سرطان دهانه رحم: گزینههای درمانی براساس مرحله
زمان تقریبی مطالعه
۱۰ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
گزینههای درمانی سرطان دهانه رحم، براساس مرحله
مرحله سرطان دهانه رحم مهمترین عامل در انتخاب درمان است. اما عوامل دیگری نیز میتوانند بر گزینههای درمانی شما تأثیر بگذارند، از جمله محل سرطان در دهانه رحم، نوع سرطان (سلول سنگفرشی یا آدنوکارسینوم)، سن شما، سلامت کلی شما و اینکه آیا میخواهید بچهدار شوید یا خیر.
مرحله IA1
درمان این مرحله بستگی به این دارد که آیا شما میخواهید بچهدار شوید یا خیر (حفظ باروری) و اینکه آیا سرطان به رگهای خونی یا لنفاوی گسترش یافته است یا خیر (که به آن تهاجم لنفاوی عروقی میگویند).
گزینههای درمانی اگر میخواهید باروری خود را حفظ کنید
اگر میخواهید پس از درمان سرطان بچهدار شوید، بیوپسی مخروطی روش ارجح است.
- اگر لبههای مخروط حاوی سلولهای سرطانی نباشند (که حاشیههای منفی نامیده میشوند)، میتوان زن را بدون درمان بیشتر، تا زمانی که سرطان برنگردد، از نزدیک تحتنظر داشت.
- اگر لبههای بیوپسی مخروطی حاوی سلولهای سرطانی باشند (که حاشیههای مثبت نامیده میشوند)، ممکن است سرطان باقی مانده باشد. این مورد را میتوان با بیوپسی مخروطی مکرر یا تراکلکتومی رادیکال درمان کرد.
- اگر بیوپسی مخروطی نشان دهد که سرطان به رگهای خونی یا لنفاوی رشد کرده است، در آن صورت مانند مرحله IA2 بیماری (به زیر مراجعه کنید) درمان میشود.
گزینههای درمانی اگر نمیخواهید باروری خود را حفظ کنید
- اگر سرطان هیچ تهاجم لنفاوی عروقی نشان ندهد و لبههای بیوپسی هیچ سلول سرطانی نداشته باشند، هیسترکتومی ساده میتواند یک گزینه باشد. اگر لبههای بیوپسی سلولهای سرطانی داشته باشند، بیوپسی مخروطی تکرار شده یا هیسترکتومی رادیکال با برداشتن غدد لنفاوی لگن ممکن است یک گزینه باشد.
- اگر سرطان به رگهای خونی یا لنفاوی گسترش یافته باشد، ممکن است به هیسترکتومی رادیکال همراه با برداشتن غدد لنفاوی لگن نیاز داشته باشید. گاهی اوقات، جراحی انجام نمیشود و از پرتودرمانی خارجی به لگن و به دنبال آن براکیتراپی استفاده میشود.
اگر هیچ یک از غدد لنفاوی مبتلا به سرطان تشخیص داده نشوند، در صورت بزرگ بودن تومور، رشد تومور به رگهای خونی یا لنفاوی، یا تهاجم تومور به بافت همبند اطراف (استروما) که از اندامهایی مانند رحم، مثانه و واژن پشتیبانی میکند، پرتودرمانی همچنان میتواند بهعنوان یک گزینه مورد بحث قرار گیرد.
اگر سرطان به بافتهای کنار رحم (به نام پارامتریا) یا به هر غده لنفاوی گسترش یافته باشد، یا اگر بافت برداشته شده حاشیههای مثبتی داشته باشد، معمولاً پرتودرمانی (EBRT) همراه با شیمیدرمانی توصیه میشود. پزشک همچنین ممکن است پس از انجام شیمیدرمانی و پرتودرمانی ترکیبی، براکیتراپی را توصیه کند.
مرحله IA2
درمان این مرحله تا حدودی به این بستگی دارد که آیا میخواهید به بچهدار شدن ادامه دهید (باروری را حفظ کنید).
گزینههای درمانی اگر میخواهید باروری خود را حفظ کنید
- بیوپسی مخروطی با برداشتن غدد لنفاوی لگن (تشریح غدد لنفاوی لگن)
- تراککتومی رادیکال با تشریح غدد لنفاوی لگنی
گزینههای درمانی اگر نمیخواهید باروری خود را حفظ کنید
- پرتودرمانی خارجی (EBRT) به لگن به همراه براکیتراپی
- هیسترکتومی رادیکال با برداشتن غدد لنفاوی لگن
اگر هیچ یک از غدد لنفاوی دارای سلولهای سرطانی نباشند، در صورت بزرگ بودن تومور، رشد تومور به رگهای خونی یا لنفاوی، یا تهاجم تومور به بافت همبند اطراف (استروما) که از اندامهایی مانند رحم، مثانه و واژن پشتیبانی میکند، پرتودرمانی همچنان میتواند یک گزینه باشد.
اگر سرطان به بافتهای کنار رحم (به نام پارامتریا) یا به هر غده لنفاوی گسترش یافته باشد، یا اگر بافت برداشته شده حاشیههای مثبتی داشته باشد، معمولاً پرتودرمانی (EBRT) همراه با شیمیدرمانی توصیه میشود. پزشک همچنین ممکن است پس از انجام شیمیدرمانی و پرتودرمانی ترکیبی، براکیتراپی را توصیه کند.
مراحل IB و IIA
مراحل IB1 و IB2: گزینههای درمانی اگر میخواهید باروری خود را حفظ کنید
- تراکلکتومی رادیکال با تشریح غدد لنفاوی لگن و گاهی اوقات برداشتن غدد لنفاوی پاراآئورت
مراحل IB1، IB2 و IIA1: گزینههای درمانی اگر نمیخواهید باروری خود را حفظ کنید
- هیسترکتومی رادیکال با برداشتن غدد لنفاوی لگن و گاهی غدد لنفاوی ناحیه پاراآئورت. اگر هیچ یک از غدد لنفاوی مبتلا به سرطان تشخیص داده نشوند، در صورت بزرگ بودن تومور، رشد تومور به رگهای خونی یا لنفاوی، یا تهاجم تومور به بافت همبند اطراف (استروما) که از اندامهایی مانند رحم، مثانه و واژن پشتیبانی میکند، ممکن است پرتودرمانی همچنان بهعنوان یک گزینه مورد بحث قرار گیرد. اگر سرطان به بافتهای کنار رحم (به نام پارامتریا) یا به هر غدد لنفاوی گسترش یافته باشد، یا اگر بافت برداشته شده حاشیههای مثبتی داشته باشد، معمولاً پرتودرمانی (EBRT) همراه با شیمیدرمانی توصیه میشود. پزشک همچنین ممکن است پس از انجام شیمیدرمانی و پرتودرمانی ترکیبی، براکیتراپی را توصیه کند.
- پرتودرمانی به لگن با استفاده از براکیتراپی و پرتودرمانی خارجی میتواند یک گزینه باشد. شیمیدرمانی (شیمیدرمانی) ممکن است همراه با پرتودرمانی (شیمیدرمانی همزمان) انجام شود.
مراحل IB3 و IIA2
گزینههای درمانی
- شیمیدرمانی پرتودرمانی: ماده شیمیایی ممکن است سیسپلاتین باشد. یا کربوپلاتین، همزمان با پرتودرمانی خارجی (EBRT) تجویز میشود. این ممکن است با براکیتراپی دنبال شود.
- هیسترکتومی رادیکال با تشریح غدد لنفاوی لگن و احتمالاً نمونهبرداری از غدد لنفاوی پاراآئورت: اگر سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی برداشته شده یا در لبههای بافت برداشته شده (حاشیههای مثبت) یافت شوند، ممکن است پس از جراحی، پرتودرمانی انجام شود که اغلب با شیمیدرمانی (شیمیدرمانی همزمان) همراه است.
شیمیدرمانی و پرتودرمانی داخلی و به دنبال آن هیسترکتومی. این روش معمولاً انجام نمیشود، اما ممکن است برای برخی از بیماران گزینهای باشد.
مراحل IIB، III، IVA
گزینههای درمانی
شیمیدرمانی پرتودرمانی: شیمیدرمانی ممکن است سیسپلاتین یا کاربوپلاتین باشد که همزمان با پرتودرمانی خارجی (EBRT) تجویز میشود. پس از آن ممکن است براکیتراپی انجام شود.
مرحله IVB
در این مرحله، سرطان به خارج از لگن و به سایر نواحی بدن گسترش یافته است. سرطان دهانه رحم مرحله IVB معمولاً قابل درمان تلقی نمیشود. گزینههای درمانی شامل شیمیدرمانی به تنهایی یا با پمبرولیزوماب در صورت مثبت بودن تومور PD-L1 است. اگر شیمیدرمانی به تنهایی تجویز شود، معمولاً ترکیبی از سیس پلاتین یا کاربوپلاتین با پاکلیتاکسل و بواسیزوماب است. اگر شیمیدرمانی به همراه پمبرولیزوماب تجویز شود ، شیمیدرمانی معمولاً سیس پلاتین یا کاربوپلاتین با پاکلیتاکسل، با یا بدون بواسیزوماب است . پرتودرمانی ممکن است برای کمک به تسکین علائم انجام شود. برای بیماری که پس از درمان سیستمیک اولیه عود میکند، سایر داروهای شیمیدرمانی، یا ایمونوتراپی به تنهایی، یا درمان هدفمند نیز میتوانند گزینههای درمانی باشند.
آزمایشهای بالینی در حال آزمایش ترکیبات دیگری از داروهای شیمیدرمانی و همچنین برخی درمانهای تجربی دیگر هستند.
سرطان دهانه رحم عودکننده
سرطان عودکننده نامیده میشود. سرطان میتواند به صورت موضعی (در یا نزدیک جایی که ابتدا شروع شده است، مانند دهانه رحم، رحم یا نزدیک اندامهای لگن) یا در مناطق دوردست (مانند ریهها یا استخوان) بازگردد.
اگر سرطان فقط در مرکز لگن عود کرده باشد، جراحی گسترده (مانند تخلیه لگن ) ممکن است برای برخی از بیماران گزینهای باشد و بهترین شانس را برای درمان احتمالی سرطان ارائه میدهد (اگرچه میتواند عوارض جانبی عمدهای داشته باشد). پرتودرمانی (گاهی اوقات همراه با شیمیدرمانی) ممکن است گزینه دیگری باشد. در غیر این صورت، شیمیدرمانی، ایمونوتراپی یا درمان هدفمند ممکن است برای کاهش رشد سرطان یا کمک به تسکین علائم استفاده شود، اما انتظار نمیرود که سرطان را درمان کنند.
صرف نظر از نوع درمانی که پزشک شما توصیه میکند، مهم است که هدف درمان (تلاش برای درمان سرطان، کنترل رشد آن یا تسکین علائم) و همچنین عوارض جانبی و محدودیتهای احتمالی آن را درک کنید. بهعنوان مثال، گاهی اوقات شیمی درمانی میتواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد و گاهی اوقات ممکن است آن را کاهش دهد. ممکن است لازم باشد در این مورد با پزشک خود صحبت کنید.
درمانهای جدیدی که ممکن است برای بیمارانی که عود دوردست سرطان دهانه رحم دارند، مفید باشد، در کارآزماییهای بالینی در حال ارزیابی هستند.
سرطان دهانه رحم در بارداری
تعداد کمی از سرطانهای دهانه رحم در زنان باردار مشاهده میشود. بیشتر این موارد (۷۰٪) سرطانهای مرحله I هستند. برنامه درمانی در دوران بارداری با توجه به موارد زیر تعیین میشود:
- اندازه تومور
- اگر غدد لنفاوی مجاور سرطان داشته باشند
- بارداری چقدر طول کشیده است
- نوع خاص سرطان دهانه رحم
اگر سرطان در مراحل بسیار اولیه، مانند مرحله IA باشد، اکثر پزشکان معتقدند که ادامه بارداری تا پایان دوره و درمان چند هفته پس از زایمان بیخطر است. گزینههای جراحی پس از تولد برای سرطانهای مراحل اولیه شامل هیسترکتومی، تراکئکتومی رادیکال یا بیوپسی مخروطی است.
اگر سرطان در مرحله IB یا بالاتر باشد، شما و پزشکتان باید تصمیم بگیرید که آیا بارداری را ادامه دهید یا خیر. در غیر این صورت، درمان شامل هیسترکتومی رادیکال و/یا پرتودرمانی خواهد بود. گاهی اوقات میتوان در دوران بارداری (در سه ماهه دوم یا سوم) شیمیدرمانی انجام داد تا تومور کوچک شود.
اگر تصمیم به ادامه بارداری دارید، بهمحض اینکه نوزاد بتواند در خارج از رحم زنده بماند، باید از طریق سزارین (بخش C) به دنیا بیاید. سرطانهای پیشرفتهتر معمولاً نیاز به درمان فوری دارند.

گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر میگذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمیتواند بهوضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین میرود، اما میتواند نشانهای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمیتواند بهوضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهستهتر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان میگذرد مشکل داشته باشند.

چگونه از فکرکردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس میکنید نمیتوانید از سیگار کشیدن دست بردارید میتواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط میدانید. درعینحال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت میشوند.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.