درمان هدفمند برای سرطان آندومتر
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
درمان هدفمند برای سرطان آندومتر
درمان هدفمند درمان با داروهایی است که برای هدف قرار دادن تغییرات خاصی در سلولهای سرطانی ساخته شدهاند. داروهای هدفمند درمانی متفاوت از داروهای استاندارد شیمیدرمانی (شیمیدرمانی) عمل میکنند. آنها معمولاً دارای عوارض جانبی متفاوت (و گاهی کمتر شدید) نسبت به شیمیدرمانی هستند.
درمان هدفمند برای درمان بسیاری از انواع سرطان استفاده میشود، اما هنوز در درمان سرطان آندومتر جدید است. فقط تعداد کمی از این داروها در حال حاضر استفاده میشود. برخی از این موارد تنها بهعنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی ارائه میشوند ، اما بسیاری دیگر در حال مطالعه هستند. این داروها بیشتر برای درمان سرطانهای پرخطر آندومتر و سرطانهایی که پس از درمان گسترش یافتهاند (متاستاز) یا عود کردهاند استفاده میشود.
لنواتینیب
Lenvatinib (Lenvima) نوعی دارویی است که بهعنوان مهارکننده کیناز شناخته میشود. این به مسدود کردن تومورها از تشکیل رگهای خونی جدید و همچنین هدف قرار دادن برخی از پروتئینهای سلولهای سرطانی که بهطور معمول به رشد آنها کمک میکند، کمک میکند.
این میتواند همراه با داروی ایمونوتراپی پمبرولیزوماب (Keytruda) برای درمان برخی از سرطانهای پیشرفته آندومتر، معمولاً پس از حداقل یک درمان دارویی دیگر استفاده شود.
Lenvatinib به صورت کپسول یک بار در روز مصرف میشود.
عوارض جانبی شایع عبارتاند از اسهال، خستگی، درد مفاصل یا عضلانی، از دست دادن اشتها، حالت تهوع و استفراغ، زخمهای دهان، کاهش وزن، فشار خون بالا و تورم در بازوها یا پاها. عوارض جانبی کمتر شایع اما جدیتر میتواند شامل خونریزی جدی، لخته شدن خون، فشار خون بسیار بالا، اسهال شدید، سوراخهای ایجاد شده در روده و نارسایی کلیه، کبد یا قلب باشد.
بواسیزوماب
بواسیزوماب (آواستین) به دستهای از داروها به نام مهارکنندههای رگزایی تعلق دارد. برای رشد و گسترش سرطانها، آنها نیاز به ساخت رگهای خونی جدید برای تغذیه خود دارند (فرایندی به نام رگزایی). این دارو به پروتئینی به نام VEGF (که سیگنال تشکیل رگهای خونی جدید را میدهد) میچسبد و رشد سرطان را کند یا متوقف میکند.
بواسیزوماب اغلب همراه با شیمیدرمانی تجویز میشود، اما میتوان آن را بهتنهایی نیز تجویز کرد، معمولاً پس از آزمایش سایر درمانهای دارویی.
این دارو به صورت انفوزیون داخل ورید (IV) هر ۲ تا ۳ هفته تجویز میشود.
عوارض جانبی شایع عبارتاند از فشار خون بالا، خستگی، خونریزی، کاهش تعداد گلبولهای سفید خون، سردرد، زخمهای دهان، از دست دادن اشتها و اسهال. عوارض جانبی نادر، اما احتمالاً جدی شامل لخته شدن خون، خونریزی شدید، بهبود آهسته زخم، ایجاد سوراخ در روده بزرگ (سوراخ شدن) و ایجاد اتصالات غیرطبیعی بین روده و پوست یا مثانه (فیستول) است. اگر سوراخ یا فیستول ایجاد شود، میتواند منجر به عفونت شدید شود و ممکن است نیاز به جراحی باشد.
مهارکنندههای mTOR
این داروها پروتئین سلولی به نام mTOR را مسدود میکنند که بهطور معمول به رشد سلولها و تقسیم به سلولهای جدید کمک میکند. این داروها ممکن است بهتنهایی داده شوند یا به شیمیدرمانی یا هورموندرمانی برای درمان سرطانهای پیشرفته (در مرحله بالاتر) آندومتر یا آنهایی که پس از درمان عود میکنند، اضافه شوند.
Everolimus (Afinitor) بهعنوان قرص یک بار در روز مصرف میشود.
عوارض جانبی شایع شامل زخمهای دهان، اسهال، حالت تهوع، احساس ضعف یا خستگی، تنگی نفس و سرفه است. اورولیموس همچنین میتواند باعث کاهش شمارش خون، افزایش لیپیدهای خون (کلسترول و تری گلیسیرید) و افزایش قند خون شود، بنابراین پزشک شما در طول مصرف این دارو، اغلب کار خون شما را بررسی میکند.
Temsirolimus (Torisel) به صورت انفوزیون داخل وریدی (IV) معمولاً یک بار در هفته تجویز میشود. میتوان آن را بهتنهایی داد.
شایعترین عوارض جانبی این دارو بثورات پوستی، ضعف، زخمهای دهان، اسهال، حالت تهوع، کاهش اشتها، تجمع مایع در صورت یا پاها و افزایش سطح قند و کلسترول خون است. بهندرت، عوارض جانبی جدیتری گزارش شده است.

گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر میگذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمیتواند بهوضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین میرود، اما میتواند نشانهای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمیتواند بهوضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهستهتر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان میگذرد مشکل داشته باشند.

چگونه از فکر کردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس میکنید نمیتوانید از سیگار کشیدن دست بردارید میتواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط میدانید. درعینحال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت میشوند.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.