سندرم ورید اجوف فوقانی
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سندرم ورید اجوف فوقانی
ورید اجوف فوقانی یک سیاهرگ اصلی در قسمت بالایی بدن شما است. خون را از سر، گردن، بالای سینه و بازوها به قلب می‌برد. سندرم ورید اجوف فوقانی(Superior vena cava syndrome) (SVCS) زمانی اتفاق می‌افتد که ورید اجوف فوقانی تا حدی مسدود یا فشرده شده باشد. سرطان معمولاً علت اصلی SVCS است.
نقاشی زیر نشان می‌دهد که ورید اجوف فوقانی در کجای بدن شما قرار دارد.
علت SVCS چیست؟
SVCS در صورت ابتلا به سرطان ریه، لنفوم غیر هوچکین یا سرطانی که به قفسه سینه گسترش می‌یابد، شایع‌تر است. سرطان می‌تواند به روش‌های مختلفی باعث ایجاد SVCS شود:
- تومور در قفسه سینه می‌تواند بر روی ورید اجوف فوقانی فشار وارد کند.
- تومور می‌تواند به داخل ورید اجوف فوقانی رشد کرده و آن را مسدود کند.
- سرطان می‌تواند به غدد لنفاوی اطراف ورید اجوف فوقانی گسترش یابد. غدد لنفاوی می‌توانند بزرگ‌تر شوند و به ورید فشار آورده یا ورید را مسدود کنند.
- سرطان می‌تواند باعث لخته‌شدن خون در ورید شود. سیم ضربان‌ساز یا کاتتر در ورید نیز می‌تواند باعث ایجاد لخته شود. کاتتر یک لوله انعطاف‌پذیر است که به تیم مراقبت‌های سلامتی اجازه می‌دهد مایعات را وارد بدن کرده یا آنها را خارج کنند.
علائم SVCS چیست؟
علائم SVCS معمولاً به‌کندی ایجاد می‌شود. SVCS می‌تواند مشکلات تنفسی جدی ایجاد کند و شرایطی اورژانسی است، اما اکثر افراد با درمان خوب عمل می‌کنند.
شایع‌ترین علائم SVCS عبارت‌اند از:
- تورم صورت، گردن، بالاتنه و بازوها
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
- سرفه‌کردن
در صورت داشتن هر یک از این علائم فوراً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود تماس بگیرید.
علائم کمتر رایج عبارت‌اند از:
- صدای خشن، مشکل در صحبت‌کردن، یا مشکل در بلع
- درد قفسه سینه
- رگ‌های متورم در قفسه سینه و گردن یا بازوهای متورم
- سرفه‌کردن خون
- تنفس سریع‌تر
- پوستی که آبی به نظر می‌رسد
- مشکلات یک طرف صورت شما، شامل افتادگی پلک، عدم تعریق و کوچک‌شدن یکی از مردمک‌ها. این علائم، سندرم هورنر نامیده می‌شود.
این علائم نادر هستند. اگر متوجه هر یک از آنها شدید فوراً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود تماس بگیرید.
SVCS ممکن است به‌سرعت ایجاد شود و تنفس شما را به‌طور کامل مسدود کند. اگر چنین است، ممکن است تا زمانی که پزشکان انسداد را درمان کنند، برای تنفس، به دستگاه نیاز داشته باشید. معمولاً SVCS به‌کندی پیشرفت می‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، وریدهای دیگر شما ممکن است برای حمل خون اضافی بزرگ‌تر شوند و ممکن است علائم خفیف‌تری را تجربه کنید.
SVCS چگونه تشخیص داده می‌شود؟
آزمایش‌های زیر به پزشک شما در تشخیص SVCS کمک می‌کند.
- اشعه ایکس از قفسه سینه یا ورید شما. اشعه ایکس از رنگ استفاده می‌کند تا ورید را به‌وضوح نشان دهد.
- سی‌تی‌اسکن که توموگرافی کامپیوتری نیز نامیده می‌شود
- MRI که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی نیز نامیده می‌شود
- سونوگرافی
SVCS چگونه درمان می‌شود؟
ممکن است نیازی به درمان فوری نداشته باشید اگر:
- علائم شما هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند
- نای شما مسدود نیست
- خون به‌خوبی از طریق وریدهای دیگر در قفسه سینه جریان دارد
شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی شما برای سرطان نیز می تواند به درمان SVCS کمک کند.
درمان‌های دیگری که می‌توانند کمک کنند، عبارتند از:
- هنگام درازکشیدن سر خود را بالا ببرید
- داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها که می‌توانند تورم و التهاب را کاهش دهند.
- داروهایی به نام دیورتیک‌ها که به شما کمک می‌کنند تا بیشتر ادرار کنید تا مایعات اضافی بدن دفع شود
- درمان برای لخته خون در صورت وجود
- قراردادن یک لوله کوچک در ورید مسدود شده برای عبور خون. لوله استنت نامیده می‌شود.
- عمل جراحی
SVCS در کودکان
SVCS در کودکان نادر است، اما می‌تواند برای زندگی، تهدیدکننده باشد. اگر کودک شما علائم SVCS را دارد، مهم است که فوراً با پزشک تماس بگیرید. نای کودک کوچک‌تر و نرم‌تر از نای بزرگسالان است. ممکن است سریع‌تر متورم یا مسدود شود و زودتر مشکلات تنفسی ایجاد کند.
علائم شایع SVCS در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سرفه‌کردن
- صدای خشن
- مشکل در تنفس
- درد قفسه سینه
با تیم مراقبت‌های سلامتی خود یا تیم فرزندتان در مورد علائمی که متوجه شدید صحبت کنید. این شامل هرگونه علائم جدید یا متفاوت است.
سؤالاتی که باید از تیم مراقبت‌های سلامتی بپرسید
ممکن است بخواهید سؤالات زیر را از تیم مراقبت سرطان خود بپرسید.
- خطر ابتلا به سندرم ورید اجوف فوقانی برای من یا فرزندم چقدر است؟
- چه علائم یا عوارض جانبی را باید فوراً به شما اطلاع دهم؟
- بهترین راه برای دسترسی به شما در طول روز چیست؟ بعد از ساعت‌ها چطور؟
منابع مرتبط
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.
مکمل‌های غذایی چیست؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گسترده‌ای از محصولات از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و غیره اشاره دارد. می‌توانید مکمل‌های غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونه‌های مکمل‌های رایج عبارت‌اند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.
فعالیت بدنی و فرد مبتلا به سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که برای اکثر افراد ورزش قبل، حین و بعد از درمان سرطان ایمن و مفید است. این می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شما و همچنین انرژی‌ای که برای انجام کارهایی که دوست دارید کمک کند. فعالیت بدنی همچنین ممکن است به شما کمک کند تا با عوارض جانبی درمان کنار بیایید و احتمالاً خطر ابتلا به سرطان‌های جدید را در آینده کاهش دهید. زمان زیادی که صرف استراحت یا نشستن می‌شود می‌تواند باعث از دست دادن عملکرد بدن، ضعف عضلانی و کاهش دامنه حرکتی شود.