سرطان مثانه: علائم و نشانه‌ها
زمان تقریبی مطالعه
۳ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سرطان مثانه: علائم و نشانه‌ها
افراد مبتلا به سرطان مثانه ممکن است علائم یا نشانه‌های زیر را تجربه کنند. علائم، تغییراتی هستند که می‌توانید در بدن خود احساس کنید. (علائم تغییراتی است که اندازه‌گیری می‌شود، مانند اندازه‌گیری فشارخون یا انجام یک آزمایش) علائم و نشانه‌ها با هم می‌توانند به توصیف یک مشکل پزشکی کمک کنند. گاهی اوقات، افراد مبتلا به سرطان مثانه هیچ یک از علائم و نشانه‌های شرح داده شده در ادامه را ندارند. یا، علت یک علامت یا نشانه، ممکن است بیماری دیگری باشد که سرطان نیست.
- خون در ادرار یا لخته شدن خون در ادرار
- احساس درد یا سوزش در هنگام ادرار
- تکرر ادرار
- احساس نیاز به‌دفعات ادرار در طول شب
- احساس نیاز به ادرارکردن، اما عدم توانایی در دفع ادرار
- کمردرد در یک طرف بدن
اغلب، سرطان مثانه، پس از مشاهده خون در ادرار که هماچوری نامیده می‌شود، تشخیص داده می‌شود. “هماچوری ناخالص” اصطلاحی پزشکی است، به این معنی که خون کافی در ادرار برای مشاهده توسط بیمار، وجود دارد. همچنین، ممکن است مقدار کمی خون در ادرار وجود داشته باشد که دیده نشود. به این حالت «هماچوری میکروسکوپی» می‌گویند و تنها با آزمایش ادرار می‌توان آن را پیدا کرد.
آزمایش‌های عمومی ادرار برای تشخیص خاص سرطان مثانه استفاده نمی‌شود، زیرا هماچوری می‌تواند نشانه‌ای از چندین بیماری دیگر باشد که سرطان نیستند، مانند عفونت یا سنگ کلیه. یکی از انواع آزمایش‌های ادرار که می‌تواند سرطان را تشخیص دهد، سیتولوژی است، آزمایشی که در آن ادرار در زیر میکروسکوپ برای جستجوی سلول‌های سرطانی، بررسی می‌شود (برای اطلاعات بیشتر به تشخیص مراجعه کنید).
گاهی اوقات وقتی اولین علائم سرطان مثانه ظاهر می‌شود، سرطان قبلاً به قسمت دیگری از بدن گسترش‌یافته است. در این شرایط، علائم، بستگی به محل گسترش سرطان دارد. به‌عنوان مثال، سرطانی که به ریه‌ها گسترش‌یافته، ممکن است باعث سرفه یا تنگی نفس شود، گسترش به کبد، ممکن است باعث درد شکمی یا یرقان (زردی پوست و سفیدی چشم‌ها) و گسترش به استخوان، ممکن است باعث درد استخوان یا شکستگی (شکستگی استخوان) شود. سایر علائم سرطان مثانه پیشرفته، ممکن است شامل درد در پشت یا لگن، کاهش اشتهای غیرقابل‌توضیح و کاهش وزن باشد.
اگر در مورد تغییراتی که تجربه می‌کنید نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک از شما سؤالاتی می‌پرسد، از جمله اینکه چه مدت و چند وقت یک‌بار علائم را تجربه کرده‌اید. این پرسش‌ها برای کمک به کشف علت مشکل است که تشخیص نامیده می‌شود.
اگر سرطان تشخیص داده شود، تسکین علائم، بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان باقی می‌ماند. مدیریت علائم ممکن است “مراقبت تسکینی” یا “مراقبت حمایتی” نیز نامیده شود. اغلب، بلافاصله پس از تشخیص شروع و در طول درمان ادامه می‌یابد. حتماً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد علائمی که تجربه می‌کنید، از جمله علائم جدید یا تغییر در علائم، صحبت کنید.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
خودانگاره و سرطان
خودانگاره بدان معنا است که شما در مورد خود چگونه فکر می‌کنید یا خود را چگونه می‌بینید. تغییرات فیزیکی و عاطفی ناشی از سرطان، می‌تواند خودانگاره شما را، تغییر دهد. خودانگاره، ممکن است ارتباط نزدیکی با تصویر بدنی شما داشته باشد. این ارتباط بدین معناست که بدن خود را چگونه می‌بینید و نسبت به آن، چه احساسی دارید. برخی تغییرات در احساس شما نسبت به خودانگاره‌تان، ممکن است مثبت و برخی دیگر، ممکن است احساساتی منفی باشند.