مدیریت مدرسه در دوران سرطان و پس از آن

هم‌کلاسی‌های شما به سرطان واکنش متفاوتی نشان خواهند داد. نحوه واکنش آنها به مدت‌زمان دوری شما یا اینکه ظاهرتان چقدر متفاوت است، مانند ریزش موهایتان، بستگی دارد. در ادامه چند نکته وجود دارد که به شما کمک می‌کند با هم‌کلاسی‌ها صحبت کنید و برای واکنش آنها آماده شوید:

• از یکی از والدین یا معلم خود بخواهید که اطلاعات اولیه‌ای در مورد سرطان و درمان شما به کلاس بدهد. اگر می‌خواهید گروهی از دانش‌آموزان به‌طور هم‌زمان در مورد آن بدانند، این مفید است. اگر احساس راحتی می‌کنید، می‌توانید از معلمان خود بخواهید که به شما اجازه دهند با کلاس صحبت کنید.
• تصمیم بگیرید چه بگویید. اگر با گروهی صحبت می‌کنید، ممکن است از والدین، معلم یا مشاوری بخواهید که به سؤالات پاسخ دهد. آنها همچنین می‌توانند در صورت خستگی به شما کنند.
• قبل از اینکه تمام‌وقت به مدرسه برگردید، می‌توانید به طور موقت برگردید. این می‌تواند به شما کمک کند تا به تلاش برای رفتن به مدرسه، از جمله بودن در اطراف جمعیت و راه‌رفتن بین کلاس‌ها، عادت کنید.
• از یک یا دو دوست بخواهید که در روزهای اول برگشت به مدرسه، شما را بیرون از مدرسه ملاقات کنند. به‌این‌ترتیب، شما مجبور نیستید به‌تنهایی وارد شوید. اگر برای گرفتن غذا، حمل وسایل به ماشین یا اتوبوس یا همراه نیاز دارید، دوستان می‌توانند در طول روز به شما کمک کنند.
• اگر به دیگران می‌گویید مبتلا به سرطان هستید، برای پاسخ به سؤالات آماده باشید. اگر کسی از شما چیزی می‌پرسد که نمی‌خواهید به آن پاسخ دهید، خوب است بگویید: “ترجیح می‌دهم در مورد آن صحبت نکنم.”
• برای نظرات یا سؤالات غیرحساس، مانند “چرا صورت شما پف‌کرده است؟” آماده باشید. یا “چه اتفاقی برای موهایت افتاده است؟” سعی کنید آنها را نادیده بگیرید.

بسیاری از مردم کنجکاو یا نگران هستند و بسیاری از آنها می‌خواهند کمک کنند. اگر برای صحبت‌کردن یا برخورد با هم‌کلاسی‌هایتان به کمک نیاز دارید، از کسی که به او اعتماد دارید، مانند والدین، معلم یا مشاور، کمک بخواهید.