شیمیدرمانی برای سرطان آندومتر
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
شیمیدرمانی برای سرطان آندومتر
شیمیدرمانی (شیمیدرمانی) استفاده از داروهایی است که سلولهای سرطانی را از بین میبرند. آنها در رگ تزریق میشوند یا از طریق دهان به عنوان قرص مصرف میشوند. این داروها وارد جریان خون میشوند و به تمام بدن میرسند. به همین دلیل، زمانی که سرطان آندومتر فراتر از آندومتر به سایر قسمتهای بدن گسترش یافته و جراحی انجام نمیشود، شیمیدرمانی اغلب بخشی از درمان است.
در حالی که شیمیدرمانی معمولاً برای درمان سرطانهای آندومتر (اوایل مرحله I و II) استفاده نمیشود، شیمیدرمانی معمولاً برای سرطانهای درجه بالا که به سرعت رشد و گسترش مییابند و سرطانهایی که پس از درمان عود میکند استفاده میشود. این میتواند شامل سرطانهای مرحله اولیه از نوع درجه بالا باشد.
در بیشتر موارد، ترکیبی از داروهای شیمیدرمانی استفاده میشود. شیمیدرمانی ترکیبی نسبت به یک دارو به تنهایی بهتر عمل میکند.
شیمیدرمانی اغلب به صورت چرخهای تجویز میشود: یک دوره درمان و به دنبال آن یک دوره استراحت. داروهای شیمیدرمانی ممکن است در یک یا چند روز در هر چرخه تجویز شوند.
داروهای شیمیدرمانی مورد استفاده برای درمان سرطان آندومتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پاکلیتاکسل (Taxol)
- کربوپلاتین
- دوکسوروبیسین (آدریامایسین) یا دوکسوروبیسین لیپوزومی (دوکسیل)
- سیس پلاتین
- دوستاکسل (Taxotere)
اغلب، ۲ یا چند دارو برای درمان ترکیب میشوند. رایج ترین ترکیبات شامل کربوپلاتین/پاکلیتاکسل و سیس پلاتین /دوکسوروبیسین است. در موارد کمتر ممکن است از کربوپلاتین/ دوستاکسل و سیس پلاتین /پکلیتاکسل/دوکسوروبیسین استفاده شود.
برای کارسینوسارکوم، داروی شیمیدرمانی ایفوسفامید (Ifex) اغلب به تنهایی یا همراه با سیس پلاتین یا پاکلیتاکسل استفاده میشود. داروی هدفمند به نام تراستوزوماب (Herceptin® ممکن است برای کارسینوسارکومهایی که HER2 مثبت هستند اضافه شود . (HER2 پروتئینی است که به رشد و گسترش سریعتر برخی از سلولهای سرطانی کمک میکند. میتوانید در مورد آن در وضعیت سرطان پستان HER2 اطلاعات بیشتری کسب کنید.)
گاهی اوقات شیمیدرمانی برای چند سیکل و به دنبال آن پرتو درمانی داده میشود. سپس دوباره شیمیدرمانی داده میشود. به این میگن ساندویچ درمانی. گاهی اوقات برای سرطان سروزی پاپیلاری آندومتر و کارسینوسارکوم رحم استفاده میشود.
یکی دیگر از گزینههای درمانی این است که شیمیدرمانی را با پرتودرمانی انجام دهید (به نام chemoradiation). شیمیدرمانی میتواند به عملکرد بهتر پرتو کمک کند، اما میتواند برای بیمار سختتر باشد؛ زیرا این ترکیب باعث عوارض جانبی بیشتری میشود.
عوارض جانبی شیمیدرمانی
این داروها سلولهای سرطانی را از بین میبرند اما میتوانند به برخی از سلولهای طبیعی نیز آسیب برسانند که به نوبه خود عوارض جانبی ایجاد میکند. عوارض جانبی شیمیدرمانی به داروهای مورد استفاده، مقدار مصرف و مدت زمان درمان بستگی دارد. عوارض جانبی رایج عبارتاند از:
- حالت تهوع و استفراغ
- از دست دادن اشتها
- زخمهای دهان
- زخمهای واژن
- ریزش مو
همچنین، اکثر داروهای شیمیدرمانی میتوانند به سلولهای تولیدکننده خون مغز استخوان آسیب برسانند. این میتواند منجر به کاهش تعداد سلولهای خونی شود، مانند:
- گلبولهای سفید پایین که خطر عفونت را افزایش میدهد
- تعداد کم پلاکتها که میتواند باعث خونریزی یا کبودی پس از بریدگیها یا جراحات جزئی شود
- گلبولهای قرمز پایین (کمخونی) که میتواند باعث مشکلاتی مانند خستگی و تنگی نفس شود
اکثر عوارض جانبی شیمیدرمانی با گذشت زمان و پس از پایان درمان بهتر میشوند، اما برخی از آنها میتوانند مدت طولانی ادامه داشته باشند. داروهای مختلف میتوانند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند. بهعنوان مثال، دوکسوروبیسین میتواند بهمرور زمان به عضله قلب آسیب برساند. با افزایش دوز کل دارو، احتمال آسیب قلبی افزایش مییابد، بنابراین پزشکان برای دریافت دوکسوروبیسین محدودیتی تعیین میکنند.
سیس پلاتین میتواند باعث آسیب کلیه شود، بنابراین قبل و بعد از شیمیدرمانی به شما مایعات IV زیادی برای کمک به محافظت از کلیهها داده میشود. سیس پلاتین و پاکلیتاکسل هر دو میتوانند باعث آسیب عصبی شوند (به نام نوروپاتی). این میتواند منجر به بیحسی، سوزنسوزن شدن یا حتی درد در دستها و پاها شود. ایفوسفامید میتواند به پوشش مثانه آسیب برساند و باعث خونریزی آن شود (به نام سیستیت هموراژیک). برای جلوگیری از این امر، ممکن است همراه با شیمیدرمانی، مقدار زیادی مایعات IV و دارویی به نام مسنا به شما داده شود.
قبل از شروع شیمیدرمانی، حتماً در مورد داروها و عوارض جانبی احتمالی آنها با تیم مراقبت سلامتی خود صحبت کنید.
اگر در حین شیمیدرمانی دچار عوارض جانبی شدید، به یاد داشته باشید که راههایی برای پیشگیری یا درمان بیشتر آنها وجود دارد. بهعنوان مثال، بسیاری از داروهای ضد تهوع وجود دارند که میتوانند به پیشگیری یا کاهش تهوع و استفراغ کمک کنند. مطمئن شوید که هر گونه عوارض جانبی را به تیم مراقبتهای سلامتی خود بگویید. درمان فوری آنها اغلب میتواند از بدتر شدن آنها جلوگیری کند.
اطلاعات بیشتر در مورد شیمیدرمانی
برای اطلاعات کلی بیشتر در مورد نحوه استفاده از شیمیدرمانی برای درمان سرطان، به شیمیدرمانی مراجعه کنید .
برای آشنایی با برخی از عوارض جانبی ذکر شده در اینجا و نحوه مدیریت آنها، به مدیریت عوارض جانبی مرتبط با سرطان مراجعه کنید .

گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر میگذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمیتواند بهوضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین میرود، اما میتواند نشانهای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمیتواند بهوضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهستهتر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان میگذرد مشکل داشته باشند.

چگونه از فکر کردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس میکنید نمیتوانید از سیگار کشیدن دست بردارید میتواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط میدانید. درعینحال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت میشوند.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.