سرطان دهانه رحم: سؤالاتی که باید بپرسید
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سؤالاتی که باید در مورد سرطان دهانه رحم بپرسید
مهم است که با تیم مراقبت از سرطان خود گفتگوی صریح و آشکاری داشته باشید. آنها میخواهند به تمام سؤالات شما پاسخ دهند تا به شما در تصمیمگیریهای آگاهانه در مورد درمان و زندگی کمک کنند. در اینجا چند سؤال برای بررسی وجود دارد.
وقتی به شما گفته میشود که سرطان دهانه رحم دارید
- به چه نوع سرطان دهانه رحمی مبتلا هستم؟
- آیا سرطان من به خارج از دهانه رحم گسترش یافته است؟
- آیا میتوان مرحله سرطان من را تعیین کرد و این به چه معناست؟
- قبل از تصمیمگیری در مورد درمان، به آزمایشهای دیگری نیاز خواهم داشت؟
- آیا لازم است به پزشک یا متخصص سلامت دیگری مراجعه کنم؟
- اگر نگران هزینهها و پوشش بیمه برای تشخیص و درمان خود باشم، چه کسی میتواند به من کمک کند؟
هنگام تصمیمگیری در مورد برنامه درمانی
- گزینههای درمانی من چیست؟
- چه درمانی را توصیه میکنید و چرا؟
- چقدر در درمان این نوع سرطان تجربه دارید؟
- نظر پزشک دوم را هم جویا شوم؟ چگونه میتوانم این کار را انجام دهم؟ آیا میتوانید کسی را معرفی کنید؟
- هدف از درمان چه خواهد بود؟
- چقدر سریع باید در مورد درمان تصمیم بگیریم؟
- برای آماده شدن برای درمان چه باید بکنم؟
- درمان چقدر طول خواهد کشید؟ چگونه خواهد بود؟ کجا انجام خواهد شد؟
- چه خطرات یا عوارض جانبی در درمانهای پیشنهادی شما وجود دارد؟ آیا کارهایی هست که بتوانم برای کاهش این عوارض جانبی انجام دهم؟
- درمان چگونه ممکن است بر فعالیتهای روزانه من تأثیر بگذارد؟
- آیا این درمان باعث یائسگی زودرس من خواهد شد؟
- آیا بعد از درمان به هورموندرمانی جایگزین نیاز خواهم داشت؟ اگر چنین است، آیا بیخطر است؟
- با این برنامههای درمانی، احتمال عود (بازگشت) سرطان من چقدر است؟
- اگر درمان مؤثر واقع نشود یا سرطان عود کند، چه خواهیم کرد؟
- بعد از درمان میتوانم بچهدار شوم؟
- اگر بخواهم در آینده بچهدار شوم، چه گزینههای درمانی پیش روی من است؟
در طول درمان
پس از شروع درمان، باید بدانید که چه انتظاری داشته باشید و به دنبال چه چیزی باشید. ممکن است همه این سؤالات در مورد شما صدق نکند، اما پرسیدن سؤالاتی که مربوط به شما هستند ممکن است مفید باشد.
- چگونه متوجه خواهیم شد که درمان مؤثر است؟
- آیا کاری هست که بتوانم برای مدیریت عوارض جانبی انجام دهم؟
- چه علائم یا عوارض جانبی را باید فوراً به شما اطلاع دهم؟
- چطور میتوانم شبها، تعطیلات یا آخر هفتهها با شما تماس بگیرم؟
- آیا لازم است در طول درمان، رژیم غذاییام را تغییر دهم؟
- آیا محدودیتی در کارهایی که میتوانم انجام دهم وجود دارد؟
- آیا میتوانم در طول درمان رابطه جنسی داشته باشم؟ آیا زندگی جنسی من پس از درمان تغییر خواهد کرد؟
- چه نوع ورزشی باید انجام دهم، و چند وقت یکبار؟
- آیا میتوانید یک متخصص سلامت روان را پیشنهاد کنید که اگر احساس درماندگی، افسردگی یا پریشانی کردم، بتوانم به او مراجعه کنم؟
پس از درمان
- آیا بعد از درمان به رژیم غذایی خاصی نیاز خواهم داشت؟
- آیا محدودیتی در کارهایی که میتوانم انجام دهم وجود دارد؟
- چه علائم دیگری را باید زیر نظر داشته باشم؟
- الان چه نوع ورزشی باید انجام بدم؟
- بعد از درمان به چه نوع پیگیری نیاز خواهم داشت؟
- چند وقت یکبار نیاز به معاینات پیگیری و آزمایشهای تصویربرداری خواهم داشت؟
- آیا به آزمایش خون نیاز خواهم داشت؟
- چگونه بفهمیم که سرطان برگشته است؟ باید مراقب چه چیزهایی باشم؟
- اگر سرطان برگردد، چه گزینههایی پیش روی من خواهد بود؟
در کنار این مثالها، حتماً مثالهای خودتان را هم بنویسید. برای مثال، ممکن است بخواهید اطلاعات بیشتری در مورد زمان بهبودی داشته باشید. یا ممکن است بپرسید که آیا واجد شرایط یک آزمایش بالینی هستید یا خیر.
بهخاطر داشته باشید که پزشکان تنها کسانی نیستند که میتوانند به شما اطلاعات بدهند. سایر متخصصان مراقبتهای سلامتی، مانند پرستاران و مددکاران اجتماعی، میتوانند به برخی از سؤالات شما پاسخ دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صحبت با تیم مراقبتهای سلامتی خود، به «رابطه پزشک و بیمار» مراجعه کنید.

گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر میگذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمیتواند بهوضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین میرود، اما میتواند نشانهای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمیتواند بهوضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهستهتر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان میگذرد مشکل داشته باشند.

چگونه از فکر کردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس میکنید نمیتوانید از سیگار کشیدن دست بردارید میتواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط میدانید. درعینحال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت میشوند.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.