جراحی برای سرطان تخمدان
زمان تقریبی مطالعه
۷ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
جراحی برای سرطان تخمدان
جراحی درمان اصلی اکثر سرطان‌های تخمدان است. اینکه چه میزان جراحی انجام می‌دهید به میزان گسترش سرطان و سلامت عمومی شما بستگی دارد. برای زنان در سنین باروری که دارای انواع خاصی از تومورها هستند و سرطان آنها در مراحل اولیه است، ممکن است بدون برداشتن تخمدان و رحم، بیماری را درمان کنند.
جراحی برای سرطان تخمدان اپیتلیال
برای سرطان تخمدان اپیتلیال، جراحی ۲ هدف اصلی دارد: مرحله‌بندی و حجم‌زدایی. اگر سرطان شما به‌درستی مرحله‌بندی و حجم‌دهی نشده باشد، ممکن است بعداً نیاز به جراحی بیشتری داشته باشید، بنابراین مهم است که این جراحی توسط یک متخصص آموزش‌دیده و با تجربه در جراحی سرطان تخمدان، مانند یک انکولوژیست زنان، انجام شود.
مرحله‌بندی سرطان تخمدان اپیتلیال
اولین هدف جراحی سرطان تخمدان، مرحله‌بندی سرطان است – برای دیدن اینکه سرطان چقدر از تخمدان پخش شده است. معمولاً این به معنای برداشتن رحم است (این عمل هیسترکتومی نامیده می‌شود)، همراه با تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ (به این عمل سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه یا BSO می‌گویند). علاوه بر این، امنتوم نیز برداشته می‌شود (امنتکتومی). امنتوم لایه‌ای از بافت چربی است که محتویات شکم را مانند پیش‌بند می‌پوشاند و سرطان تخمدان گاهی به این ناحیه سرایت می‌کند. برخی از غدد لنفاوی در لگن و شکم نیز ممکن است بیوپسی شوند (برای مشاهده اینکه آیا سرطان از تخمدان منتشر شده است یا خیر).
در صورت وجود مایع در لگن یا حفره شکم، برای آزمایش خارج می‌شود. جراح ممکن است حفره شکمی را با آب‌نمک (سالین) “شستشو” کند و آن مایع را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. بیوپسی نیز ممکن است از نواحی مختلف داخل شکم و لگن گرفته شود. تمام نمونه‌های بافت و مایع گرفته شده در طول عمل به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا سلول‌های سرطانی را جستجو کنند. مرحله‌بندی بسیار مهم است؛ زیرا سرطان تخمدان در مراحل مختلف به طور متفاوتی درمان می‌شود. اگر مرحله‌بندی به‌درستی انجام نشود، ممکن است پزشک نتواند بهترین درمان را انتخاب کند.
توده زدایی سرطان تخمدان اپیتلیال
هدف مهم دیگر جراحی سرطان تخمدان، برداشتن هر چه بیشتر تومور است – به این عمل توده‌زدایی می‌گویند. زمانی که سرطان تخمدان در زمان جراحی در سراسر شکم (شکم) گسترش یافته است، حجم‌زدایی بسیار مهم است. هدف از جراحی کاهش حجم این است که هیچ سرطان قابل مشاهده یا هیچ توموری بزرگ‌تر از ۱ سانتی‌متر (کمتر از ۱/۲ اینچ) باقی نماند. این حالت بهینه debulked نامیده می‌شود. بیمارانی که تومورهای آنها به طور بهینه کاهش یافته است، چشم‌انداز (پیش‌آگهی) بهتری نسبت به بیمارانی که پس از جراحی با تومورهای بزرگ‌تر باقی می‌مانند (که به آن تومورهای زیر بهینه می‌گویند) دارند.
در برخی موارد، سایر اندام‌ها ممکن است تحت تأثیر حجم‌دهی قرار گیرند:
- گاهی اوقات جراح باید تکه‌ای از روده بزرگ را بردارد تا سرطان را به‌درستی از بین ببرد. در برخی موارد، تکه‌ای از کولون برداشته می‌شود و سپس دو انتهای باقی‌مانده به هم دوخته می‌شوند. اما در موارد دیگر، انتهای آن را نمی‌توان بلافاصله به هم دوخت. در عوض، انتهای بالایی روده بزرگ به یک سوراخ (استوما) در پوست شکم متصل می‌شود تا مواد زائد بدن خارج شوند. این به‌عنوان کولوستومی شناخته می‌شود. بیشتر اوقات، این فقط موقتی است و انتهای کولون را می‌توان بعداً در یک عمل دیگر دوباره وصل کرد. برای اطلاعات بیشتر، به راهنمای کولوستومی مراجعه کنید.
- گاهی اوقات ممکن است لازم باشد بخشی از روده کوچک برداشته شود. درست مانند روده بزرگ، روده کوچک می‌تواند دوباره وصل شود (که رایج‌ترین است) یا ممکن است ایلئوستومی ساخته شود. این معمولاً موقتی است، اما به مراقبت‌های ویژه نیاز دارد، بنابراین قبل از انجام جراحی از پزشک خود بپرسید که آیا این امکان وجود دارد یا خیر. برای کسب اطلاعات بیشتر به راهنمای ایلئوستومی مراجعه کنید.
- کاهش حجم ممکن است به معنای برداشتن تکه‌ای از مثانه نیز باشد. اگر این اتفاق بیفتد، یک کاتتر (برای تخلیه مثانه) در حین جراحی قرار می‌گیرد. این تا زمانی که مثانه به اندازه کافی بهبود یابد که بتواند خودبه‌خود تخلیه شود در جای خود باقی می‌ماند. سپس می‌توان کاتتر را خارج کرد.
- همچنین ممکن است نیاز به برداشتن طحال و/یا کیسه صفرا و همچنین بخشی از معده، کبد و/یا پانکراس باشد.
اگر هر دو تخمدان و/یا رحم برداشته شوند، نمی‌توانید باردار شوید. همچنین به این معنی است که اگر قبلاً این کار را نکرده باشید به یائسگی خواهید رسید. اکثر زنان ۳ تا ۷ روز پس از عمل در بیمارستان می مانند و می توانند در عرض ۴ تا ۶ هفته فعالیت های معمول خود را از سر بگیرند.
تصویربرداری حین عمل
برای اینکه بداند سرطان تخمدان در کجای بدن شما قرار دارد تا آن را خارج کند، جراح معمولاً از آزمایش‌های تصویربرداری انجام شده قبل از جراحی و همچنین نور روشن و احساس تومورها در طول عمل استفاده می‌کند. با این حال، برخی از تومورهایی که به‌راحتی با دست قابل مشاهده یا احساس نیستند ممکن است نادیده گرفته شوند. برای کمک به یافتن این تومورها، ممکن است از تصویربرداری حین عمل استفاده شود.
این روش از یک سیستم تصویربرداری ویژه در اتاق عمل در حین جراحی استفاده می‌کند. یک داروی فلورسنت به نام پافولاسیانین (سیتالوکس) چند ساعت قبل از جراحی به خون شما تزریق می‌شود. این دارو در بدن حرکت می‌کند و به پروتئین خاصی که در سلول‌های سرطانی تخمدان یافت می‌شود می‌چسبد. در حین جراحی، سیستم تصویربرداری نور فلورسنت نزدیک به مادون‌قرمز می‌تابد که باعث روشن شدن دارو می‌شود تا جراح ببیند کدام نواحی باید برداشته شوند.
شایع‌ترین عوارض جانبی پافولاسیانین (سیتالوکس) درد شکم، سوزش سر دل، خارش، درد قفسه سینه، حالت تهوع، استفراغ و گرگرفتگی است.
احتمالاً پزشک از شما می‌خواهد که از مصرف مکمل‌هایی که حاوی اسیدفولیک هستند، چند روز قبل از عمل خودداری کنید تا آزمایش را مختل نکنند.
جراحی برای تومورهای سلول زایای تخمدان و تومورهای استرومایی تخمدان
برای تومورهای سلول زایا و تومورهای استرومایی، هدف اصلی جراحی حذف سرطان است.
اکثر تومورهای سلول زایای تخمدان با هیسترکتومی و سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه درمان می‌شوند. اگر سرطان فقط در یک تخمدان باشد و شما همچنان می‌خواهید بچه‌دار شوید، فقط تخمدان حاوی سرطان و لوله فالوپ در همان سمت برداشته می‌شوند (با ترک تخمدان دیگر و لوله فالوپ و رحم).
تومورهای استرومایی تخمدان اغلب فقط به یک تخمدان محدود می‌شوند، بنابراین جراحی ممکن است فقط آن تخمدان را حذف کند. اگر سرطان گسترش یافته باشد، ممکن است نیاز به برداشتن بافت بیشتری باشد. این می‌تواند به معنای هیسترکتومی و سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه و حتی جراحی کاهش حجم باشد.
گاهی اوقات، پس از اتمام فرزندآوری، جراحی برای برداشتن تخمدان دیگر، لوله فالوپ دیگر و رحم ممکن است هم برای تومورهای سلول زایای و هم تومورهای استرومایی تخمدان توصیه شود.
اطلاعات بیشتر در مورد جراحی
برای اطلاعات کلی بیشتر در مورد جراحی به‌عنوان درمان سرطان، به جراحی سرطان مراجعه کنید.
برای آشنایی با برخی از عوارض جانبی ذکر شده در اینجا و نحوه مدیریت آنها، به مدیریت عوارض جانبی مرتبط با سرطان مراجعه کنید.
گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر می‌گذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمی‌تواند به‌وضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین می‌رود، اما می‌تواند نشانه‌ای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمی‌تواند به‌وضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهسته‌تر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان می‌گذرد مشکل داشته باشند.
چگونه از فکر کردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس می‌کنید نمی‌توانید از سیگار کشیدن دست بردارید می‌تواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط می‌دانید. درعین‌حال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت می‌شوند.
بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحت‌کننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااین‌حال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، می‌توانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها می‌توانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده می‌کنند متوجه می‌شوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگ‌تری است.