سرطان ریه: علائم و نشانه‌ها
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
علائم و نشانه‌های سرطان ریه
در این مقاله درباره تغییرات و سایر مواردی که می‌تواند نشان‌دهنده مشکلی که ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد، اطلاعات بیشتری کسب خواهید کرد.
افراد مبتلا به سرطان ریه سلول غیرکوچک (NSCLC) ممکن است علائم یا نشانه‌های زیر را تجربه کنند. نشانه‌ها تغییراتی هستند که می‌توانید در بدن خود احساس کنید. علائم تغییرات در مواردی است که اندازه‌گیری می‌شود، مانند اندازه‌گیری فشارخون یا انجام یک آزمایش. علائم و نشانه‌ها با هم می‌توانند به توصیف یک مشکل پزشکی کمک کنند. گاهی اوقات، افراد مبتلا به NSCLC هیچ‌یک از علائم و نشانه‌های شرح داده شده در زیر را ندارند. یا علت یک علامت یا نشانه ممکن است بیماری دیگری باشد که سرطان نیست.
- خستگی
- سرفه
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه، اگر تومور به پوشش ریه یا سایر قسمت‌های بدن در نزدیکی ریه‌ها گسترش یابد.
- ازدست‌دادن اشتها
- سرفه خلط یا بلغم
- سرفه‌کردن خون
- کاهش وزن ناخواسته
- گرفتگی صدا
اگر در مورد تغییراتی که تجربه می‌کنید نگران هستید، لطفاً با پزشک خود صحبت کنید. پزشک از شما سؤالاتی می‌پرسد، از جمله آنکه چه مدت و چند وقت یک‌بار علائم(ها) را تجربه کرده‌اید. این سؤالات برای کمک به کشف علت مشکل است که تشخیص نامیده می‌شود.
برای افراد مبتلا به NSCLC که هیچ علامتی ندارند، سرطان ممکن است در یک آزمایش تصویربرداری – مانند اشعه ایکس قفسه سینه یا سی‌تی‌اسکن – که به دلایل دیگری مانند بررسی بیماری قلبی انجام می‌شود، مشاهده شود. اکثر افراد مبتلا به NSCLC زمانی تشخیص داده می‌شوند که تومور رشد می‌کند، فضای ریه را اشغال می‌کند یا شروع به ایجاد مشکل در قسمت‌هایی از بدن در نزدیکی ریه‌ها می‌کند. تومور ریه همچنین ممکن است مایعی بسازد که می‌تواند در ریه یا فضای اطراف ریه انباشته شود یا هوا را از ریه‌ها خارج کند و باعث فروپاشی ریه شود. این کار از ورود اکسیژن به بدن و خروج دی‌اکسیدکربن از بدن با مسدودکردن جریان هوا به ریه‌ها یا استفاده از فضایی که معمولاً برای ورود اکسیژن و خروج دی‌اکسیدکربن از ریه لازم است، جلوگیری می‌کند.
NSCLC می‌تواند از طریق فرایندی به نام متاستاز در هر نقطه از بدن پخش شود. این بیماری بیشتر به غدد لنفاوی، سایر قسمت‌های ریه‌ها، استخوان‌ها، مغز، کبد و ساختارهای نزدیک کلیه‌ها به نام غدد فوق‌کلیوی گسترش می‌یابد. متاستازهای NSCLC می‌توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:
- مشکلات تنفسی بیشتر
- درد استخوان
- درد شکم یا کمر
- سردرد
- ضعف
- تشنج
- مشکلات گفتاری
- به‌ندرت، یک تومور ریه می‌تواند هورمون‌هایی ترشح کند که باعث مشکلاتی مانند سطح پایین سدیم خون یا سطح بالای کلسیم خون می‌شود.
علائمی مانند خستگی، احساس ناخوشایند و ازدست‌دادن اشتها لزوماً ناشی از متاستاز نیستند. سرطان در هر نقطه از بدن می‌تواند به‌طور کلی باعث ایجاد احساس ناخوشایندی در فرد شود. ازدست‌دادن اشتها می‌تواند باعث کاهش وزن و کاهش عضله شود. خستگی و ضعف می‌تواند توانایی فرد برای تنفس را بیشتر از پیش، کاهش دهد. ازدست‌دادن عضلات نیز به ضعف و ازدست‌دادن تحرک کمک می‌کند.
اگر سرطان تشخیص داده شود، تسکین علائم بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان باقی می‌ماند. مدیریت علائم ممکن است “مراقبت تسکینی” یا “مراقبت حمایتی” نیز نامیده شود. این روند، اغلب، بلافاصله پس از تشخیص شروع می‌شود و در طول درمان ادامه می‌یابد. حتماً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد علائمی که تجربه می‌کنید، از جمله علائم جدید یا تغییر در علائم، صحبت کنید.
درک گزینه‌های شما و تصمیم‌گیری در مورد درمان
وقتی کسی متوجه می‌شود که سرطان دارد یا سرطانش عود کرده است، خیلی راحت احساس سردرگمی می‌کند. برای بسیاری از افراد، این خبر ممکن است در حالی که هنوز در حال بهبودی از جراحی برای برداشتن یا تشخیص تومور هستند، به آنها برسد. اکنون ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرند که چه درمان دیگری را نیز دریافت کنند.
به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید می‌تواند برای شما و همچنین دوستان و خانواده‌تان طاقت‌فرسا باشد. مردم اغلب نمی‌دانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحت‌ترند چیزی نگویند زیرا می‌ترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.