
- هرگونه مشکل پزشکی دیگری که ممکن است داشته باشید
- ترجیحات شخصی شما
می‌توانید در بخش «سرطان از A تا Z» درباره گزینه‌های درمانی برای انواع خاص سرطان بیشتر بیاموزید.
برخی از روش‌های رایج برای درمان سرطان عبارت‌اند از:
- عمل جراحی
- پرتودرمانی
- شیمی‌درمانی
- هورمون‌درمانی
- درمان هدفمند
- ایمونوتراپی
- پیوند سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان
گاهی اوقات گزینه‌های درمانی شامل یک کارآزمایی بالینی است. کارآزمایی بالینی یک مطالعه تحقیقاتی است که درمان‌ها را روی افراد آزمایش می‌کند. گاهی اوقات این درمان‌ها، درمان‌های جدیدی هستند که برای اولین بار مورد مطالعه قرار می‌گیرند. گاهی اوقات یک کارآزمایی بالینی از درمانی که قبلاً برای نوع خاصی از سرطان تأیید شده است، استفاده می‌کند و آن را روی نوع دیگری از سرطان آزمایش می‌کند. برخی از کارآزمایی‌های بالینی ممکن است ترکیبی جدید از درمان‌ها را آزمایش کنند. با تیم مراقبت از سرطان خود صحبت کنید تا ببینید آیا یک کارآزمایی بالینی برای نوع و مرحله سرطان شما در دسترس است یا خیر.
گزینه‌های دیگری نیز برای کمک به فرد مبتلا به سرطان وجود دارد، از جمله:
- مراقبت تسکینی: مراقبت تسکینی می‌تواند به هر فردی که بیماری جدی مانند سرطان دارد کمک کند. هدف آن بهبود کیفیت زندگی با مدیریت علائم، عوارض جانبی و سایر مشکلات است. این مراقبت می‌تواند در هر زمانی از زمان تشخیص، در طول درمان و تا پایان عمر ارائه شود.
- مراقبت‌های آسایشگاهی: مراقبت‌های آسایشگاهی، مراقبت‌های دلسوزانه‌ای را برای افرادی که در مراحل پایانی بیماری‌های لاعلاج مانند سرطان پیشرفته هستند، فراهم می‌کند تا بتوانند تا حد امکان زندگی کامل و راحتی داشته باشند.
مهم است به یاد داشته باشید که هر روز پیشرفت‌هایی در روش‌های درمان سرطان حاصل می‌شود. داروها و روش‌های جدید دیگری برای درمان سرطان دائماً در حال مطالعه هستند و بسیاری از آنها هر ساله برای استفاده تأیید می‌شوند.
صحبت در مورد گزینه‌های شما
در برهه‌ای از زمان، شما با پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی صحبت خواهید کرد. زمان انجام این گفتگو ممکن است به این بستگی داشته باشد که تیم مراقبت از سرطان شما فکر می‌کند شما چقدر سریع باید درمان را شروع کنید. همچنین ممکن است به مدت زمان لازم برای آماده شدن نتایج آزمایش بستگی داشته باشد. برای اطلاعات بیشتر در این مورد به « زمان شروع درمان» و «آزمایش نمونه‌های بیوپسی و سیتولوژی برای سرطان» مراجعه کنید .
در حالی که منتظر جزئیات بیشتر هستید
گاهی اوقات، ممکن است در ابتدا فقط بتوانید در مورد گزینه‌های درمانی صحبت کلی داشته باشید. این اتفاق زمانی می‌افتد که پزشک جزئیات دقیقی در مورد سرطان شما نداند. شاید اطلاعات کافی در دسترس پزشک نباشد، یا نتایج آزمایش هنوز نیامده باشد. اگر با انتظار برای نتایج آزمایش مواجه هستید و هنوز نمی‌دانید گزینه‌های درمانی دقیق شما چیست، در اینجا چند سؤال کلی وجود دارد که می‌توانید از پزشک خود بپرسید:
- من چه نوع سرطانی دارم؟ اگر هنوز نمی‌دانید، چه زمانی خواهید فهمید؟
- آیا من به زیرگروه خاصی از سرطان مبتلا هستم یا آزمایش‌هایی برای تشخیص این موضوع انجام می‌شود؟
- چه آزمایش‌هایی روی تومور من انجام می‌شود که به شما کمک می‌کند اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنید؟
- سرطان من در چه مرحله‌ای است؟ اگر هنوز نمی‌دانید، چه زمانی متوجه خواهید شد؟
- آیا آزمایش‌های دیگری هم هست که باید انجام می‌دادم؟
- چه زمانی متوجه خواهید شد که چه درمان‌هایی می‌توانید به من ارائه دهید؟
یادگیری در مورد گزینه‌های شما
وقتی جزئیات مربوط به سرطان شما مشخص شد، پزشک شما در مورد گزینه‌های مختلف درمانی با شما صحبت خواهد کرد. گاهی اوقات سایر اعضای تیم مراقبت از سرطان، مانند پرستاران، داروسازان و دیگران، در صحبت با شما و آموزش در مورد درمان مشارکت دارند. در اینجا چند سؤال وجود دارد که می‌توانید در مورد گزینه‌های ارائه شده به شما بپرسید:
- از کجا می‌دانید که این گزینه‌های درمانی باید به من پیشنهاد شوند؟
- آیا دستورالعمل‌هایی وجود دارد که به شما کمک کند تا بفهمید چه درمان‌هایی باید به من ارائه شود؟ آیا وب‌سایت یا مکانی وجود دارد که بتوانم اطلاعات بیشتری در مورد این دستورالعمل‌ها پیدا کنم؟
- آیا باید نگران سایر مشکلات سلامتی‌ام با هر یک از این درمان‌ها باشم؟
- مزایا و خطرات هر درمانی که ارائه می‌دهید چیست؟
- آیا درمانی وجود دارد که شما توصیه کنید؟ چرا یا چرا نه؟
- آیا کارآزمایی بالینی در دسترس است؟ اگر چنین است، آیا برای من مناسب است؟ اطلاعات بیشتر را از کجا می‌توانم پیدا کنم؟
- آیا باید نظر دوم را هم جویا شوم؟
- چه زمانی نیاز به شروع درمان است؟
در مورد سایر نگرانی‌های شخصی خودتان نیز سؤال کنید. به‌عنوان مثال، اگر اعتقادات یا آیین‌های مذهبی یا معنوی دارید، یا اگر محدودیت‌های غذایی دارید، حتماً در مورد آنها صحبت کنید. ایده خوبی است که بپرسید آیا آنها ممکن است بر هر یک از درمان‌ها تأثیر بگذارند یا خیر. اگر در مورد امکان مراجعه به درمان نگرانی دارید، می‌توانید دریابید که از کجا می‌توانید کمک بگیرید. اگر در مراقبت از خود در خانه مشکل دارید، این موضوع را نیز مطرح کنید.
پاسخ به همه این سؤالات می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از گزینه‌های درمانی مختلفی که به شما ارائه می‌شود، داشته باشید.
احتمالاً در مورد هر نوع درمانی که به شما پیشنهاد می‌شود، سوالاتی خواهید داشت. می‌توانید سؤالات بیشتری را که مختص هر نوع درمان هستند، در بخش‌های جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، هورمون‌درمانی، درمان هدفمند، ایمونوتراپی، پیوند سلول‌های بنیادی و کارآزمایی‌های بالینی بیابید.
انجام تحقیقات خودتان
تیم مراقبت از سرطان شما در مورد گزینه‌های درمانی به شما آموزش خواهد داد. اما اطلاعات زیادی در مورد درمان‌های سرطان از منابع دیگر نیز موجود است. همچنین اطلاعات نادرست زیادی وجود دارد. ممکن است اطلاعاتی را در اینترنت، با صحبت با خانواده و دوستان، با رفتن به یک گروه پشتیبانی یا حتی با تماشای تلویزیون پیدا کنید. بسیار مهم است که در مورد منبع دریافت اطلاعات دقت کنید. توجه کنید که چه کسی وب‌سایت یا تبلیغات را حمایت مالی می‌کند، یا چه کسی اطلاعاتی را که پیدا می‌کنید یا می‌شنوید، ارائه می‌دهد.
این نکات مهم را به‌خاطر بسپارید:
- پزشک و تیم مراقبت از سرطان شما، وضعیت شما را بهتر می‌شناسند. سؤالات خود را همان‌طور که به ذهنتان می‌رسد، بنویسید. هر سؤالی را که دارید، با تیم مراقبت از سرطان خود در میان بگذارید. پاسخ‌هایی را که دریافت می‌کنید، یادداشت کنید.
- از تیم مراقبت از سرطان خود بپرسید که از کجا می‌توانید اطلاعات معتبر، صادقانه و واقعی در مورد گزینه‌های درمانی ارائه شده به شما پیدا کنید. اگر قبلاً خودتان شروع به پرسیدن و جستجو کرده‌اید، اطلاعاتی را که پیدا کرده‌اید بیاورید و بپرسید که آیا صحیح است و آیا باید به آن اعتماد کنید.
- در نظر داشته باشید که هنگام صحبت با پزشک و تیم مراقبت از سرطان، از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که در کنار شما باشد. این به شما کمک می‌کند تا به خاطر داشته باشید چه سؤالاتی باید بپرسید، چه پاسخ‌هایی داده می‌شود و آنها برای حمایت از شما در کنارتان خواهند بود.
- کسب اطلاعات کامل در مورد سرطان و گزینه‌های درمانی ارائه شده می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری‌ای که برای شما بهترین است و می‌توانید در مورد آن احساس خوبی داشته باشید، کمک کند.
برای اطلاعات بیشتر به بخش «یافتن اطلاعات سرطان در اینترنت» مراجعه کنید.
تصمیم‌گیری در مورد درمان
انتخاب بهترین درمان برای وضعیت شما، تصمیمی است که باید پس از به اشتراک گذاشتن تمام اطلاعات با شما و پس از اینکه شما وقت داشتید سؤالات خود را بپرسید و به آنها پاسخ دهید، گرفته شود. این فرایند رضایت آگاهانه نامیده می‌شود و به افراد اجازه می‌دهد تا نقش فعالی در تصمیم‌گیری‌هایی که بر سلامت آنها تأثیر می‌گذارد، ایفا کنند.
برخی از انواع سرطان تعداد بسیار محدودی از گزینه‌های درمانی دارند، بنابراین تصمیم‌گیری در مورد اینکه کدام یک بهترین است ممکن است دشوار نباشد. همچنین ممکن است که درمان نیاز به شروع سریع داشته باشد، بنابراین ممکن است زمان کافی برای تصمیم‌گیری نداشته باشید. اما در بسیاری از موارد، گرفتن نظر دوم قبل از تصمیم‌گیری می‌تواند مفید باشد. از پرسیدن اینکه آیا زمان برای گرفتن نظر دوم وجود دارد یا خیر، نترسید و به یاد داشته باشید که حق دریافت نظر دوم را دارید. می‌توانید اطلاعات بیشتر را در «جستجوی نظر دوم» کسب کنید.
تصمیم‌گیری مشترک
تصمیم‌گیری مشترک فرایندی است که در آن تصمیمات مربوط به مراقبت شما با شما گرفته می‌شود، نه اینکه کسی برای شما تصمیم بگیرد. تصمیم‌گیری مشترک شامل همکاری پزشکان و سایر اعضای تیم مراقبت‌های بهداشتی بیمار با شما و خانواده یا مراقبان شما برای تصمیم‌گیری مشترک است. این فرایند شامل تبادل اطلاعات بین طرفین است.
تصمیم‌گیری مشترک در برخی موارد، زمانی که پزشکان، متخصصان یا مراقبان زیادی در کمک به تصمیم‌گیری بیمار دخیل هستند، می‌تواند دشوار باشد. جلب نظر همه همیشه آسان نیست و می‌تواند به مقداری کار و یادآوری برای حفظ جریان مناسب اطلاعات نیاز داشته باشد. اما تصمیم‌گیری مشترک می‌تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که آزمایش‌ها و درمان مناسب را دریافت می‌کنید و نوع مراقبت مناسب برای آنها برنامه‌ریزی شده است. این تصمیم‌گیری خطرات، مزایا و هزینه‌های درمان را به همراه سایر نگرانی‌های شما در نظر می‌گیرد.
اگر مطمئن نیستید که می‌خواهید تحت درمان قرار بگیرید
همه افرادی که به سرطان مبتلا می‌شوند، تصمیم نمی‌گیرند که فوراً تحت درمان قرار بگیرند یا تحت درمان قرار گیرند. این همیشه یک انتخاب است، اما مطمئن شوید که دلیل عدم درمان خود را درک می‌کنید. طبیعی است که از حجم اطلاعاتی که به شما داده شده است، احساس اضطراب و سردرگمی کنید. مطمئن شوید که به تمام سؤالات خود پاسخ می‌دهید تا بفهمید که اگر تحت درمان قرار بگیرید و اگر تحت درمان قرار نگیرید، چه اتفاقی ممکن است بیفتد.
برخی افراد شنیده‌اند که درمان سرطان از خود سرطان بدتر است. گذراندن دوره درمان سرطان می‌تواند دشوار باشد، اما عدم دریافت درمان باعث می‌شود برخی از انواع سرطان بدون کنترل رشد کنند. بسته به نوع، یک سرطان درمان نشده می‌تواند منجر به علائم جدید و بدتر شود و می‌تواند کشنده باشد. همچنین، شروع درمان بلافاصله پس از تشخیص معمولاً برای اکثر انواع سرطان بهتر از منتظر ماندن تا زمانی است که سرطان بدتر شود، در حالی که احتمالاً درمان نیز مؤثر نخواهد بود.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان به فکر امتناع یا به تأخیر انداختن درمان سرطان هستید، با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. اگر پاسخ‌های مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنید، می‌توانید به فکر دریافت نظر دوم باشید. همچنین صحبت با شخص دیگری که به دلیل نوع سرطان شما تحت درمان قرار گرفته است، می‌تواند مفید باشد. به دنبال گروه‌های حمایتی محلی یا آنلاین باشید یا به یک جامعه بازماندگان سرطان بپیوندید تا با دیگران ارتباط برقرار کنید.
وقتی تصمیم گرفته شد
حتی وقتی همه چیز را در مورد گزینه‌های درمانی خود آموخته‌اید و تصمیم خود را گرفته‌اید، مهم است که در صورت بروز هرگونه سؤال، با تیم مراقبت از سرطان خود در ارتباط باشید. در اینجا چند نکته برای بررسی وجود دارد:
- حتماً قبل از شروع درمان، هر سؤال خاصی در مورد آن بپرسید. حتی اگر قبلاً همین سؤالات را پرسیده‌اید، ممکن است با دریافت دوباره پاسخ‌ها احساس بهتری داشته باشید.
- اگر چیزی را متوجه نمی‌شوید، از تیم مراقبت سرطان خود بخواهید که آن را بهتر توضیح دهند.
- اگر چیزی را فراموش کردید، دوباره در مورد آن بپرسید.
- در هر جلسه درمانی، همان‌طور که به آنها فکر می‌کنید، سؤالاتی را مطرح کنید.
- برای عوارض جانبی برنامه‌ریزی کنید. هر نوع درمان، مجموعه‌ای از عوارض جانبی خاص خود را دارد که می‌توان انتظار داشت. مهم است که در مورد آنها، نحوه مدیریت آنها، زمان اطلاع‌رسانی به دیگران و زمان درخواست کمک برای آنها، اطلاعات داشته باشید.
- بهتر است از تیم مراقبت از سرطان خود بپرسید که چگونه اطلاعات با سایر اعضای تیم مراقبت‌های بهداشتی شما، مانند جراح، متخصص پرتودرمانی، پزشک خانواده و هر متخصصی که ممکن است در مراقبت از شما دخیل باشد، به اشتراک گذاشته می‌شود.
- بهترین راه برای تماس با تیم مراقبت از سرطان خود را بیابید. شما باید شماره تلفن‌هایی را که می‌توانید در طول روزهای هفته و آخر هفته‌ها با آنها تماس بگیرید، بدانید. در مورد نحوه تماس در مواقع اضطراری نیز سؤال کنید. همچنین ممکن است یک پورتال آنلاین بیمار وجود داشته باشد که بتوانید برای ارسال پیام و جستجوی اطلاعات در مورد مراقبت خود از آن استفاده کنید.
مکمل‌های غذایی چیستند؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گسترده‌ای از محصولات از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و غیره اشاره دارد. می‌توانید مکمل‌های غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونه‌های مکمل‌های رایج عبارت‌اند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.
فعالیت بدنی و فرد مبتلا به سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که برای اکثر افراد ورزش قبل، حین و بعد از درمان سرطان ایمن و مفید است. این می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شما و همچنین انرژی‌ای که برای انجام کارهایی که دوست دارید کمک کند. فعالیت بدنی همچنین ممکن است به شما کمک کند تا با عوارض جانبی درمان کنار بیایید و احتمالاً خطر ابتلا به سرطان‌های جدید را در آینده کاهش دهید. زمان زیادی که صرف استراحت یا نشستن می‌شود می‌تواند باعث از دست دادن عملکرد بدن، ضعف عضلانی و کاهش دامنه حرکتی شود.
سونوگرافی عمومی
تصویربرداری اولتراسوند از امواج صوتی برای تولید تصاویری از داخل بدن استفاده می‌کند. به تشخیص علل درد، تورم و عفونت در اندام‌های داخلی بدن و معاینه نوزاد متولد نشده (جنین) در زنان باردار کمک می‌کند. در نوزادان، پزشکان معمولاً از سونوگرافی برای ارزیابی مغز، باسن و ستون فقرات استفاده می‌کنند. همچنین به هدایت بیوپسی‌ها، تشخیص بیماری‌های قلبی و ارزیابی آسیب پس از حمله قلبی کمک می‌کند. سونوگرافی ایمن، غیرتهاجمی است و از اشعه استفاده نمی‌کند.