افسردگی
زمان تقریبی مطالعه
۱۶ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
افسردگی
افسردگی یکی از رایجترین انواع پریشانی روانی است. احساس غم، اندوه یا ناراحتی پاسخی طبیعی به ابتلا به سرطان است. رؤیاها، برنامهها و آینده ممکن است نامشخص باشد.
اما اگر برای مدت طولانی احساس افسردگی میکنید و این وضعیت بهتر نشده است، یا اگر شما را از انجام فعالیتهای روزانه باز میدارد، پیدا کردن حمایت مهم است.
افسردگی چیست؟
افسردگی میتواند یک حالت یا احساس موقتی را توصیف کند. همچنین میتواند تشخیص سلامت روان را توصیف کند.
شایعترین انواع افسردگی در افرادی که مبتلا به سرطان هستند یا مبتلا به سرطان هستند عبارتاند از:
- اختلال افسردگی اساسی (MDD). همچنین بهعنوان افسردگی بالینی شناخته شده است. افراد مبتلا به MDD اغلب علائم بسیار شدید افسردگی را در دورههای زمانی کوتاهتر (اما حداقل برای ۲ هفته) دارند.
- اختلال افسردگی مداوم (PDD). همچنین بهعنوان دیس تایمی شناخته شده است. افراد مبتلا به PDD اغلب علائم با شدت کمتری دارند؛ اما با مدتزمان طولانیتری (حداقل ۲ سال).
علل
افسردگی تنها ناشی از یک چیز نیست. مطالعات نشان میدهد که زمانی که فردی دچار افسردگی میشود، اغلب به دلیل ترکیبی از عوامل مختلف ایجاد میشود. این میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تروما، سوءاستفاده و اندوه
- استرس و اتفاقات زندگی
- ژنتیک (تغییرات ژنی ارثی)
- هورمونها
- تغییر مغز
- سایر شرایط سلامتی مانند سوءتغذیه، اضطراب و زوال عقل
- خواب، تغذیه و فعالیت بدنی
- داروهایی مانند بنزودیازپینها، پیشگیری از بارداری و مواد افیونی
- اختلالات مصرف مواد
مشکلات سلامتی که ممکن است مانند افسردگی به نظر برسند
چندین مشکل سلامت رایج دیگر وجود دارد که علائمی مشابه افسردگی دارند. پزشک شما ممکن است بررسی کند که آیا شما هر یک از این مشکلات را دارید یا خیر.
- اختلالات تیروئید
- دیابت
- درد کنترل نشده
- سطح بالای کلسیم در خون (هیپرکلسمی)
- گلبولهای قرمز کم (کمخونی)
- انواع دیگر پریشانی روانی، مانند اضطراب
درمان این مشکلات سلامتی میتواند علائم شما را تسکین دهد. اگر شما هم افسردگی دارید، این مشکلات میتوانند افسردگی شما را بدتر کنند. مهم است که احتمال آنها را کم کنید.
در مورد اضطراب، پریشانی روانی و سایر تغییرات خلقی که میتواند در طول درمان سرطان و بعد از آن رخ دهد، بیشتر بیاموزید.
افسردگی و سرطان
از هر چهار نفری که سرطان داشته یا داشتهاند، یک نفر افسردگی را تجربه میکند. این میتواند در هر نقطهای از سفر سرطان شما اتفاق بیفتد. برای برخی افراد، افسردگی بلافاصله پس از تشخیص شروع میشود. برای سایر افراد، ممکن است در هفتهها یا حتی ماهها پس از پایان درمان سرطان شروع شود.
اگر در گذشته افسردگی داشتید، احتمال اینکه بعد از تشخیص سرطان دوباره آن را تجربه کنید بیشتر است.
چندین چیز دیگر نیز وجود دارد که میتواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد:
- سرطان پیشرفته
- انواع خاصی از سرطان (مانند سرطان پانکراس یا سروگردن)
- سن کمتر در زمان تشخیص (نوجوانان و بزرگسالان جوان)
- تنها زندگی کردن یا منزوی شدن از نظر اجتماعی
- داشتن فرزندان خردسال
- داشتن مشکل در مراقبت از خود
- دردی که بهخوبی کنترل نمیشود
- سابقه اختلال مصرف مواد
- سابقه سوءاستفاده یا تروما
علائم
مهم است که علائم افسردگی را بشناسید، بنابراین میتوانید اقداماتی را برای مدیریت آن یا جلوگیری از بدتر شدن آن انجام دهید. همچنین، اگر علائم و نشانههای افسردگی را در یکی از دوستان یا اعضای خانواده مشاهده کردید، میتوانید آن فرد را تشویق کنید تا کمک بگیرد.
علائم شایع
اگر برخی از این علائم را تقریباً هر روز به مدت ۲ هفته یا بیشتر داشته باشید، ممکن است افسردگی را تجربه کنید:
- علاقه یا لذت کم در انجام کارها
- احساس پایین بودن خلق، ناامیدی یا افسردگی
- مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب یا خواب زیاد
- کماشتهایی یا خوردن زیاد
- داشتن احساس بد نسبت به خود
- احساس اینکه شکست خوردهاید، یا اینکه خود یا خانوادهتان را ناامید کردهاید
- مشکل در تمرکز بر روی چیزهایی مانند خواندن یا تماشای تلویزیون
- حرکت یا صحبت کردن به قدری آهسته که دیگران متوجه نمیشوند
- تحرک زیاد در اطراف یا بیقرار بودن که بیشتر از حد معمول باشد
- فکر به این که به نوعی به خودتان صدمه بزنید
- فکر کردن به این که بهتر است بمیری
گاهی اوقات، علائم اضطراب یا پریشانی میتواند همراه با افسردگی باشد.
علائمی مانند خستگی، کماشتهایی، و تغییرات خواب نیز میتوانند از عوارض جانبی سرطان یا درمان سرطان باشند. اینها ممکن است با افسردگی مرتبط باشند یا نباشند.
سایر علائم افسردگی
برخی رفتارها نیز میتواند نشانه افسردگی باشد.
این رفتارها همیشه بهمعنای افسردگی نیست. آنها میتوانند توسط بسیاری از چیزهای دیگر ایجاد شوند. اما بدخلقی مداوم با یک یا چند مورد از تغییرات رفتاری زیر میتواند نشانه افسردگی باشد:
- گریه مکرر
- مشکلات جنسی
- مصرف مواد مخدر یا الکل
- عصبانیت یا تحریکپذیری بیشتر از حد معمول
- کنارهگیری از دوستان و خانواده
- ترک سرگرمیها یا فعالیتها
- مشکل در به خاطر سپردن چیزها
علائم افسردگی معمولاً ناشی از بیش از یک چیز است. این یکی از دلایلی است که افسردگی برای همه متفاوت بهنظر میرسد. اگر فکر میکنید ممکن است شما یا یکی از عزیزانتان افسردگی داشته باشید، کمک گرفتن بسیار مهم است. تیم مراقبتهای سلامتی شما میتواند شما را از نظر افسردگی غربالگری کند یا بررسی کند که آیا مشکلات پزشکی دیگری باعث علائم شما شده است یا خیر.
غربالگری افسردگی
بسیاری از متخصصان توصیه میکنند همه افراد مبتلا به سرطان را از نظر اضطراب و افسردگی غربالگری کنند. اگر تیم مراقبتهای سلامتی از شما در مورد افسردگیتان سؤال کردند، احساس واقعی خود را به اشتراک بگذارید.
آنها ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موارد زیر سؤال کنند:
- افکار یا احساساتی که دارید
- چقدر این احساسات را دارید و چقدر شدید هستند
- علائم فیزیکی که ممکن است با افسردگی شما مرتبط باشد
- چگونه این علائم بر زندگی روزمره شما تأثیر میگذارد
- اگر به صدمه زدن به خود یا دیگران فکر میکنید
درمانها
مدیریت افسردگی بسیار شخصی و فردی است. برای هر کس متفاوت است. اگر افسردگی دارید، درمان شما به موقعیت خاص، سبک زندگی و نیازهای شما بستگی دارد.
درمان ممکن است شامل گفتگودرمانی، دارودرمانی یا ترکیبی از هر دو باشد. گاهی اوقات، سایر فعالیتهای تخصصی مانند نوردرمانی و مراقبه ذهنآگاهی نیز با این درمانهای پزشکی استاندارد ترکیب میشوند.
هدف از درمان بهبود علائم افسردگی، کاهش رنج و بهبود کیفیت زندگی شما است.
رواندرمانی (گفتاردرمانی)
انواع مختلفی از رواندرمانی (گفتاردرمانی) وجود دارد. رایجترین انواع مورد استفاده برای درمان افسردگی عبارتاند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT به شما کمک میکند احساسات خود را بشناسید و پردازش کنید. شما تکنیکهای آرامسازی، استراتژیهای مقابله و راههای مدیریت افکار منفی را یاد خواهید گرفت.
- درمان پذیرش و تعهد (ACT): ACT زیرمجموعهای از CBT است. شما از تمرینهای تمرکز حواس برای توجه و تصدیق افکار منفی خود بدون تلاش برای تغییر یا خلاص شدن از شر آنها استفاده خواهید کرد.
- درمان بینفردی (IPT): IPT بر ارتباط بین افسردگی شما و روابط شما با دیگران تمرکز دارد.
- حساسیتزدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR): درمان EMDR از حرکات چشم جهت همراهی با گفتاردرمانی برای کمک به بهبود مغز از تجربیات زندگی گذشته استفاده میکند.
داروهای افسردگی
اگر افسردگی بر زندگی روزمره شما تأثیر میگذارد یا در حال بهبود نیست، پزشک یا تیم مراقبت از سرطان ممکن است اضافه کردن داروها را پیشنهاد کند. انواع مختلفی از داروها وجود دارد که میتوانند برای درمان افسردگی استفاده شوند. بسیاری از آنها برای اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان نیز کار میکنند.
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) رایجترین نوع دارویی است که برای درمان افسردگی استفاده میشود. مواد شیمیایی خاصی (به نام انتقالدهندههای عصبی) وجود دارد که بر افسردگی تأثیر میگذارد. SSRIها بدن شما را از جذب این مواد شیمیایی بازمیدارند.
رایجترین SSRIهای مورد استفاده برای افسردگی عبارتاند از: فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پاکسیل)، سرترالین (زولوفت) و اسیتالوپرام (لکساپرو).
برخی از SSRIها همچنین برای درمان اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلالات خوردن، اختلالات وسواسی – اجباری (OCD) و اختلالات دوقطبی استفاده میشوند.
شایعترین عوارض جانبی SSRI عبارتاند از مشکلات جنسی (کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ)، افزایش وزن، مشکلات معده (سوزش سر دل، حالت تهوع، اسهال یا یبوست)، بیخوابی، سردرد و سرگیجه. اگر با یک SSRI عوارض جانبی بدی دارید، تیم مراقبتهای سلامتی شما ممکن است از شما بخواهد که یک SSRI دیگر را امتحان کنید. ممکن است عوارض جانبی مشابهی با داروی متفاوت نداشته باشید.
SSRIها معمولاً ۴-۶ هفته طول می کشد تا تفاوت ایجاد کنند، بنابراین مهم است که صبور باشید.
سایر داروهای مورد استفاده برای افسردگی
- مهارکنندههای بازجذب سروتونین نوراپینفرین (SNRIs): SNRIها برای بسیاری از بیماریها از جمله افسردگی استفاده میشوند. دولوکستین (Cymbalta) و ونلافاکسین (Effexor) رایجترین هستند.
- مهارکنندههای بازجذب دوپامین نوراپینفرین (NDRIs): NDRIها اغلب همراه با SSRI استفاده میشوند. بوپروپیون (ولبوترین) رایجترین است.
- داروهای ضدافسردگی سه حلقهای (TCAs): TCAها به دلیل عوارض جانبی دیگر زیاد مورد استفاده قرار نمیگیرند، اما آنها بهخوبی مهارکنندههای بازجذب عمل میکنند.
- مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs): MAOIها به دلیل عوارض جانبی و تداخل آنها با سایر داروها، دیگر اغلب مورد استفاده قرار نمیگیرند.
درمانهای تحریک مغز
درمانهای تحریک مغز با فعال کردن یا مهار قسمتهای خاصی از مغز با الکتریسیته کار میکنند. آنها برای برخی از افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان استفاده میشوند.
نوردرمانی
نوردرمانی روزانه به بسیاری از انواع افسردگی کمک میکند، نه فقط افسردگی فصلی. این شامل استفاده از یک نور مخصوص هر روز (بهترین حالت صبح) به مدت حداقل ۳۰ دقیقه است. افزودن نوردرمانی به سایر درمانها میتواند آنها را حتی موثرتر کند. مردم معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود مییابند.
دریافت نور طبیعی در فضای بیرون، منبع بهتری از نوردرمانی است، اگر برای شما مناسب باشد. اما اگر نمیتوانید بیرون بروید یا خیلی خسته هستید، نوردرمانی میتواند ابزار مفیدی باشد.
درمانهای مکمل
فعالیتهایی مانند یوگا، رفلکسولوژی و طب سوزنی نیز میتوانند افسردگی را در حین و بعد از درمان سرطان بهبود بخشند. مطالعات نشان میدهد که این درمانهای مکمل علائم افسردگی و کیفیت زندگی را بهبود میبخشد.
درمانهای مکمل اغلب در کنار درمانهای پزشکی مرسوم (معمولی) مانند دارو و رواندرمانی استفاده میشود.
درباره درمانهای مکمل بیشتر بدانید.
فعالیتهای مبتنی بر ذهنآگاهی
مطالعات نشان میدهد که برخی از فعالیتهای مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند علائم افسردگی را بهبود بخشد.
ذهنآگاهی به معنای توجه و حضور در کنار افکار، احساسات، بدن و دنیای اطرافتان است.
ذهن ما همیشه ما را از لحظه حال منحرف میکند، بنابراین بهراحتی درگیر افکار و نگرانیهای مربوط به گذشته یا آینده میشویم.
ذهنآگاهی میتواند به شما کمک کند تا با لحظه حال ارتباط برقرار کنید.
درباره تمرین ذهنآگاهی و آرامش بیشتر بیاموزید.
نکاتی برای مقابله با افسردگی
- تأمل کنید. به این فکر کنید که در گذشته در شرایط ناراحتکننده چه چیزی به شما کمک کرده است.
- هر لحظه را در نظر بگیرید. همچنین، اشکالی ندارد اگر همیشه احساس خوبی نداشته باشید. بخش مهمی از شفا یافتن این است که به خودتان اجازه دهید همه احساسات خود را، چه خوب و چه بد، احساس کنید.
- در جریان باشید و سؤال بپرسید. یکی از ناراحتکنندهترین چیزها برای بسیاری از مردم ناشناخته بودن است.
- یک سیستم پشتیبانی قابلاعتماد داشته باشید. این ممکن است یک دوست، عضو خانواده، گروه یا حتی یک حیوان خانگی باشد.
- کسی را پیدا کنید که بتوانید با او صحبت کنید. یک درمانگر میتواند به شما کمک کند تا افکار و رفتارهای منفی را شناسایی و اصلاح کنید و مهارتهای مقابلهای جدید را بیاموزید.
- نفسهای عمیق و آهسته بکشید. این به سیستم عصبی شما میگوید که ایمن هستید و میتوانید آرام باشید. انجام این کار در طول زمان میتواند به تغییر واکنشهای فیزیکی شما به پریشانی روانی کمک کند.
- ژورنالنویسی کنید. نوشتن یا ثبت افکار و احساسات میتواند به شما کمک کند تا آنچه را که از سر میگذرانید پردازش کنید.
- یوگا، ماساژ، تصویرسازی، نوشتن، موسیقی یا حیواندرمانی را امتحان کنید. نشان داده شده است که همه اینها به افسردگی کمک میکنند. حتی بیرون رفتن برای پیادهروی میتواند تفاوت ایجاد کند.
- با دیگران ارتباط برقرار کنید. ارتباط، اجتماع و روابط معنادار چیزی است که به زندگی ما معنا میبخشد.
- در مورد عوامل استرسزای زندگی خود کمک بگیرید. اگر در مورد پول، کار، مدرسه، حملونقل یا بیمه دچار استرس هستید، میتوانید با یک مددکار اجتماعی یا راهنما صحبت کنید. آنها اغلب میتوانند منابع اجتماعی یا پشتیبانی دیگری برای شما پیدا کنند.
مهم است بدانید که ممکن است گاهی اوقات افسردگی داشته باشید، حتی اگر تحت درمان باشید. این بدان معنا نیست که برای شما کار نمیکند. هدف این است که افسردگی خود را به سطح قابل کنترلی برسانید، بنابراین شما را از زندگی کردن و لذت بردن از فعالیتها و افرادی که دوست دارید بازنمیدارد.
اغلب، یک راه حل واحد وجود ندارد. حتی ممکن است یک روز چیزی کار کند؛ اما روز بعد نه. هرچه روشهای مقابله بیشتری را آماده کنید، زمانی که به آنها نیاز دارید، آمادگی بهتری خواهید داشت.
با تیم مراقبتهای سلامتی خود صحبت کنید
ممکن است صحبت در مورد سلامت روان دشوار باشد. نوشتن برخی از علائمی که دارید یا سؤالاتی که میخواهید بپرسید ممکن است کمک کند. در اینجا چند ایده وجود دارد:
- آیا میتوان علائم من را مدیریت کرد؟
- چه نوع درمانهایی را توصیه میکنید؟
- آیا دارو کمک میکند؟
- آیا میتوانم در مورد علائم خود با یک درمانگر یا متخصص صحبت کنم؟
- آیا میتوانید یک گروه پشتیبانی برای من معرفی کنید؟

به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید میتواند برای شما و همچنین دوستان و خانوادهتان طاقتفرسا باشد. مردم اغلب نمیدانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحتترند چیزی نگویند زیرا میترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.

مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک میکند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمیکند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیدهاند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائهدهندگان مراقبتهای حرفهای برای ارائه مراقبت پول میگیرند. آنها تمایل دارند نقشهای محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفتهاند.

مکملهای غذایی چیست؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گستردهای از محصولات از جمله ویتامینها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیمها و غیره اشاره دارد. میتوانید مکملهای غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونههای مکملهای رایج عبارتاند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.